تبیین پویاییها درجهان درحال تغییر صنعت گوشت
سومین بازار بزرگ چین بود که ۱۸ درصد از صادرات را به خود اختصاص داد. مکزیک و کانادا که نماینده تجارت گوشت گاو آمریکای شمالی هستند، ۱۶ درصد از کل صادرات را به خود اختصاص دادند.
اقتصادآنلاین- دکتر حسین شیرزاد، مدیرعامل شرکت پشتیبانی امور دام کشور؛ به طور سنتی، ایالات متحده بیش از صادرات گاو وارد می کند. کانادا و مکزیک به دلیل نزدیکی جغرافیایی و به دلیل اینکه بخش گاو و گوشت گاو آنها مکمل بخش گوشت ایالات متحده است، تنها تامین کنندگان مهم گاو به بازار ایالات متحده هستند. از سال ۲۰۱۸ تا ۲۰۲۲، مکزیک حدود ۶۳ درصد از واردات گاو ایالات متحده را تامین می کرد و تقریباً تمام واردات، گاوهای سبک وزن بودند که برای عملیات پارواربندی جهت تغذیه ایالات متحده در نظر گرفته شده بودند. هرساله حدود ۲۸ درصد از گاوهای وارداتی از کانادا نیز به عملیات پروارهای ایالات متحده می روند.
در بخشهای مختلف جهان، نگرانیهای مربوط به امنیت غذایی، و همچنین سطوح فناوریهای تولید در پرورش حیوانات متفاوت است. در میان کشورهای آسیایی، چین بیشترین تعداد مرغ، خوک، بز و گوسفند را دارد که طیور و خوک به ترتیب حدود ۵۰ درصد و ۸۰ درصد از کل تولیدات حیوانی غذایی و ۶۶ درصد از کل تولید گوشت در آسیا را به خود اختصاص داده اند. پیشبینی میشود طی ۱۰ سال آینده، گوشت طیور ۵۰ درصد از افزایش مصرف جهانی گوشت را نشان دهد و تقاضای جهانی برای گوشت و تخم مرغ تا سال ۲۰۳۰ تا ۶۳ درصد افزایش یابد.
سخن پایانی اصرار بر درک این موضوع دارد که کل مصرف گوشت در کشورهای در حال توسعه از ۴۷ میلیون تن به ۱۳۷ میلیون تن بین سال های ۱۹۸۰ تا ۲۰۰۲ رسیده که تقریبا حدود سه برابر شده است و پیش بینی می شود که از سال ۱۹۸۰ تا ۲۰۵۰، کل مصرف گوشت در کشورهای توسعه یافته از ۸۶ میلیون تن به ۱۲۶ میلیون تن و کل مصرف گوشت در کشورهای در حال توسعه از ۴۷ میلیون تن به ۳۲۶ میلیون تن خواهد رسید. آمارها در سال ۲۰۲۳ نشان میدهد، تقاضا برای محصولات غذایی با منشأ حیوانی در دهه گذشته علیرغم نگرانی در مورد ابعاد زیست محیطی تولید آنها افزایش یافته است. علاوه بر این، نسبت پروتئین از غذاهای حیوانی و گیاهی علیرغم روایت منفی در مورد تأثیر آن بر سلامت انسان، نسبتاً ثابت مانده است یا به نفع منابع حیوانی افزایش یافته است. با این حال، اگر این سطح از مصرف سرانه تا سال ۲۰۵۰ حفظ شود، متوسط تقاضای جهانی برای کل محصولات غذایی با منبع حیوانی از ۱.۴ میلیارد تن به ۲.۰ میلیارد تن افزایش می یابد. علاوه بر این، افزایش مورد انتظار در تقاضای سرانه، به ویژه در مناطق کمتر توسعه یافته در حال حاضر منجر به سطوح بالاتر تقاضا می شود.
از آنجا که به طور کلی پذیرفته شده است که سطح فعلی تولید در مقیاس متوسط جهانی پایدار نیست، بنابراین یک سوال مهم این است که چه سطحی از تقاضای آینده برای محصولات غذایی با منبع حیوانی را می توان به طور پایدار تولید کرد. پاسخ به این سوال مستلزم اقدام هم در سمت عرضه و هم در سمت تقاضا است. چون «تولید بیشتر اجتنابناپذیر خواهد بود، و راه پیش رو این است که این کار را با هزینه های کمتر انجام دهیم»، با پیش بینی جمعیت جهانی نزدیک به ۱۰ میلیارد نفر تا سال ۲۰۵۰، افزایش بی سابقه تقاضا برای پروتئین حیوانی از جمله گوشت، تخم مرغ، شیر و سایر محصولات حیوانی اجتناب ناپذیر است. چالش جهانی در تامین مواد غذایی مقرون به صرفه، ایمن و پایدار است. تصور میشود که ارتباط بشر با حیوانات اهلی به حدود ۱۰۰۰۰ سال قبل از میلاد برمیگردد، تاریخی که تقریباً به اندازه ارتباط ما با گیاهان اهلی شده است. آنچه در انتظار این ارتباط در طول قرن آینده است، روشن نیست، اگرچه در چندین جبهه دچار استرس و آشفتگی است.
بخش جهانی دام ممکن است در آینده دستخوش تغییرات اساسی شود، اما این صنعت هنوز برای رفاه میلیونها، احتمالاً میلیاردها انسان حیاتی است چون در بسیاری از کشورهای در حال توسعه، در این مرحله از تاریخ، هیچ جایگزین شناختهشده و قابل بحثی وجود ندارد.