نقرس چگونه می تواند روی زانو تأثیر بگذارد
نقرس نوعی آرتروز التهابی دردناک است که معمولاً انگشت شست پا را درگیر می‌کند، اما ممکن است در هر مفصلی از جمله یکی یا هر دوزانو ایجاد شود. وقتی بدن شما دارای مقادیر زیادی اسیداوریک باشد، تشکیل می‌شود. این اسید بلور‌های تیز تشکیل می‌دهد که باعث ایجاد درد ناگهانی، تورم و حساسیت در مفصل می‌شود.
نقرس چیست؟
به گزارش اقتصادآنلاین، وقتی نقرس روی زانو تأثیر می‌گذارد، می‌تواند حرکات روزمره مانند راه‌رفتن یا ایستادن را دردناک یا ناراحت‌کننده کند. گرچه هیچ درمانی برای نقرس وجود ندارد، اما چندین روش درمانی وجود دارد که می‌تواند به جلوگیری از شعله‌ور شدن و کنترل علائم دردناک کمک کند. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد نقرس و چگونگی تأثیر آن بر زانو، ادامه مطلب را بخوانید.
علائم نقرس در زانو چیست؟
علامت اصلی نقرس در زانودرد و ناراحتی در ناحیه اطراف آن است. به‌خاطر داشته باشید که نقرس، صرف‌نظر از مفصلی که روی آن تأثیر می‌گذارد، غالباً قابل‌پیش‌بینی نیست. ممکن است هفته‌ها یا حتی ماه‌ها هیچ علامتی مشاهده نکنید و شبی با یک درد سوزان از خواب بیدار شوید.
در برخی موارد، نقرس قبل از حرکت به مناطق دیگر، مانند زانو، در یکی از انگشتان شست پا شروع می‌شود. با گذشت زمان، ممکن است این شراره‌ها بیشتر از دوره‌های قبلی دوام بیاورند. علائم دیگری که ممکن است از نقرس در زانوی خود احساس کنید شامل
این موارد است:
• حساسیت به ضربه
• ورم
• قرمزی
• حرارت
• سفتی و حرکات محدود
علل و عوامل تحریک‌کننده نقرس در زانو چیست؟
تجمع اسیداوریک در بدن به‌عنوان هایپراوریسمی شناخته می‌شود. بدن شما هنگام تجزیه پورین اسیداوریک تولید می‌کند. این ترکیبات در تمام سلول‌های شما یافت می‌شوند. همچنین می‌توانید پورین را در چندین نوع غذا، به‌ویژه گوشت قرمز و برخی غذا‌های دریایی و همچنین الکل و برخی از نوشیدنی‌های شیرین شده با شکر پیدا کنید.
معمولاً اسیداوریک از کلیه‌ها عبور می‌کند که به ازبین‌رفتن اسیداوریک اضافی توسط ادرار کمک می‌کند؛ اما گاهی اوقات، اسیداوریک به حدی زیاد است که کلیه‌های شما نمی‌توانند آن‌ها را دفع کنند.
در موارد دیگر، کلیه‌ها به دلیل یک بیماری زمینه‌ای نمی‌توانند مقادیر لازم اسیداوریک را دفع کنند.
در نتیجه، اسیداوریک بیشتری در سراسر بدن شما گردش می‌کند و در نهایت به‌عنوان بلور‌های اسیداوریک در زانوی شما جمع می‌شود.
چه کسانی دچار نقرس در زانو می‌شوند؟
نقرس حدود ۴ درصد از بزرگسالان را تحت تأثیر قرار می‌دهد. این بیماری در مردان بیشتر دیده می‌شود زیرا زنان معمولاً سطح اسیداوریک کمتری دارند.
اما بعد از یائسگی، سطح اسیداوریک در زنان بالاتر است. در نتیجه، در سنین بالاتر، زنان بیشتر از مردان نقرس می‌گیرند.
کارشناسان مطمئن نیستند که چرا برخی از افراد اسیداوریک بیشتری تولید می‌کنند یا در پردازش آن مشکل دارند؛ اما شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد این بیماری اغلب ژنتیکی است.
