دستاورد شگفتانگیز میلئی در آرژانتین / میلئی چگونه ثابت کرد که منتقدان چپ اشتباه میکنند؟
برند "لیبرتارین" برای "شوک درمانی" تحت رهبری "خاویر میلئی" رئیس جمهور آنارکوکاپیتالیست آرژانتین باعث شده تا آن کشور در نهایت بتواند در حد توان خود زندگی را از سر گیرد.
به گزارش اقتصاد آنلاین، روزنامه بریتانیایی "دیلی تلگراف" در گزارشی با اشاره به موفقیت میلئی، رئیس جمهور آرژانتین در مدت زمان کوتاه زمامداریاش برای بهبود وضعیت اقتصاد آن کشور مینویسد: "میلئی نظر مساعد ترامپ را به خود جلب کرده است. میلئی زمانی که ترامپ از پیروزی قاطع خود در انتخابات نوامبر لذت برد اولین رهبر جهان بود که با او دست داد. ترامپ در حضور میلئی در عمارت خود در مارالاگو در فلوریدا به مهمانان گفته بود: "آرژانتین را دوباره عظمت بخشید". میدانید او (میلئی) یک ماگا (MAGA کوتاه شده عبارت دوباره عظمت بخشیدن به آمریکا شعار طرفداران دونالد ترامپ است) است".
میلئی چگونه به موفقیت دست یافت؟
این روزنامه دست راستی بریتانیایی در ادامه با اشاره به چگونگی موفقیت میلئی در اجرای طرح هایش مینویسد: "او با وعده انحلال بخشهای دولتی، کاهش ارزش پزو و حتی لغو اقدامات بانک مرکزی به قدرت رسید. برند او با طرح عنوان "شوک درمانی" باعث ایجاد شک و تردیدهایی شده بود، اما اکنون حتی سرسختترین منتقدانش نیز مجبور به تغییر رویکردشان در قبال او شده اند. نرخ تورم و مخارج عمومی در آرژانتین کاهش یافته و بدهیها نیز در حال کاهش بوده و اعتماد به اقتصاد در حال افزایش است. ارقام حاکی از آن است که پروژه میلئی در حال موفقیت است علیرغم آن که انتقادهای پر سر و صدا از سوی چگرایان آرژانتین با رهبری سیاسی "کریستینا فرناندز دی کرشنر" مطرح شده و میلئی را متهم به مجبور کردن آرژانتینیها به "فداکاری بیهوده" کرده است. افزایش قیمتها از اوج سالانه تقریباً ۳۰۰ درصد در سال در ماه آوریل در پایان سال ۲۰۲۴ نزدیک به ۱۱۹ درصد کاهش یافت و نرخ تورم در مسیر درستی قرار گرفته است".
"دیلی تلگراف" در ادامه مینویسد: "آرژانتین اکنون دارای مازاد بودجه است. به عبارت دیگر، بدون احتساب هزینههای بهره بدهی، آن کشور بالاخره پس از مدتها هم اکنون توانسته در حد توان خود زندگی کند. علیرغم کاهش شدید هزینه، این سومین اقتصاد بزرگ آمریکای لاتین دوباره در حال رشد است. آرژانتین در سه ماهه سوم سال ۲۰۲۴، با رشد ۳.۹ درصدی از رکود خارج شد. اقتصاددانان میگویند میلئی موفق شده موفقیتی کسب کند که دست کمی از موفقیتهای "هرکول" ندارد. پیشتر این قانون وجود داشت که آرژانتینیها میتوانستند حداکثر ۰.۵ درصد از تولید ناخالص داخلی تعدیل مالی در سال داشته باشند این در حالیست که میلئی ۵ درصد تعدیل مالی را ظرف مدت کمتر از یک سال ارائه کرده است".
این دستاوردها توسط بازارهای مالی مورد تحسین قرار گرفته است. هزینههای استقراض و ریسکهای نکول بدهی و اعلام ورشکستگی به شدت کاهش یافته و آرژانتینیها پول را به کشور باز میگردانند. نزدیک به ۹۰ درصد از اوراق قرضه شرکتهای بین المللی آن کشور با نرخ بهره کمتر از ۱۰ درصد معامله میشوند که نشانه آن است که ریسک کمتری در نظر گرفته میشود. تابستان گذشته، تنها یک چهارم بدهیها با نرخهای بهره تک رقمی تغییر کرد. اگر از بازار رتبه بندی محبوبیت شخص میلئی استفاده کنید او خیلی خوب عمل کرده است و اگر به نحوه عملکرد اوراق قرضه و میزان محبوبیت او نگاه کنید عملکردش قابل توجه بوده است.
