آیینی ۳۰۰ ساله برای عزای حسینی
آیین سنتی بیل‌زنی در شهرستان خوسف قدمتی حدود ۳۰۰ سال داشته و در کشور بی نظیر است.
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از باشگاه خبرنگاران، آیین سنتی بیل‌زنی و نخل‌گردانی با قدمت حدود ۳۰۰ سال یکی از میراث معنوی در شهرستان خوسف است که ظهر عاشورا به عنوان نمادی از تدفین شهدای کربلا با حضور پرشور مردم و نوای «حیدر علی» اجرا می‌شود.
طایفه بنی‌اسد پس از سه شبانه‌روز در میان حزن و اندوه، پیکر مطهر شهدای کربلا را با بیل یا ابزار دیگری که در دست داشتند به خاک سپردند و عاشورای هر سال بیل‌های اهالی خوسف در مراسمی که منحصر به آنان است، روز واقعه را یادآور می‌شود.
این مراسم که خاص خراسان جنوبی و شهرستان خوسف است، نوعی شبیه‌سازی از تلاش و عزاداری طایفه بنی‌اسد در صحرای کربلا محسوب می‌شود و در فهرست میراث معنوی کشور به ثبت رسیده است.
آیین بیل‌زنی تنها در شهرستان خوسف و همزمان با ظهر عاشورا به نشانه عشق و ارادت وافر دلدادگان امام حسین (ع) برگزار می‌شود و بسیاری از مردم سایر مناطق نیز برای حضور در این آیین به خوسف می‌آیند.
مردم منطقه از دیرباز اعتقاد دارند بیل‌زنی در عصر عاشورا مایه برکت محصولات کشاورزی آنان در سال زراعی می‌شود و کشاورزان در چنین روزی و با شرکت در مراسم بیل‌زنی و نخل‌گردانی، روزی حلال خود را به واسطه امام حسین (ع) از خداوند طلب می‌کنند.
همچنین به هم خوردن بیل‌ها در روز عاشورا نماد رویارویی لشکریان کفر و لشکریان امام حسین (ع) است که جنگ لشکریان یزید علیه لشکر کوچک سیدالشهدا و مظلومیت شهدای کربلا را نشان می‌دهند.
این مراسم که توسط "ملا علی‌اکبر خوسفی" بنیانگذار حوزه علمیه خوسف بنا نهاده شد، در شهرستان‌های دیگر به چشم نمی‌خورد، اما آوازه، شور و حال خاص آن، دلدادگان و عاشقان زیادی را از سراسر کشور به خود جذب کرده است.
هر سال همزمان با روز عاشورا نخل‌ها و دسته‌های سینه‌زنی، زنجیرزنی و بیل‌زنی از محل استقرار هیات خود به سمت خیابان شهید مطهری به حرکت در می‌آیند و با عزاداری، نوحه‌سرایی و مرثیه‌خوانی و سردادن شعارها و نوحه‌ها، با نظم خاصی وارد قتلگاه حسینیه صاحب‌الزمانی می‌شوند.
مردم این شهر و حتی سایر نقاط استان در مقابل حسینیه و میدانی که در مقابل آن وجود دارد، گرد هم می‌آیند و بعد از اقامه نماز ظهر عاشورا آیین بیل‌زنی آغاز می‌شود.
برای برپایی آیین بیل‌زنی در هر یک از دو هیات خوسف دو دسته ۱۵ نفری که در مجموع چهار دسته هستند، تشکیل می‌شود و هر یک از نفرات بیل به دست، دایره‌وار و به هم چسبیده بیل‌هایشان را به طرف آسمان می‌گیرند و هنگام حرکت هر یک از نفرات به هوا پریده و تیغه بیلش را به بیل‌های دیگر می‌زند و همه با هم یکصدا می‌گویند «حیدر علی».