موارد دیگری که ممکن است خطر ابتلا به نقرس را افزایش دهد شامل این موارد است:
• مصرف زیاد غذا‌های با پورین بالا
• مصرف مواد غذایی و نوشیدنی، به‌ویژه الکل که تولید اسیداوریک را افزایش می‌دهد.
• اضافه‌وزن
داشتن فشارخون یا نارسایی قلبی همچنین می‌تواند خطر ابتلا را افزایش دهد. دارو‌های ادرارآور که گاهی اوقات برای درمان این بیماری‌ها استفاده می‌شود، می‌تواند خطر ابتلا را افزایش دهند.
چگونه نقرس در زانو تشخیص داده می‌شود؟
اگر فکر می‌کنید ممکن است نقرس داشته باشید اما از آن مطمئن نیستید، سعی کنید هنگام بروز علائم به پزشک مراجعه کنید. تشخیص نقرس در مواقعی که شراره‌ها رخ می‌دهند، آسان‌تر است،
به‌خصوص که تورم، قرمزی و سایر علائم آن قابل‌مشاهده است.
در طول ملاقات، پزشک احتمالاً چندین سؤال درباره رژیم شما، هر دارویی که مصرف می‌کنید و اینکه آیا سابقه خانوادگی نقرس دارید، از شما می‌پرسد.
این بررسی می‌تواند به رد سایر علل احتمالی علائم شما از جمله عفونت یا آرتریت روماتوئید کمک کند.
همچنین ممکن است پزشک برای آزمایش میزان اسیداوریک آزمایش خون تجویز کند. برخی از افراد دارای مقادیر زیادی اسیداوریک هستند و به نقرس مبتلا نمی‌شوند.
برخی دیگر دارای سطح اسیداوریک معمولی هستند اما دچار نقرس می‌شوند. در نتیجه، پزشک شما شاید آزمایش‌های دیگری را نیز انجام دهد. با عکس رادیولوژی، ام‌آرآی یا سی‌تی‌اسکن از زانو خود می‌توانید به ازبین‌بردن سایر دلایل احتمالی التهاب مفصل خود کمک کنید. بسته به معاینه شما، پزشک همچنین ممکن است سونوگرافی را برای بررسی وجود کریستال در زانوی شما تجویز کند.
سرانجام، آن‌ها ممکن است یک آزمایش مایع مفصلی انجام دهند. این آزمایش شامل برداشتن یک نمونه کوچک از مایع مفصلی از زانوی شما با یک سوزن کوچک و مشاهده آن در زیر میکروسکوپ برای یافتن هرگونه کریستال اسیداوریک است.
بر اساس نتایج آزمایش‌ها، ممکن است آن‌ها شما را به یک متخصص آرتروز التهابی به نام روماتولوژیست برای درمان ارجاع دهند.
نقرس در زانو چگونه درمان می‌شود؟
هیچ درمانی برای نقرس وجود ندارد، اما ترکیبی از دارو‌ها و درمان‌های خانگی می‌تواند به کنترل درد زانو و کاهش شراره‌های نقرس کمک کند.
دارو:
دارو‌هایی که می‌توانند به کاهش درد ناشی از شعله‌ور شدن نقرس در زانوی شما کمک کنند، شامل این موارد هستند:
• دارو‌های ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAIDS)، مانند ایبوپروفن (Advil)
• NSAIDSهای تجویزی مانند سلکوکسیب (سلبرکس) یا ایندومتاسین (ایندوسین)
• کورتیکواستروئید‌ها که ممکن است به‌صورت خوراکی مصرف شود یا به مفصل زانوی شما تزریق شود تا درد و التهاب شما تسکین یابد.
• کلشی سین (Colcrys)، مسکن درد است که درد نقرس را هدف قرار می‌دهد اما گاهی اوقات می‌تواند باعث حالت تهوع و سایر عوارض جانبی شود.
همچنین ممکن است پزشک برای کاهش خطر شعله‌ور شدن در آینده دوز کم کالشی سین را تجویز کند. دارو‌های دیگری که ممکن است به شما در کاهش میزان شعله‌ور شدن در آینده کمک کند شامل موارد زیر است:
• آلوپرینول (Zyloprim) و فبوکوستات (Uloric) که تولید اسیداوریک بدن را محدود می‌کند و ممکن است به کاهش احتمال ابتلا به نقرس در سایر مفاصل کمک کند.
