شرکتهای بیمهای برای حضور موفق در بازار بینالمللی چه تدابیری دارند؟
شرایط ویژه اقتصادی حال حاضر وتحریمهای اعمال شده باعث شده تا ارتباط بین بازار بیمه ایران و بازارهای بینالمللی درشرایط خاصی قرار بگیرد.
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از چابک آنلاین، درحال حاضر بیش از 30 شرکت بیمهای درصنعت بیمه کشور فعالیت میکنند و روند مجوز دهی به شرکتهای بیمه جدید جنرال، اتکائی و تخصصی هم سرعت بیشتری گرفته است.
ورود بیمهگران تازه نفس به زمین بازی صنعت بیمه درعین جذابیت ، نگرانیهایی را هم برای کارشناسان این صنعت به دنبال داشته چراکه بیم آن می رودکه رقابت درارائه نرخهای نامتعارف افزایش یابد.
واقعیت این است که محبوس شدن ریسک بیمهگری در کشور برای همیشه ادامه دار نیست وممکن است که در آینده ای نه چندان دور ،امکان اتصال به بازارهای بینالمللی برای صنعت بیمه کشورفراهم شود.
اما آیا صنعت بیمه ایران آماده رقابت با بازارهای بینالمللی و حضور در این بازارها است؟
شایدبتوان گفت که ضریب نفوذ 2.5 درصدی صنعت بیمه در کشور به نوعی گویای فاصله صنعت بیمه ایران با کشورهای پیشرفته و یا حتی کشورهای منطقه است.
در واقع،فاصله زیاد ضریب نفوذ بیمه با هدفگذاری برنامه ششم توسعه هم خودگویای آن است که برای اتصال به بازارهای بینالمللی، نیاز به رفع موانع و پیشرفتهای داخلی وجود دارد.
حضور در بازارهای بینالمللی یکی از آرزوهای ما است
یک کارشناس صنعت بیمه، با بیان اینکه حضور در بازارهای بین المللی یکی از آرزوهای ما است"، گفت: همانگونه که در صنایعی مانند خودرو از استاندارد دنیا فاصله د اریم در بیمه هم با کشورهای پیشرو در صنعت بیمه جهانی، فاصله داریم.
غدیرمهدوی"، بیان کرد: بیشک برای حضور و رقابت صنعت بیمه ایران در بازارهای بیمه بینالمللی به مدیران بسیار توانمند که از نظر بازاریابی قوی باشند نیاز داریم و درعین حال شرکتهای بیمه داخلی باید از جهت مدیریت، کارآیی و دانش، به سطح شرکتهای کشورهای توسعه یافته بیمه ای نزدیک شوند.
وی،توضیح داد: برای عدم واگذاری اتکایی ریسکهای داخلی به بیمهگران خارجی و پذیرش ریسک از آنها، شرکتهای بزرگ بیمه کشورکه توانگری مالی قابل قبول و سرمایه کافی دارند با تشکیل یک کنسرسیوم اتکایی میتوانند ریسکهای بزرگ جهانی را بپذیرند اما لازمه آن این است که صنعت بیمه کشور به دانش روز مهیا شود و محاسبات فنی را که در سطح قابل قبول، در دنیا مورد بهره برداری قرار میگیرد، استفاده کنند.
مهدوی، بیمه را محصولی با ریسک بالا که تمام برنامه ریزیهای آن در فضای تصادفی صورت میگیرد، خواند و گفت: برای حضور در بازارهای بیمه جهانی بایدبه دانش مربوط به اکچوئران، محاسبات فنی،آمار و احتمالات، بازاریابی و مباحث مربوط به مدیریت آشنا و مجهز بود تا بتوان با آنها رقابت کرد.
وی، با تاکید براهمیت بازاریابی بیمه، گفت: بازاریابی در صنعت بیمه بسیار پیچیدهتر از بازاریابی محصولات فیزیکی است زیرا طرف مقابل باید ذهنیت خوبی از بیمهگر داشته و به وی اعتماد کند تا ریسک خود را در اختیار آن شرکت بگذارد و بیمهگر باید آنقدر محصولات و خدمات خود را خوب معرفی کند که مشتری وی را بپذیرد.
