طرف فروش همچنین ممکن است شامل ابزارهای بازار سرمایه خصوصی مانند عرضه خصوصی اوراق قرضه و سهام باشد. افراد و شرکت های طرف فروش برای ایجاد و ارائه محصولاتی کار می کنند که به طرف خرید صنعت مالی عرضه می‌شوند.
طرف فروش وال استریت شامل بانک‌های سرمایه گذاری می‌شود که به عنوان واسطه بین ناشران اوراق بهادار و عموم سرمایه گذاران و بازارسازانی که نقدینگی را برای بازار عمومی تامین می کنند، عمل می کنند. بانک‌های سرمایه گذاری و مشاوران مالی شرکت ها نقش یکسانی را برای صدور خصوصی اوراق قرضه و سهام ایفا می‌کنند.
نکات کلیدی
افراد و شرکت های طرف فروش برای ایجاد و ارائه محصولاتی کار می کنند که در دسترس طرف خرید صنعت مالی قرار می گیرند.
طرف فروش وال استریت شامل بانک‌های سرمایه گذاری می شود که به عنوان واسطه بین ناشران اوراق بهادار و عموم سرمایه گذاران عمل می کنند.
بازارسازان بازیگران بزرگی هستند که در طرف فروش نقدینگی را برای بازار تامین می کنند.
آشنایی با طرف فروش
طرف فروش و طرف خرید وال استریت دو روی یک سکه هستند. هریک از آنها به دیگری وابسته است و نمی تواند بدون دیگری عمل کند. طرف فروش سعی می کند بالاترین قیمت ممکن را برای هر ابزار مالی به دست آورد و در عین حال بینش‌ها و تحلیل‌هایی را در مورد هر یک از این دارایی های مالی ارائه می دهد.
بازیگران طرف خرید در بازار عمومی شامل مدیران سرمایه در صندوق های پوشش ریسک، شرکت های نهادی، صندوق های سرمایه گذاری مشترک و صندوق های بازنشستگی هستند. سرمایه گذاران منفرد نیز در واقع در طرف خرید قرار دارند. در بازارهای خصوصی، صندوق‌های سهامی خصوصی، صندوق‌های سرمایه‌گذاری خطرپذیر و بازوهای سرمایه‌گذاری مخاطره‌آمیز شرکت‌هایی که در شرکت‌های نوپا سرمایه‌گذاری می‌کنند، در طرف خرید قرار دارند. با این حال، این اصطلاح بیشتر در مورد مدیران حرفه ای سرمایه صدق می کند. در طرف فروش معادله، بازارسازانی هستند که نیروی محرکه بازار مالی را تامین می‌کنند. به عنوان مثال، هر فرد یا شرکتی که سهام خریداری می کند تا بعداً آن را با سود بفروشد، در طرف خرید قرار دارد.
طرف فروش مبادله ارز
بازار مبادله ارزهای خارجی نیز بزرگترین بازار مالی جهان است که مطابق برآوردهای انجام شده در سال 2019 روزانه بیش از 6.6 تریلیون دلار در این بازار دست به دست می‌شوند. در این بازار، طرف فروش تحت سلطه بانک های چند ملیتی برتر به رهبری JP Morgan Chase، Citibank، Deutsche Bank و UBS قرار دارد. اتاق های معاملات بانکی به دو گروه تقسیم می شوند:
معامله گران بین بانکی که مقادیر زیادی ارز را در بازارهای نقدی و آتی خرید و فروش می کنند.
فروشندگانی که اوراق بهادار را به مشتریان طرف خرید از جمله صندوق های پوشش ریسک، صندوق های سرمایه گذاری مشترک و شرکت های بزرگ می فروشند.
بسیاری از معامله گران بین بانکی موقعیت های معاملاتی اختصاصی اتخاذ می‌کنند، اما فروشندگان عموماً چنین کاری را انجام نمی‌دهند.
طرف فروش در بازار اوراق قرضه
بازار جهانی اوراق قرضه با ارزش تخمینی بیش از 100 تریلیون دلار، دومین بازار بزرگ مالی جهان است. ارزش بازار اوراق قرضه ایالات متحده تقریباً اندکی بیشتر از 40 تریلیون دلار است.
بانک‌های سرمایه‌گذاری که بزرگترین آنها گلدمن ساکس و مورگان استنلی هستند بر سمت فروش سلطه دارند. جی پی مورگان چیس و بانک آمریکا که بانک های تجاری و سرمایه گذاری را تحت یک شرکت هلدینگ ترکیب کرده‌اند، اوراق قرضه را پذیره نویسی و مدیریت می کنند. بسیاری از آنها نیز فروشنده اصلی اوراق قرضه خزانه داری ایالات متحده هستند به این معنی که آنها را مستقیماً از خزانه داری ایالات متحده خریداری و به سرمایه‌گذاران ارائه می‌کنند. بانک های سرمایه گذاری بسیار فعال هستند، هم معامله می کنند و هم در بازار اوراق قرضه موقعیت معاملاتی اتخاذ می‌کنند.
طرف فروش بازار سهام
بانک های سرمایه گذاری نیز بر طرف فروش بازار سهام تسلط دارند. آنها انتشار سهام را پذیره نویسی می کنند، موقعیت های معاملاتی اختصاصی اتخاذ می‌کنند و ابزارهای مالی را به سرمایه گذاران نهادی و فردی می فروشند. یکی از شناخته شده‌ترین فعالیت های طرف فروش در بازار سهام، عرضه اولیه سهام (IPO) است. شرکت ها خودشان نمی توانند سهام خود را به صورت عمومی عرضه کنند. آنها باید از خدمات یک بانک سرمایه گذاری برای پذیره نویسی سهاک استفاده کنند. پذیره‌نویس‌ها معمولاً کارگزارانی هستند که به‌عنوان حائلی بین شرکت‌ها و عموم سرمایه‌گذاران عمل می‌کنند و آن سهم‌های اولیه را بازاریابی می‌کنند و می‌فروشند.
نمونه ای از طرف فروش
یک فرد ثروتمند با ثروتی به ارزش میلیون ها دلار به دنبال سرمایه گذاری بخش قابل توجهی از سرمایه خود است. او برای بررسی برخی از گزینه های سرمایه‌گذاری به یک بانک سرمایه گذاری رجوع می‌کند. بخش مدیریت ثروت خصوصی این بانک سرمایه‌گذاری نگاهی به دارایی‌های فرد و توان ریسک‌پذیری وی می‌اندازد و یک استراتژی سرمایه‌گذاری متناسب با وضعیت این فرد به وی پیشنهاد و همچنین محصولات مالی خاصی را که می‌تواند به او بفروشد ارائه می‌کند.
فرد پیشنهادات بانک سرمایه گذاری را می‌پذیرد و برای مدیریت ثروت خود به آن پورسانت و کارمزد می پردازد. پیشنهاداتی که بانک سرمایه‌گذاری به فرد ثروتمند ارائه کرده است، طرف فروش کسب‌وکار در نظر گرفته می‌شود چرا که در واقع به معنای فروش خدمات و محصولات مالی به مشتری هستند.
