ناپروکسن، قرص خوراکی
این دارو دارای هشدار‌های جعبه سیاه است. این هشدار جزو جدی‌ترین هشدار‌های سازمان غذا و دارو است. هشدار جعبه سیاه در مورد اثرات دارویی که ممکن است خطرناک باشد، به پزشکان و بیماران هشدار می‌دهد. ناپروکسن ممکن است خطر بیماری قلبی را افزایش دهد.
به گزارش اقتصادآنلاین،استفاده از ناپروکسن در طولانی‌مدت یا در دوز‌های بالا خطر شما را افزایش می‌دهد. افراد مبتلا به بیماری قلبی یا عوامل خطر بیماری قلبی، مانند فشارخون بالا، نیز خطر بیشتری دارند. از ناپروکسن نباید برای درد قبل یا بعد از جراحی بای‌پس قلب استفاده شود. با این کار ممکن است خطر حمله قلبی و سکته مغزی افزایش یابد.
ناپروکسن ممکن است باعث ایجاد زخم و خونریزی در معده و روده شود. این ممکن است در هر زمان از درمان اتفاق بیفتد و بدون علائم رخ دهد. این اثر می‌تواند منجر به مرگ شود. اگر بیش از ۶۵ سال سن داشته باشید در معرض خطر بیشتری هستید.
نکات مهم ناپروکسن:
قرص خوراکی ناپروکسن نسخه‌ای: هم به‌عنوان یک داروی عمومی و هم با نام تجاری در دسترس است.
نام تجاری: آنابروکس، ناپرلان / ناپروسین
دو نوع ناپروکسن تجویزی وجود دارد: ناپروکسن معمولی و ناپروکسن سدیم. ناپروکسن منظم به‌صورت قرص سریع‌الاثر خوراکی، قرص آهسته رهش خوراکی و سوسپانسیون خوراکی ارائه می‌شود. سدیم ناپروکسن به‌صورت یک قرص سریع‌الاثر خوراکی و یک قرص خوراکی طولانی اثر است. ناپروکسن به اشکال بدون نسخه نیز موجود است.
. تمام اشکال قرص خوراکی ناپروکسن تجویز شده به کاهش تورم و درد کمک می‌کند. از آن‌ها برای درمان بسیاری از بیماری‌ها، از جمله آرتروز، درد قاعدگی، التهاب عضلات و مفاصل و نقرس استفاده می‌شود.
ناپروکسن چیست؟
دو نوع ناپروکسن تجویز شده وجود دارد: ناپروکسن معمولی و ناپروکسن سدیم.
ناپروکسن معمولی به‌صورت یک قرص خوراکی سریع‌الاثر و طولانی اثر و یک سوسپانسیون خوراکی وجود دارد.
ناپروکسن سدیم به‌صورت یک قرص سریع‌الاثر خوراکی و یک طولانی الاثر می‌باشد. ناپروکسن به اشکال بدون نسخه نیز موجود است. این مقاله فقط به فرم‌های تجویز شده ناپروکسن می‌پردازد. قرص‌های خوراکی ناپروکسن نسخه‌ای به‌عنوان دارو‌های تجاری آنابروکس، ناپرلان / ناپروسین در دسترس هستند.
آن‌ها همچنین به‌عنوان دارو‌های عمومی در دسترس هستند. دارو‌های عمومی معمولاً هزینه کمتری نسبت به نسخه با نام تجاری دارند. در بعضی موارد، ممکن است به‌عنوان داروی نام تجاری در تمام نقاط قوت یا اشکال موجود نباشند.
موارد مصرف:
قرص‌های خوراکی ناپروکسن دارویی برای درمان درد و التهاب در شرایط مختلف استفاده می‌شود. این دارو برای درمان موارد زیر مجاز است:
• آرتریت روماتوئید
• آرتروز
• اسپوندیلیت آنکیلوزان
• آرتریت نوجوان
• درد دوره قاعدگی
• التهاب
• بورسیت
• علائم نقرس
نحوه عملکرد قرص‌های خوراکی:
ناپروکسن جزو دسته دارو‌هایی موسوم به دارو‌های ضدالتهاب غیراستروئیدی است. دارو‌های ضدالتهاب غیراستروئیدی به کاهش درد، التهاب و تب کمک می‌کنند. کاملاً مشخص نیست که این دارو برای کاهش درد چگونه کار می‌کند. این ممکن است با کاهش سطح پروستاگلاندین به کاهش تورم کمک کند. این ماده‌ای هورمونی مانند است که معمولاً باعث التهاب می‌شود.
