آرتروز زانو را با چه روشی درمان کنیم؟

به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از نمناک؛ در آرتروز در مرحله اول، نشانه ها خفیف هستند، اما فرد در مراحل بحرانی ممکن است به جراحی نیاز داشته باشد.در آرتروز (OA) مفصل زانو بر نرمه استخوان ها، غضروف و سینوویوم در مفصل زانو تاثیر می گذارد.

نرمه استخوان یک بافت لغزنده است که سطح صاف را برای حرکت مفاصل فراهم می کند و به عنوان یک کو سن بین استخوان ها عمل می کند.سینوویوم نرم است و مفصل ها را به هم متصل می کند. مایعی را تولید می کند که سینوویال نامیده می شود و روغن ، مواد غذایی و اکسیژن را به غضروف منتقل می کند.

وقتی این عملکردها می شکنند، دیگر از استخوان های مفصل زانو حفاظت نمی کنند و آسیب استخوانی رخ می دهد.در مورد زانو می تواند باعث درد و سفتی شود.نشانه ها در طول زمان بدتر می شوند.

مراحل بروز و پیشرفت آرتروز زانو:

پیشرفت آرتروز زانو چندین سال طول می کشد و در چند مرحله پیشرفت می کند.درمان آن می تواند سخت باشد زیرا نشانه ها ممکن است تا زمانی که به مرحله پیشرفته برسد، ظاهر نشود.

افرادی که در معرض آرتروز زانو قرار دارند، باید به دنبال هر گونه تغییر در نشانه های دیگری باشند که شرایط در حال پیشرفت است.

 مرحله 1- کم:

تکه های کوچکی از برامدگی های استخوانی به نام استئوفایت ها ممکن است در ناحیه زانو رشد کنند.ممکن است آسیب جزئی به غضروف وجود داشته باشد.

 هیچ محدود شدن فضایی بین استخوان ها وجود نخواهد داشت، تا نشان دهد که غضروف از بین می رود.چنانچه در بخش سلامت  گفته شده است افراد در مرحله 1 ممکن است احساس درد یا ناراحتی کنند. این مفاصل بر روی یک اشعه ایکس نرمال به نظر می رسد.

پیشرفت آرتروز زانو

مرحله 2- خفیف:

در طی این مرحله، فرد ممکن است شروع به تشخیص نشانه ها کند و پزشکان می توانند نشانه هایی از فرسودگی را مشاهده کنند.اشعه های ایکس و دیگر اسکن های مفصل زانو به وضوح رشد استئوفایت را نشان می دهند و غضروف ضعیف می شود.

فضای بین استخوان ها هنوز طبیعی به نظر می رسد، اما منطقه ای که در آن استخوان ها و بافت ها به هم می رسند، شروع به سفت شدن می کنند.وقتی بافت ها سفت می شوند، این باعث می شود که استخوان متراکم شود.

یک لایه نازک استخوان نیز در زیر غضروف در مفاصل ایجاد خواهد شد.فرد ممکن است سفتی یا درد مفاصل را تجربه کند.ناحیه اطراف مفصل زانو ممکن است به ویژه پس از نشستن در فرد برای مدت طولانی احساس ناراحتی ایجاد کند.

با اینکه ممکن است کمی آسیب جزئی وجود داشته باشد، اما استخوان ها به هم مالیده می شوند و یا بر روی یکدیگر ساییده می شوند.سیال سینوویال موجود است و به کاهش اصطکاک و حمایت از حرکت زانو کمک می کند.

زانو درد

مرحله 3- متوسط:

آسیب به غضروف پیشرفت کرده است، شکاف بین استخوان ها محدود شده است و اشعه ایکس از دست رفتن غضروف را نشان خواهد داد.

درد و ناراحتی ممکن است هنگام انجام فعالیت های روزمره مانند دویدن، پیاده روی، زانو زدن و خم شدن رخ دهد. ممکن است علائم اولیه التهاب مفاصل وجود داشته باشد.

در ادامه، غضروف همچنان لاغر و شکسته خواهد بود. استخوان ها با ضخیم شدن و رشد به سمت بیرون واکنش می دهند تا تکه های شکل را شکل دهند.

