آمریکا و چین باید باید در راستای پیشرفت بشریت در زمینه علمی با یکدیگر همکاری کنند

 اقتصادآنلاین – حسین عسکری؛ اما مانند خیلی چیزهای دیگر در مورد روابط بین دو کشور، این همکاری اکنون در معرض تهدید است.

 طی گزارش اکونومیست، در حال حاضر دانشمندان آمریکایی و چینی مقالات کمتری را با هم می‌نویسند و تعداد دانشجویان و محققان چینی که وارد آمریکا می‌شوند به شدت کاهش یافته است.

 اکنون سیاستمداران در مورد تمدید قرارداد دنگ-کارتر به نام موافقتنامه علم و فناوری (sta) تردید دارند.

 جمهوریخواهان می‌خواهند این پیمان را لغو کنند و دموکرات‌ها می خواهند در مورد شرایط آن دوباره مذاکره کنند.

به راحتی می‌توان ترس آمریکا را در مورد تقویت توانایی‌های تکنولوژیکی چین و در نتیجه توانایی آن برای راه اندازی جنگ درک کرد.

 ترس گسترده مبنی بر اینکه چین از باز بودن آمریکا به نفع خود بهره برداری کرده است، اراده همکاری را نیز از بین برده است.

 چین سابقه طولانی در دستور دادن به شرکت‌های غربی برای واگذاری فناوری به عنوان شرط فروش به بازار وسیع خود دارد و اغلب متهم به سرقت دارایی معنوی است.

با این حال، کنار گذاشتن یا توجه شدید به موافقتنامه علم و فناوری (sta) اشتباه خواهد بود.

 برای شروع، نمونه‌های کمی از همکاری دانشگاهی وجود دارد که به منافع آمریکا آسیب می‌رساند.

یک نمونه پروژه‌ای در سال ۲۰۱۸ برای به اشتراک گذاشتن داده‌ها از بالن‌های هواشناسی است که به طور مشترک به فضا پرتاب شده‌اند، داستانی که ترس از جاسوسی را بازگو می‌کند، اما نشان دهنده یک شکست امنیتی واقعی نیست، در هر صورت، این مقاله تحقیقات آکادمیک را پوشش می‌دهد که در آمریکا به راحتی در مجلات دانشگاهی قابل دسترسی است.

اما قوانین دیگر و فرمان اجرایی اخیر رئیس جمهور جو بایدن، اشتراک تخصص آمریکا با چین در زمینه‌های حساس را محدود می‌کند.

علاوه بر این، این اشتباه است که فکر کنیم دستاوردهای حاصل از همکاری این دو کشور یک طرفه است. دانشمندان چینی در برخی زمینه‌ها مانند باتری‌ها، مخابرات و علوم نانو با دانشمندان آمریکا در یک تراز هستند و حتی از آنها پیشی می‌گیرند.

 و از آنجایی که محیط تحقیقاتی چین بسیار مبهم‌تر از آمریکا است، عمو سام ممکن است از این رابطه بیشتر از چین سود ببرد.

این همکاری همچنین فرصت‌هایی را برای تأثیرگذاری بر رویکرد چین در مورد تحقیقات غیراخلاقی ارائه می‌دهد.

 تحت تأثیر این موضوع آمریکا، به تدریج هیئت‌های بررسی نهادی را که بر کارهایی که بر موضوعات انسانی تأثیر می‌گذارد نظارت می‌کنند، پذیرفته است.

 نوآوری در هوش مصنوعی و سایر زمینه‌هایی که چین به مرز دانش نزدیک‌تر است، معضلات اخلاقی جدیدی را برای محققان ایجاد خواهد کرد. دانشمندان آمریکایی می توانند به طور مفید رویکرد چین را در آنجا با همکاری متقابل نیز هدایت کنند.

در نهایت، در زمان تنش بین چین و آمریکا، موافقتنامه علم و فناوری (sta) تاثیرهای مهمی را به‌همراه دارد. این اولین توافق دوجانبه‌ای بود که پس از احیای روابط بین دو کشور امضا شد. حذف آن بدون دلیل موجه این ایده را تقویت می کند که آمریکا به همه محققان چینی با سوء ظن می‌نگرد.

اگر این امر چینی‌های بااستعداد را از کار در آمریکا منصرف کند، فرصت‌های همکاری مثمر ثمر از بین می‌رود. علم آمریکایی از توانایی خود در جذب باهوش‌ترین ذهن‌های جهان سود می برد.

همکاری علمی بین قدرت‌های بزرگ سابقه طولانی دارد.

 تحقیقات مشترک دانشمندان آمریکایی و شوروی در طول جنگ سرد منجر به کشف امواج گرانشی، پیشرفت در مدل‌سازی دینامیک غیرخطی شد که اکنون برای ردیابی تغییرات آب و هوا و ساخت واکسنی که آبله را از بین می‌برد، استفاده می‌شود.

 حتی با شدت گرفتن جنگ در ویتنام، دانشمندان شوروی به ساخت یک شتاب دهنده ذرات در فرمیلاب، ۴۰ مایلی غرب شیکاگو کمک کردند.

 این رابطه متقارن نبود، اما دستاوردهای متقابل را به همراه داشت و پیشرفت بشریت را به پیش برد.

از همین رو به جای اتخاذ مدل جدیدی از انزواگرایی علمی، رهبران آمریکا باید به خاطر داشته باشند که همکاری در زمینه علمی به نفع همه است از جمله آمریکا.