این کارشناس صنعت بیمه،یکی از ابتداییترین زمینههای نفوذ در بازار بیمه دنیا را عرضه خدمات، دانش و ایجاد ارتباط کارآمد با دیگران دانست تا بیمهگر به واسطه آن بتواند محصول را تبلیغ کند.
مهدوی، در پاسخ به این پرسش که لازمه ورود به بازارهای جهانی رعایت چارچوبهای خاص و پذیرفته شده در سطح دنیا است، چرا نظام بیمهای ایران در برخی از بخشها مانند سالونسی 2 همگام با دنیا پیش نرفته است؟" مدعی شد:به دلیل آنکه صنعت بیمه در کشور،علمی مدیریت نمیشود.
این کارشناس صنعت بیمه،تاکید کرد: برای حضور صنعت بیمه کشور درعرصههای بین المللی، باید مدیرانی باشند که بین المللی فکر کنند و تجربه حضور در شرکتهای بیمه خارجی و تجربه خرید بیمه نامه از کشورهای خارجی را داشته باشند.
مهدوی، بیان کرد:باید بر تعداد مدیرانی که با دید جهانی درصنعت بیمه وجود داشته باشد افزود که از دانش کافی هم برخوردار باشند، آن زمان میتوان به سمت بازارهای بیمه جهانی حرکت کرد.
ابزارهای لازم برای حضورموفق شرکت های بیمه ای دربازارهای بین المللی چیست؟
واقعیت این است که برای کم کردن فاصله صنعت بیمه ایران با کشورهای پیشرو در این صنعت، باید به ارزیابی دقیق ساختار این صنعت در کشور پرداخت تا متوجه شد که چه تفاوتهای اساسی در این زمینه وجود دارد.
یکی از مواردی که از سوی برخی از فعالان صنعت بیمه به عنوان ایرادمطرح میشود مدل و شیوه نظارت صنعت بیمه بوده که همزمان ترکیبی از نهاد نظارتی وشرکت بیمه اتکایی است.
منتقدان، معتقدند که وجود رابطه مالی بین نظارت کننده و نظارت شونده بهطور منطقی مغایر با وظایف نظارتی است.
گستردگی و پیچیدگی علم بیمه و ارتباط آن با همه ابعاد زندگی افراد جامعه و فعالیتهای اقتصادی بهگونهای است که وجود افرادی مسلط به تمام ابعاد این حرفه، امری بعید بهنظر میرسد، بنابراین شاید بتوان گفت که نحوه جذب نیروی انسانی و جابه جایی متعدد افراددربخشهای مختلف موسسات بیمه یکی دیگر ازچالشهای تخصصگرایی درصنعت بیمه است.
ازطرف دیگردرکشورهای موفق درحوزه بیمه، عموما شرکتهای بیمه دارای رتبه مناسب از موسسات رتبه بندی هستند که درحال حاضر،امکان استفاده از این رتبه بندی برای شرکتهای بیمه داخلی چندان مهیا نیست.
بنابراین بهتر است شرکتهای بیمه از هم اکنون با ارتقا سطح توان مالی ودانش فنی خود، مقدمات دریافت رتبهای مناسب و یافتن جایگاهی در خور بازارهای جهانی را فراهم کنند.
یکی دیگر از اجزای اساسی صنعت بیمه در بیشتر کشورها، وجود یک یا چند شرکت بیمه اتکایی با ظرفیت ریسک پذیری قابل توجه است تا بهواسطه آنها بتوان واگذاری ریسک به بیمهگران سایر کشورها را به حداقل رساند و حتی با قبول پوشش ریسک از سایر کشورها ، درآمد ارزی هم ایجاد کرد.
به همین روی، میزان سرمایه و توان مالی شرکتهای بیمه اتکائی با استانداردهای حضور در رقابت های منطقهای یکی دیگر از پیش نیازهای حضور فعال درعرصه بین المللی است.
بدیهی است که حضور صنعت بیمه ایران در بازارهای جهانی روندی تدریجی و برنامه ریزی شده است که تمامی اهداف آن به سرعت و در کوتاه مدت قابل دستیابی نیست.
ازاین رو باید تمهیداتی برای حضور موفق و کارآمد اندیشیده شود تا به فراخور موقعیتهای پیش رو توان حضور در این بازارها به حد کافی وجود داشته باشد.