بافت آن ملتهب خواهد شد و ممکن است مایع سینوویال اضافی تولید کند که منجر به افزایش تورم می گردد. این سینوویت نامیده می شود و عموماً به عنوان آب روی زانو شناخته می شود.

عوامل آرتروز زانو

 مرحله 4 - شدید:

این بدترین مرحله آرتروز است و علایم بسیار قابل مشاهده هستند. فضای بین استخوان ها در مفاصل به باریک شدن ادامه دارد و باعث می شود غضروف بیشتر شود. در نتیجه، سفتی ثابت می شود و مایع کمتری در اطراف مفاصل وجود دارد. اصطکاک زیادی در مفاصل و درد و ناراحتی زیادی در حین حرکت وجود دارد.

اشعه های ایکس استخوان به استخوان شدن را نشان می دهند، به این معنی که یا غضروف کاملاً فرسوده شده است و یا کمی باقی مانده. فرد به احتمال زیاد تکه های استخوان بیشتری را ایجاد می کند و درد را تجربه می کند که اغلب در طی فعالیت های ساده مثل راه رفتن فشرده می شود.

در موارد شدید، استخوان ها ممکن است به خاطر فقدان غضروف نامتقارن از شکل افتاده و نامتوازن شده باشند.در این مرحله، جراحی تنها گزینه است.

شناخت آرتروز زانو:

 استئوآرتریت زانو زمانی گسترش می یابد که غضروف در مفصل زانو از بین برود و منجر به رشد بیش از حد استخوان زیرین شود. غضروف زبر می شود و می شکند و به درد, تورم و سختی در حرکت مفاصل منجر می شود.

به گفته آکادمی آمریکایی جراحان ارتوپد آمریکا, این بیماری می تواند در هر سنی گسترش پیدا کند, اما اغلب در افراد مسن بالای 50 سال گسترش می یابد. بنیاد ورم مفاصل گزارش می دهد که نیمی از تمام بزرگسالان در برخی زمان ها آرتروز را توسعه خواهند داد.

عوامل خطر آرتروز زانو:

عوامل خطر برای استئوآرتریت عبارتند از:

    افزایش سن

    چاقی

    آسیب مفاصل قبلی

    استفاده بیش از حد از مفصل

    ماهیچه های ران ضعیف

    عوامل ژنتیکی

یک فرد احتمال دارد در صورتی که شرایط خاصی از جمله التهاب, آکرومگالی, و آرتریت روماتوئید داشته باشد, خود را توسعه دهد.

تشخیص آرتروز زانو:

فرد ممکن است علائمی را در مراحل اولیه آرتروز مشاهده نکند.اگر فردی درد زانو داشته باشد, پزشک درباره سوابق پزشکی شخصی و خانوادگی او سوال خواهد کرد. سپس معاینه بالینی و تست های تشخیصی صورت می گیرد.

پزشک می تواند این موارد را بپرسد:

    چه زمانی فرد درد و سفتی را تجربه می کند

    چگونه زندگی روزانه آن ها را تحت تاثیر قرار می دهد

    آیا آن ها داروهایی را مصرف می کنند یا خیر

 پزشک مفاصل را معاینه می کند, دامنه کلی حرکت آن ها را تست و به دنبال آسیب می گردد. آن ها متوجه نواحی حساس, دردناک و یا متورم می شوند.

اسکن های MRI و تست های مایع مفصلی می توانند به تشخیص نشانه های اولیه آرتروز کمک کنند. پزشک می تواند یک آسپیراسیون مفاصل را انجام می دهد که شامل برداشتن مایع با سوزن و فرستادن آن به یک آزمایشگاه برای آزمایش است.

همچنین اشعه گاما می تواند به مفاصل آسیب برساند. آزمایش خون می تواند به درمان بیماری های دیگر مانند نقرس و ورم مفاصل کمک کند.

پیش گیری از آرتروز زانو:

تعدادی از عوامل ممکن است فردی را در معرض خطر توسعه آنرتروز قرار دهند.ایجاد تغییرات ممکن است مانع از مشکل شود, اما ممکن است فرد بتواند ریسک خود را کاهش دهد یا از پیشرفت خود جلوگیری کند. بنیاد آرتروز پیشنهادات زیر را دارد:

حفظ وزن مناسب:

بارها در بخش های قبلی سلامت اشاره کردیم که وزن اضافی باعث فشار اضافی روی زانوها می شود. در طول زمان به پوشش این غضروف حمله می کند.