"او حقیقت را میگوید"
حتی بزرگترین طرفداران میلئی از این که چگونه محبوبیتش حفظ شده شگفت زده شده اند، زیرا نیمی از جمعیت آرژانتین هنوز از او برای تکمیل پروژه اش حمایت میکنند. "دیلی تلگراف" مینویسد: "برخلاف "کی یر استارمر" نخست وزیر بریتانیا از حزب کارگر، میلئی همواره شفاف بوده و حقیقت را بیان کرده است. میلئی در جریان انتخابات گفته بود: "ببینید، من هزینههای عمومی را کاهش میدهم و کسری را از بین میبرم". او هر بار که صحبت میکند این را میگوید و این کار را انجام میدهد. بنابراین، مردم میگویند به اندازه کافی منصفانه است که بگوییم او گفت که این کار را انجام میدهد و اکنون در حال انجام دادن آن است. میلئی کاملا بر این باور است که آرژانتین نیاز به تعدیل مالی دارد، باید درهای اقتصاد را باز کند و این که در کل آن کشور نیاز به مقررات زدایی و کاهش تورم دارد. اگر میلئی بتواند کار کند و آرژانتینیها کماکان از او حمایت کنند، عالی خواهد بود سازمانهای بین المللی در جایی که دیگران به اعتماد آنان خیانت کردند، شروع به ایمان پیدا کردن به میلئی کردهاند. یک مقام آمریکایی در واشنگتن میگوید: "زمانی که میلئی بار مسئولیت را بر عهده گرفت، در نهادهایی مانند صندوق بین المللی پول و بانک جهانی تردیدهای زیادی وجود داشت. اکنون وضعیت فرق کرده و همه آن نهادها میخواهند حمایت بیشتری به آرژانتین ارائه دهند.
چالشهای پیش روی میلئی
با این وجود، ریاضت شدید تحت هدایت میلئی با چالشهایی همراه است. نرخ بیکاری در آرژانتین در حال افزایش است و فقر نیز افزایش یافته است. بانک مرکزی آرژانتین کماکان در حال فعالیت است، اما با ذخایر منفی خالص که بدان معناست که آرژانتین قدرت آتش محدودی برای دفاع از پزو شکننده با فروش دلار بدون کنترل حساب سرمایه دارد.
حذف این کنترلها گام بعدی برای میلئی خواهد بود که امیدوار است با فشار تهاجمی بر آرژانتین به عنوان تامین کننده کلیدی لیتیوم و مس، اقتصاد را احیا کند. این کشور در حال حاضر چهارمین تولیدکننده بزرگ لیتیوم در جهان است و آن کشور کماکان امیدوار است بتواند تولیدکنندگان بزرگتری مانند شیلی و چین را جذب کند. سال آینده باید سالی باشد که آرژانتینیها بتوانند محصول بهبود اقتصاد خود را درو کنند.
اقتصاددانان تحت تاثیر قرار گرفتهاند
واضح است که این یک تعدیل قابل توجه بود، تورم کاهش یافته و ما به نقطهای میرسیم که تورم به اندازهای پایین است که آرژانتینیها میتوانند در واقع به فکر قدمهای بعدی باشند، که همان حذف برخی از کنترلهای سرمایه باقیمانده و آزادسازی رژیم ارزی است. سپس در نهایت آن کشور یک برنامه صندوق بین المللی پول دریافت میکند که آن را به عنوان شرط خواهد داشت.
"ایزابل متئوس وای لاگو" اقتصاددان ارشد در شرکت بانکداری فرانسوی "بی ان پی پاریبا" که در صندوق بینالمللی پول نیز کار کرده از عملکرد اقتصادی آرژانتین تحت تاثیر قرار گرفته است. او میگوید:" آرژانتین در سال گذشته پیشرفتهای غیرمنتظرهای در جهت چرخش اقتصاد خود داشته است". او میافزاید: "به نظر میرسد لغو تدریجی کنترلهای سرمایه در سال ۲۰۲۵ ممکن است و میلی متعهد شده که کنترلهای سرمایه را لغو میکند".
این کنترلهای سختگیرانه، که شامل وادار کردن صادرکنندگان به فروش دلارهای خود به پزو میشود، در بخش عمده یک دهه گذشته اعمال شده و سرمایه گذاران و پس اندازکنندگان را ناامید کرده است. با این وجود، لغو زودهنگام کنترلهای سرمایه، خطر ایجاد موج تازهای از تورم را به همراه دارد که دولت در حال حاضر در تلاش برای مهار آن است. "متئوس وای لاگو" ایمان دارد که میلئی در دستیابی به هدفش پیشرفت خواهد کرد. او میگوید: "آرژانتین داراییهای زیادی دارد که سرمایهگذاران بینالمللی باید جذب آن شوند".
علاوه بر این، در جهانی که سیاست بینالملل و اقتصاد به طور فزایندهای در هم تنیده شدهاند، نزدیکی میلئی و ترامپ باید به مثابه یک باد اضافی قلمداد شود. ممکن است بادهای سیاسی به نفع میلئی در حال وزیدن باشند، اما واضح است که چالشهای اقتصادی زیادی در پیش است.