عوارض جانبی ناپروکسن:
قرص‌های خوراکی ناپروکسن ممکن است باعث خواب‌آلودگی شود. تا زمانی که نمی‌دانید می‌توانید به طور عادی کار کنید، نباید رانندگی کنید، از ماشین آلات استفاده کنید یا فعالیت‌های دیگری را که نیاز به هوشیاری دارند انجام ندهید. این دارو همچنین می‌تواند عوارض جانبی دیگری ایجاد کند.
عوارض جانبی شایع:
عوارض جانبی شایع که با قرص خوراکی ناپروکسن اتفاق می‌افتد عبارتند از:
• درد معده
• یبوست
• اسهال
• باد معده
• سوزش معده
• حالت تهوع و استفراغ
• سرگیجه
عوارض جانبی خفیف ممکن است طی چند روز یا چند هفته از بین بروند. در صورت شدیدتر شدن یا ازبین‌رفتن با پزشک یا داروساز خود صحبت کنید.
عوارض جانبی جدی:
در صورت بروز عوارض جانبی جدی، بلافاصله با پزشک خود تماس بگیرید. اگر علائم شما تهدید‌کننده زندگی است و یا فکر می‌کنید که یک فوریت پزشکی دارید، با ۱۱۵ تماس بگیرید. عوارض جانبی جدی و علائم آن می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
• درد قفسه سینه
• تنگی نفس یا مشکل در تنفس
• ضعف در یک قسمت یا سمت بدن
• ضعف در گفتار
• تورم صورت یا گلو
• فشارخون بالا
خونریزی و زخم معده و روده، با علائمی مانند: درد معده، استفراغ خونی، خون در مدفوع، مدفوع سیاه و چسبنده، حملات آسم در افرادی که آسم دارند، تعداد گلبول‌های قرمز خون کم است که می‌تواند باعث خستگی شود، بی‌حالی و ضعف، زردی پوست یا سفیدی چشم، افزایش وزن غیرمعمول یا تورم بازو‌ها، پا‌ها، دست‌ها و پا‌ها، بثورات پوستی یا تاول‌های تب‌دار
ناپروکسن ممکن است با سایر دارو‌ها تداخل داشته باشد:
قرص‌های خوراکی تجویز شده ناپروکسن می‌تواند با سایر دارو‌ها، ویتامین‌ها یا گیاهان دارویی که مصرف می‌کنید تداخل داشته باشد. تداخل زمانی است که ماده‌ای نحوه کار دارو را تغییر می‌دهد. این تداخل می‌تواند مضر باشد و یا از عملکرد خوب دارو جلوگیری کند. برای جلوگیری از تداخلات، پزشک باید تمام دارو‌های شما را با دقت مدیریت کند.
حتماً در مورد تمام دارو‌ها، ویتامین‌ها یا گیاهان دارویی که مصرف می‌کنید به پزشک خود بگویید. برای اطلاع از چگونگی تداخل این دارو با چیز دیگری که مصرف می‌کنید، با پزشک یا داروساز خود صحبت کنید.