چربی اضافی نیز می تواند باعث تولید سیتوکین ها, نوعی پروتئین شود. این می تواند منجر به التهاب گسترده شود و می تواند روش کار سلول های غضروفی را تغییر دهد.

 کنترل قند خون:

سطوح بالای گلوکز می توانند بر ساختار و عمل کرد غضروف تاثیر بگذارند و دیابت باعث افزایش خطر التهاب و کاهش ضایعات غضروفی می شود.بیش از 85 % افراد مبتلا به دیابت مبتلا به آرتریت هستند.

کاهش خطر آسیب:

غضروف که آسیب هایی دیده بعداً ورم مفاصل ایجاد می کند. خطر افتادن در منزل, پوشیدن کفش هایی که مناسب هستند را کاهش دهید و از لوازم محافظ در حین بازی برای جلوگیری از آسیب استفاده کنید.

ورزش منظم:

ورزش ملایم می تواند به مفاصل کمک کند تا انعطاف پذیر بمانند, ماهیچه های پشت زانو را تقویت کرده و خطر بسیاری از شرایط سلامتی را کاهش دهند.

آزمون های تعادل استخوان و ژست بدن:

آنالیز راه رفتن و تست های دیگر می توانند به پزشکان کمک کنند تا تعادل و وضعیت استخوان را ارزیابی کنند. برخی منابع پیشنهاد می کنند که این می تواند بر ریسک یک فرد در توسعه آرتروز تاثیر بگذارد.

اجتناب از استفاده بیش از حد:

برخی ورزش ها یا مشاغل شامل حرکت های تکراری مفصل زانو, مانند زانو زدن یا چمباتمه زدن هستند.افرادی که به طور منظم بیش از 400 پوند را بلند می کنند ممکن است ریسک بیشتری از آرتروز داشته باشند.

کمک بگیرید:

برای جلوگیری از پیشرفتش, از پزشک بخواهید که در مورد درمان و تغییر سبک زندگی هنگام شروع ناراحتی مشاوره بدهد.

خوردن رژیم غذایی سالم, خواب کافی, مدیریت استرس و فعال ماندن همگی در سلامت کلی بهتر و کاهش خطر مشکلات سلامتی از جمله آرتروز نقش دارند.

مراحل درمان آرتروز زانو:

گزینه های درمان بستگی به مرحله آرتروز دارند و چه سریع شرایط در حال پیشرفت است.

مرحله 1:

هر گونه علائم معمولاً جزئی هستند و داروهای استامینوفن یا غیر تجویزی اغلب می توانند درد را تسکین دهند. انجام تمرینات خاصی می تواند به ایجاد قدرت و تحرک کمک کند. برخی منابع استفاده از مکمل ها را توصیه می کنند. با این حال, محققان به این نتیجه رسیده اند که شواهد کافی برای نشان دادن کمک مکمل وجود ندارد.

مرحله 2:

درمان ها می توانند شامل این موارد باشند:

    مصرف مسکن ها

    شرکت در جلسات درمان فیزیکی برای ایجاد و یا حفظ قدرت و انعطاف پذیری

    پوشیدن یک بریس که برای کاهش فشار بر روی سطح مفاصل طراحی شده است

    پوشیدن کفش برای تسکین درد زانو

در این مرحله, افراد مبتلا به استئوآرتریت زانو ممکن است نیاز به تغییر فعالیت های روزانه خود داشته باشند تا از درد جلوگیری کنند.

بریس زانو

 مرحله 3:

درمان ها می توانند شامل این موارد باشند:

    داروهای ضد درد مثل استامینوفن

    مسکن های تجویزی شامل مورفین یا کدئین

    دریافت مقادیری از کورتیکواستروئیدها یا هیالورونیک اسید

    یک پزشک سه تا پنج تزریق اسید هیالورونیک را در هفته های اخیر به عهده خواهد داشت. این می تواند زمان زیادی برای نشان دادن نتایج داشته باشد, اما می تواند تا چند ماه دوام بیاورد.