• دارو‌های اوریکوسوریک، مانند لزینوراد (زورامپیک) و پروبنسید (پروبالان) که به بدن شما کمک می‌کند اسیداوریک اضافی را از بین ببرد، اگرچه ممکن است خطر ابتلا به سنگ کلیه را افزایش دهد
درمان‌های خانگی:
یکی از مؤثرترین راه‌های کنترل نقرس، محدودکردن مصرف غذا‌ها و نوشیدنی‌های غنی از پورین است. به یاد داشته باشید، بدن شما هنگام تجزیه پورین، اسیداوریک تولید می‌کند.
موارد زیر باید کم‌تر مصرف شوند:
• گوشت قرمز
• گوشت اندام، مانند جگر
• غذا‌های دریایی، به‌ویژه ماهی‌تن، گوش‌ماهی، ساردین و ماهی قزل‌آلا
قطع برخی از این غذا‌ها همچنین می‌تواند به کاهش وزن کمک کند. این موضوع می‌تواند یک مزیت اضافی باشد زیرا داشتن وزن اضافی یک عامل خطر برای نقرس است.
سعی کنید جای غذا‌های غنی از پورین را با میوه‌ها، سبزیجات، غلات کامل و پروتئین‌های بدون چربی عوض کنید. در مورد اینکه چه چیزی بخورید و از خوردن چه چیز‌هایی هنگام نقرس خودداری کنید، بیشتر تحقیق کنید.
برخی از درمان‌های خانگی دیگر نیز وجود دارد که می‌توانید امتحان کنید، اما این موارد به‌اندازه کافی مورد بررسی قرار نگرفته‌اند تا از مؤثر بودن آن اطلاعاتی در دست باشد. بااین‌حال، این روش‌ها می‌تواند تا حدی تسکین‌دهنده باشند.
نقرس در زانو چقدر طول می‌کشد؟
شعله‌ور شدن نقرس می‌تواند چند ساعت طول بکشد، اما ممکن است روز‌ها یا هفته‌ها در زانوی خود احساس درد کنید. بعضی از افراد در زندگی خود فقط یک‌بار شراره‌ها را تجربه می‌کنند، درحالی‌که دیگران سالانه چندین بار دچار آن می‌شوند.
به‌خاطر داشته باشید که نقرس یک بیماری مزمن است، به این معنی که طولانی‌مدت است و نیاز به مدیریت مداوم دارد. تغییرات در رژیم غذایی و دارو‌ها می‌تواند تفاوت زیادی ایجاد کند، اما خطر شعله‌ور شدن نیز هنوز می‌تواند وجود داشته باشد.
به‌خاطر داشته باشید که یافتن ترکیب مناسب رژیم غذایی و دارویی که برای شما مفید باشد نیز ممکن است مدتی طول بکشد. اگر بلافاصله اوضاع بهبود نیافت، دلسرد نشوید.
آیا می‌تواند به عارضه‌ای منجر شود؟
در صورت عدم کنترل، التهاب مربوط به نقرس می‌تواند باعث آسیب دائمی مفصل زانوی شما شود، خصوصاً اگر به طور مداوم دچار شراره‌ها شوید.
با گذشت زمان، توده‌هایی از کریستال‌های اسیداوریک که توفی نامیده می‌شوند نیز می‌توانند در اطراف زانوی شما ایجاد شوند. این توده‌ها دردناک نیستند، اما می‌توانند باعث تورم و حساسیت بیشتر در هنگام شعله‌ور شدن شوند.
چشم‌انداز آینده درباره این بیماری چیست؟
نقرس یک بیماری مزمن است و هیچ درمانی ندارد، بنابراین باید مدتی مراقب آن باشید. اگرچه یافتن رویکرد مدیریت صحیح مدتی طول می‌کشد، اما بسیاری از افراد مبتلا به نقرس، ترکیبی از دارو و تغییر شیوه زندگی را مؤثر می‌دانند. اگر به‌تازگی بیماری شما تشخیص‌داده‌شده است، و قبلاً تجربه‌ای نداشته‌اید، به یک روماتولوژیست مراجعه کنید. آن‌ها ممکن است بتوانند نکات بیشتری در مورد نحوه کنترل علائم نقرس ارائه دهند.
