۰ نفر

منابع انسانی (HR) چیست و استراتژی های مدیریتی آن کدام است؟

۳۱ اردیبهشت ۱۴۰۲، ۱۴:۵۶
کد خبر: 712326
منابع انسانی (HR) چیست و استراتژی های مدیریتی آن کدام است؟

منابع انسانی (HR) بخشی از یک کسب و کار است که مسئولیت یافتن، غربالگری، استخدام و آموزش متقاضیان اشتغال را برعهده دارد.

منابع انسانی در زمینه کمک به شرکت‌ها برای مقابله با محیط کسب‌وکار به سرعت در حال تغییر و تقاضای روزافزون برای کارکنان با کیفیت در قرن بیست و یکم نقشی کلیدی ایفا می‌کند.

جان آر. کامنز، یکی از اقتصاددانان نهادی آمریکایی برای اولین بار واژه منابع انسانی را در کتاب خود با عنوان توزیع ثروت که در سال 1893 منتشر شد، ابداع کرد. با این حال، تنها از قرن بیستم به بعد بخش های منابع انسانی به طور رسمی در شرکت‌ها ایجاد شدند و وظیفه رسیدگی به سوء تفاهمات بین کارکنان و کارفرمایان آنها را بر عهده گرفتند.

نکات کلیدی

منابع انسانی همچنین برنامه های مزایای کارکنان را مدیریت می کند.

بخش منابع انسانی همچنین حقوق و مزایا و رویه اخراج کارکنان را مدیریت می کند.

این بخش باید رویه‌های خود را پیوسته مطابق قوانینی که ممکن است بر شرکت و کارکنان آن تأثیر بگذارد به روز رسانی کند.

بسیاری از شرکت ها مسئولیت وظایف اداری متعارف منابع انسانی مانند رسیدگی به حقوق و دستمزد و مزایا را به فروشندگان خارجی منتقل کرده اند.

آشنایی با منابع انسانی (HR)

بخش منابع انسانی صرف نظر از اندازه سازمان یکی از اجزای ضروری هر کسب و کاری است. وظیفه آن بیشینه‌سازی بهره وری کارکنان و محافظت از شرکت در برابر هر گونه مشکلی است که ممکن است از نیروی کار آن ناشی شود.

مسئولیت های منابع انسانی شامل پاداش و مزایا، استخدام، اخراج و هم‌گام بودن با قوانینی است که ممکن است بر شرکت و کارکنان آن تأثیر بگذارد.

فعالیت های کلیدی منابع انسانی

پژوهشی که سازمان The Conference Board یکی از اندیشکده‌های اقتصادی عضویت‌محور انجام داد، شش فعالیت کلیدی مرتبط با افراد را شناسایی کرد که بخش منابع انسانی شرکت‌ها برای افزایش ارزش آن‌ها باید به طور مؤثر انجام دهند. این فعالیت‌ها عبارتند از:

  • مدیریت و استفاده موثر از افراد
  • گره زدن ارزیابی عملکرد و پاداش به شایستگی ها
  • توسعه شایستگی هایی که عملکرد فردی و سازمانی را افزایش می دهند
  • افزایش نوآوری، خلاقیت و انعطاف لازم برای افزایش قدرت رقابت

بکارگیری رویکردهای جدید در طراحی فرآیندهای کاری، برنامه ریزی جانشین پروری، توسعه شغلی و تحرک بین سازمانی

مدیریت پیاده سازی و ادغام فناوری در فرآیندهای کسب‌وکار از طریق بهبود رویه‌های استخدام، آموزش و ارتباط با کارکنان

استراتژی های مدیریت منابع انسانی

با شروع از دهه 1980، فشارهایی برای اجرای ابتکارات استراتژیک در بخش های منابع انسانی ایجاد شد. این جنبش بر نتایج تحقیقاتی در زمینه تأثیر مسائل مربوط به کارمندان بر موفقیت تجاری بلندمدت یک شرکت مبتنی بود.

گاهی اوقات، این استراتژی ها در مجموع استراتژی های مدیریت منابع انسانی (HRM) نامیده می شوند. مدیریت منابع انسانی رویکردی جامع برای مدیریت کارکنان و فرهنگ و محیط یک سازمان است. این رویکرد بر استخدام، مدیریت و جهت گیری کلی افرادی شاغل در یک سازمان تمرکز دارد.

بخش منابع انسانی که استراتژی های مدیریت منابع انسانی را اجرا می کند، معمولاً نقش فعال تری در بهبود نیروی کار سازمان دارد. این بخش ممکن است فرآیندها، رویکردها و راهکارهای تجاری را به مدیران توصیه کند.

گوگل نمونه‌ای از سازمان‌هایی است که از طریق بخش منابع انسانی خود رویکرد فعال‌تری را نسبت به روابط خود با کارکنان اتخاذ کرده است. این شرکت مزایای بسیاری را به کارمندان ارائه می دهد. دفتر مرکزی شرکت دارای طیف گسترده ای از امکانات مختلف برای کارمندان از جمله مراکز تندرستی، پیست هاکی روی غلتک، و گودال های بازی نعل اسبی است. به نظر مسئولین شرکت گوگل، کارمندان شاد برابر با کارکنان مولد هستند.

واقعیت سریع

در سال 1901، شرکت ملی صندوق‌های پول که امروزه به عنوان شرکت NCR شناخته می شود بخش پرسنل (سلف بخش منابع انسانی) را برای مدیریت دستمزد، ایمنی محل کار و مسائل مربوط به کارکنان تأسیس کرد.

ملاحظات ویژه

از اواسط قرن بیستم، تعدادی از شرکت‌ها در تلاش برای آزادسازی وقت بخش منابع انسانی خود برای توصیه و اجرای برنامه‌های معنادارتر و ارزش‌افزاتر که به روش‌های مثبتی بر کسب‌وکار تأثیر می‌گذارند برخی از وظایف اداری و معاملاتی متعارف این بخش را برون سپاری کردند.

وظایفی که در این فرآیند ممکن است برون سپاری شوند عبارتند از مدیریت حقوق و دستمزد، مزایای کارکنان، استخدام، بررسی پیشینه، مصاحبه خروج، مدیریت ریسک، حل اختلافات، بازرسی ایمنی، و اجرای سیاست های دفتر می شود.

استفاده از ابزارهای مدرن مانند نرم افزارهای استخدام می تواند به بهبود کارایی بخش های منابع انسانی کمک کند. این مسئله نیزبه نوبه خود می تواند به آنها آزادی عمل بیشتری بدهد تا روی ارزش‌افزونی بیشتر تمرکز کنند.