این داروها می توانند پرهزینه باشند و استفاده طولانی مدت از کورتیکواستروئیدها به عوارض جانبی منجر شود.

پیشگیری از آرتروز زانو

مرحله 4:

در این مرحله غضروف به طور قابل توجهی کاهش یافته یا کاملاً ناپدید شده است.فرد ممکن است نیاز به جراحی برای جایگزینی یا تعویض مفصل داشته باشد.

درمان های جایگزین برای آرتروز زانو:

ممکن است افراد به دنبال موارد زیر باشند:

کفی های خارجی

از مکمل های گلوکوزامینریا، کندرویتین یا هر دو با این حال, داوطلبان این روش ها را توصیه نمی کنند یا متذکر می شوند که فقدان شواهد از ایمنی و اثربخشی آن ها حمایت می کند.

طب سوزنی

پالس مغناطیسی با وجود فقدان تحقیقات برای تایید اثربخشی آن وجود دارد.

سلول بنیادی

محققان در حال تحقیق هستند که آیا درمان سلول بنیادی می تواند غضروف را در افراد مبتلا به استئوآرتریت بازسازی کند یا نه.با این حال, تعدادی از چالش ها پابرجا هستند. برای مثال, درمانش گران است, یک فرد ممکن است قبل از دیدن نتایج چندین بار مراجعه کند, و اگر شاخص توده بدنی فرد بیش از حد مجاز باشد, درمان ممکن است بی اثر باشد.

یک متا آنالیز به روش های مختلفی انجام شد که پزشکان از سلول های بنیادی برای درمان استئوآرتریت استفاده می کردند. آن ها نتیجه گرفتند که یافته های مطالعات کیفیت بالا متناقض هستند.

برخی از کلینیک های درمانی سلول بنیادی را برای آرتروز درمان هایی را ارائه می کنند, اما اداره غذا و داروی آمریکا (fda) در ماه نوامبر به مردم هشدار داد که " اعتقاد نداشته باشند. "

اثرات جانبی درمان های سلول بنیادی تایید نشده ممکن است شامل موارد زیر باشد:

    واکنش های معکوس در محل تزریق

    سلول ها در محل اشتباه تکثیر می شوند.

    شکست سلول ها در کار طبق انتظار

    خطر تومور

هر کسی که درمان سلول های بنیادی را در نظر بگیرد باید ابتدا با پزشک خود صحبت کند.

درمان های خانگی برای تسکین درد زانو:

در لیست ارائه شده در ادامه بخش سلامت با موضوع درمان آرتروز زانو چندین داروی خانگی مختلف برای تسکین درد زانو در خانه وجود دارد. اخبار خوب این است که این عادات سبک زندگی و درمان های طبیعی با اثرات جانبی ناخواسته مرتبط نیستند برخلاف بسیاری از داروهایی که برای درمان درد زانو استفاده می شوند.

ورزش و مدیریت وزن:

چند کیلو سنگین تر شدن، استرس بیشتری به مفاصل اضافه می کند و باعث درد بیشتر می شود. ورزش منظم نه تنها به کاهش وزن کمک می کند بلکه ماهیچه های لازم برای محکم کردن زانو را تقویت می کند.

تای چی:

این ورزش ذهن - بدنی چینی به اندازه کافی آرام است تا به شما اجازه دهد قدرت و انعطاف پذیری را بدون ایجاد درد بیشتر افزایش دهید.

استراحت:

مهم است که محدوده خود را بشناسید و زمانی که بیش از حد درد دارید، استراحت کافی به زانوی خود بدهید.

بالا بردن:

بالا نگه داشتن زانو می تواند تورم را به حداقل برساند.

شکل صحیح:

هنگام ورزش و یا بلند کردن اشیا حتما فرم و حالت بدنی مناسب خود را حفظ کنید تا از فشار بیشتر جلوگیری کنید.

کمپرس سرد و گرم:

از کمپرس آب سرد برای تسکین تورم و کمپرس داغ برای تسکین تنش ماهیچه استفاده کنید.

مریم گلی:

اگر زانویتان درد دارد اما هیچ التهابی وجود ندارد، برگ های مریم گلی را با یک پارچه مرطوب در آب گرم پوشانده و آن را به مدت 10 دقیقه روی زانویتان بمالید.

