نگرانی اژه‌ای در مورد بورس تا چه اندازه درست است؟

اقتصادآنلاین – رجا ابوطالبی؛ در ابتدا الیاس کردی با اشاره به دل نگرانی اژه‌ای این‌طور آغاز کرد: صحبت، صحبت درستی است. بازاری وجود دارد که یک بار بعد از رشد ۱۳۹۹ و بار دیگر بعد از رسوایی اردیبهشت ماه ۱۴۰۲ به‌طور کامل بر سر سرمایه‌گذاران خراب شد. وقتی تمام بازارها را در کفه ترازو قرار می‌دهیم واضحا متوجه می‌شویم که به بورس ظلم شده است. گویی آن نگاه ویژه‌ای که باید به شفاف‌ترین، قانونی‌ترین و پویاترین بازار ایران بشود، نه تنها اتفاق نیفتاده بلکه به بستری برای سواستفاده افرادی خاص بدل شده است. قاعدتا مادامی که بورس ایران بهشت سفه بازان باشد، این دل‌نگرانی‌ها وجود دارد.

چه اقداماتی می‌تواند اعتماد را به بورس برگرداند؟

الیاس‌ کردی در پاسخ به این سوال عنوان کردند: حال بازار سرمایه خوب نمی‌شود مگر که تغییری در تصمیمات کلان اقتصادی اتفاق بیافتد! نرخ بهره مالکانه معادن در اروپا ۴۰-۵۰ سال است که تغییری نداشته است. در این فضا سرمایه‌گذار راغب به سرمایه‌گذاری است، تولید افزایش پیدا می‎‌کند و ارزش افزوده‌ای برای شرکتها ایجاد می‌شود که خواه یا ناخواه اوضاع بورس نیز تقویت می‌یابد. اما در کشوری که اقتصاد قابل پیش‌بینی ندارد، سرمایه گذار به چه دلیل باید ریسک ورود به بورس را به جان بخرد؟ نگرانی از صحبت مسئولین در خصوص انواع نرخ‌ها، مالیاتها، عوارض صادرات و... همه و همه باعث می‌شود که پول کمتری به بورس تزریق شود.

او در ادامه ضمن عنوان این مسئله که بازار سهام داخل لوپی قرار گرفته است ادامه داد: از سال ۹۲ یک سری از صحبت‌ها و اقدامات در حال تکرار است؛ عدم اطمینان مسئولین در خصوص انواع نرخ‌ها، اعلام این موضوع که فروش نفت مطلوب نیست، نگاه بنگاه‌ها و دولت برای کسب درآمد از بورس و... تماما باعث شده آن پیشرفتی که باید در این بازار رقم نخورد. اما اگر بخواهیم نسخه‌ی واحدی برای افزایش اعتبار بازار سرمایه بپیچیم چیزی جز تعامل پایدار و طولانی با جهان راهگشا نیست؛ که نه فقط حال بورس، بلکه برای جهش تولید و خلق ارزش افزوده و به دنبال آن افزایش رفاه مردم موثرترین راه است.

بهترین بستر برای سرمایه‌گذاری خرد کدام است؟

محسن اژه‌ای رئیس قوه قضاییه عنوان کردند که هیچ بستری در کشور برای سرمایه گذاری خرد وجود ندارد. پیام الیاس کردی اما در این خصوص اینگونه ادامه داد: به واسطه محدودیت‌های ایجاد شده برای اکثر بازارها، اگر رشدی در انتظار بازاری باشد، بازار سهام است. چرا که مسکن بسیار گران شده و در دوره رکود خود نیز به سر می‌برد. از طرفی هم پول‌های خرد اصلا قادر به ورود به این بازار نیستند. در خصوص طلا هم دیدیم که در پی جنگ، انس طلا نتوانست رشدی که باید را تجربه کند. از آنجایی که زمزمه‌هایی برای واردات خودرو وجود دارد، ریسک این بازار نیز بیشتر است. اما به خاطر شرایط بیش واکنشی، چنانچه دلار رشد ۱۰ درصدی را تجربه کند، قطعا بورس واکنش نشان داده و بازدهی بیشتری نسبت به ارز را عاید سهامداران خود می‌کند. ذکر این نکته ضروری است که رصد بازارها در کوتاه مدت باعث ایجاد خطاهایی در تصمیم‌گیری خواهد شد.