رژیم غذایی:

خوراکی هایی برای قوی کردن استخوان ها مفید است، غذاهای غنی از پروتیین برای ترویج ماهیچه های قوی بخورید و آلوئه ورا در صبح برای پیش گیری از درد زانو در اواخر روز مصرف کنید.

آوکادو:

دانه های آوکادو خشک و خرد کنید و با عسل داغ مخلوط کنید تا زمانی که بافت خامه ای پیدا کند. آن را روی زانوی آسیب دیده بمالید این درمان برای تمام تنش ماهیچه خوب است.

لیمو:

لیمو را روی زانو ماساژ دهید تا ورم را تسکین دهید.

درمان های غیر جراحی برای درمان مفصل زانو:

1. توان بخشی، آموزش و فعایلت های خوب:

این شامل مشارکت در برنامه های مدیریت و ایجاد تغییرات در فعالیت ها برای محافظت از مفاصل تان (برای مثال، پیاده روی یا شنا کردن به جای دویدن برای ورزش کاردیو است).

2. داروهای تسکین دهنده درد:

داروهای خوراکی و ضد التهاب موضعی (NSAIDs) به شدت برای تسکین درد و التهاب توصیه می شوند.

3. لواجی سوزنی:

این عمل شستن مفصل است. AAOSآن توصیه نمی کنند، اما می گوید پزشکان باید مراقب تحقیقات جدید باشند. یک مطالعه با کیفیت بالا هیچ فایده قابل اندازه گیری پیدا نکرد.

4. قاعده پاشنه جانبی:

اینها کفی هایی هستند که لبه بیرونی پا را بالا می برند تا نحوه کارکرد مفصل زانو را تغییر دهند. AAOSتاکید می کند که برای افراد مبتلا به آرتروز زانو متوسط جانبی را توصیه نمی کند.

5. کاهش وزن :

اگر اضافه وزن دارید، داشتن شاخص توده بدنی (BMI) بالاتر از 25. به میزان زیادی از کاهش 5 درصد وزن بدن خود را کم کنید و بعد حفظ وزن کم تر از طریق رژیم غذایی و ورزش.

6. استئوتومی تیبالی:

اگر چه مطالعات از این روش حمایت می کنند، اما در آن تکه ای از تیبالی قرار دارد (یکی از دو استخوان ساق پایی که انتهای مفصل زانو را تشکیل می دهد) از کیفیت پایین است، AAOS آن را توصیه نمی کند.

7. عوامل فیزیکی، از جمله روش های درمان الکتریکی:

این ها شامل تحریک عصبی الکتریکی؛ موج کوتاه، جریان استنباطی؛ کاربرد درمانی یک میدان الکترومغناطیسی مدوله شده از نظر موسیقی (TAMMEF)؛ و سونوگرافی هستند.

از بین اینها، سونوگرافی بیش ترین مدرک را دارد که نشان می دهد می تواند موثر باشد، اما تحقیقات نهایی بسیار کمی برای کارساز بودن کامل هر کدام از این درمان ها وجود دارد، با توجه به دستورالعمل های AAOS.

8. درمان دستی:

این کار شامل درمان چیروپرکتیک، آزاد سازی مفیوس و ماساژ سوئدی می شود. این درمان ها نه برای درمان و نه علیه این درمان ها کارساز نیست.

9. استامینوفن، مواد مخدر، و برچسب های ضد درد:

اگر چه شواهد نشان می دهد که NSAIDs برای درمان آرتروز زانو موثر هستند، اما هیات منصفه هنوز هم به استثنای NSAIDs (به استثنا ترامادول) زیاد موثر نمی دانند.

10. کورتیکواستروئیدها تزریقی:

کورتیکواستروئیدها به یک مفصل آسیب دیده تزریق می شوند. مشخص نیست که این درمان چگونه می تواند برای آرتروز زانو موثر باشد.

11. تزریق بیولوژیکی:

برای تزریق به فاکتور رشد و یا پلاسما غنی از پلاکت.

12. بریس زانو:

یک نمونه بریس مفصل زانو است که برای برداشتن فشار از زانوی درونی شخص طراحی شده است که آرتروز در آنجا متمرکز است. مطالعات تاثیر بریس زانو نشان نمی دهند که مفید هستند یا خیر.

13. منسکتکتومی جزئی آرتروسکوپی:

اگر علائم و نشانه های مینیسک شکسته و یا شل را داشته باشید، پزشکان توصیه می کنند که در مقابل این روش عمل کنند.

14. اصلاح ویسکوزیته:

این درمان شامل تزریق اسید هیالورونیک می باشد که جز مهمی از سیال سینوویال است که در آن بالشتک و مفاصل به ناحیه ای که استخوان های مفاصل به هم می رسند، نفوذ می کند. AAOS تزریق درون - اسید هیالورونیک برای آرتروز زانو را توصیه نمی کند.

15. آرتروسکوپی با دبریدمنت یا لاواژ.

این روشی است که در آن بافت آسیب دیده از اتصالات بین مفاصل جدا شده است.

16. طب سوزنی:

یک مدرک قوی از طب سوزنی وجود دارد که درد مربوط به آرتروز زانو را تسکین نمی دهد.

17. اونیسپیسر:

این یک دستگاه آزاد شناور است که غضروف از دست رفته را جبران می کند، که AAOS می گوید نباید در فرد مبتلا به آرتروز زانو، کار گذاشته شود.

18. گلوکوزامین و کندرویتین:

اگرچه گلوکوزامین و کندرویتین هر دو موادی هستند که به طور طبیعی در مفاصل وجود دارند، اما AAOS به شدت توصیه می کند که آن ها را به شکل مکمل های رژیمی برای درمان آرتروز زانو مصرف کنید.

گلوکوزامین و کندرویتین

درمان های خانگی برای درد زانو:

برای کشش و پیجش امتحان کنید:

اگر پایتان پیچ خورده باشد، سقوط سختی داشتید، یا در غیر این صورت زانویتان کشش بدی داشته، اولین کمک خانگی می تواند مفید باشد. این کارها را برای درمان کشیدگی عضله و پیچ خوردگی به یاد می آورید:

    استراحت

    یخ

    کمپرس

    بالا بردن

کمپرس آب سرد و یا کیسه یخی را روی زانویتان بگذارید. سبزیجات منجمد، مانند نخود، نیز در صورتی کار خواهند کرد که هیچ تکه یخ نداشته باشید. زانوی خود را با بانداژ بپوشانید تا از تورم جلوگیری کنید، اما نه به شدتی که جریان خون را کاهش دهد. در حالی که در حال استراحت هستید، پاهایتان را بالا نگه دارید.

پماد گیاهی:

محققان در مطالعه ای که در مجله علوم زیستی پاکستان منتشر شد، مرهم ساخته شده از دارچین، زنجبیل، کندر و کنجد را بررسی کردند. آن ها فهمیدند که مرهم به اندازه پمادهای آرتروز حاوی سالیسیلات، یک درمان تسکین درد موضعی قرار دارد، موثر است.

عصاره زنجبیل:

زنجبیل در بسیاری از اشکال موجود است. آن را می توان به شکل مکمل در غذاهای سالم یا ویتامین ها خریداری کرد. ریشه یا چای زنجبیل می تواند در سوپر مارکت ها پیدا می شود. این ادویه در بسیاری از غذاها مورد استفاده قرار می گیرد.

فواید سلامتی شامل تسکین درد معده و حالت تهوع و همچنین تسکین درد برای بسیاری از شرایط است. یک مطالعه از افراد مبتلا به ورم مفاصل، نشان داد که زنجبیل به کاهش درد هنگام استفاده در ترکیب با درمان تجویز شده برای آرتروز کمک می کند.

چه زمانی برای درد زانو باید به پزشک مراجعه کرد؟

اگر درمان های طبیعی کار نکنند و درد مفاصل شما ادامه داشته باشد، قطعاً باید پزشک خود را ببینید. همچنین اگر زانوی شما آسیب نبیند، اگر درد، بی حسی و یا رنگ آبی وجود داشته باشد، و یا اگر درد بعد از سه روز درمان با درمان های خانگی ادامه پیدا کند، شما باید پزشک خود را ببینید.