نمونه‌هایی از دارو‌هایی که می‌توانند باعث تداخل با ناپروکسن شوند در زیر ذکر شده است:
دارو‌های ضدافسردگی: ترکیب مهارکننده‌های انتخابی جذب مجدد سروتونین با ناپروکسن خطر خونریزی معده و روده را افزایش می‌دهد. نمونه‌هایی از این دارو‌ها عبارتند از: سیتالوپرام ،فلوکستین ،فلووکسامین و پاروکستین
دارو‌های فشارخون: ناپروکسن ممکن است باعث شود دارو‌های فشارخون شما نیز مؤثر نباشند. اگر شما بیش از ۶۵ سال سن دارید، ترکیب ناپروکسن با دارو‌های فشارخون خاص ممکن است به کلیه‌ها آسیب برساند. نمونه‌هایی از این دارو‌ها شامل موارد زیر است:
بازدارنده‌های آنزیم مبدل آنژیوتانسین
مسدود‌کننده‌های گیرنده آنژیوتانسین
مسدود‌کننده‌های بتا، مانند پروپرانولول
دیورتیک‌ها
دارو‌های دل‌درد و دارو‌هایی که از معده محافظت می‌کنند:
مصرف هر یک از این دارو‌ها با ناپروکسن باعث می‌شود ناپروکسن درد شما را با سرعت کمتری درمان کند:
هیدروکسید آلومینیوم
اکسید منیزیم
سوکرالفیت
دارو‌های ضدالتهاب غیراستروئیدی
ترکیب ناپروکسن با سایر ضد التهاب‌های غیراستروئیدی خطر خونریزی معده و روده را افزایش می‌دهد. نمونه‌های این دارو‌ها عبارتند از:
آسپرین
ایبوپروفن
اتودولاک
دیکلوفناک
فلوربی پروفن
کتوپروفن
کتورولاک
اگر کلستیرامین را با ناپروکسن مصرف کنید، بدن ممکن است ناپروکسن را با سرعت کمتری نسبت به حد معمول جذب کند. این بدان معناست که ممکن است درمان طولانی‌تر شود.
اگر ناپروکسن را با لیتیوم مصرف کنید، ممکن است لیتیوم موجود در بدن را به سطوح مضر برساند.
مصرف متوترکسات با ناپروکسن می‌تواند منجر به سطوح مضر متوترکسات در بدن شود.
مصرف وارفارین با ناپروکسن خطر خونریزی معده و روده را افزایش می‌دهد.
نحوه مصرف ناپروکسن:
همه دوز‌ها و اشکال ممکن است در اینجا وجود نداشته باشد. دوز، شکل دارویی و تعداد دفعات مصرف شما بستگی به موارد زیر دارد:
• سن
• وضعیت تحت درمان
• شدت علائم
• سایر شرایط پزشکی‌تان
• نحوه واکنش شما به دوز اول
اشکال و طول درمان با دوز‌ها:
نام تجاری: ناپروکسن
• فرم: قرص خوراکی آزاد فوری
• نقاط قوت: ۲۵۰ میلی‌گرم، ۳۷۵ میلی‌گرم، ۵۰۰ میلی‌گرم
• فرم: قرص خوراکی طولانی الاثر
• نقاط قوت: ۳۷۵ میلی‌گرم، ۵۰۰ میلی‌گرم
نام عمومی: ناپروکسن سدیم:
• فرم: قرص خوراکی کوتاه اثر
• نقاط قوت: ۲۷۵ میلی‌گرم، ۵۵۰ میلی‌گرم
• فرم: قرص خوراکی طولانی اثر
• نقاط قوت: ۳۷۵ میلی‌گرم، ۵۰۰ میلی‌گرم، ۷۵۰ میلی‌گرم
برند: ناپروسین (ناپروکسن):
• فرم: قرص خوراکی کوتاه اثر
• نقاط قوت: ۲۵۰ میلی‌گرم، ۳۷۵ میلی‌گرم، ۵۰۰ میلی‌گرم
• فرم: قرص خوراکی طولانی اثر
• نقاط قوت: ۳۷۵ میلی‌گرم، ۵۰۰ میلی‌گرم
مارک تجاری: آناپروکس (سدیم ناپروکسن):
• فرم: قرص خوراکی آزاد فوری
• نقاط قوت: ۲۷۵ میلی‌گرم، ۵۵۰ میلی‌گرم
مارک: ناپللان (سدیم ناپروکسن):
• فرم: قرص خوراکی طولانی اثر
• نقاط قوت: ۳۷۵ میلی‌گرم، ۵۰۰ میلی‌گرم، ۷۵۰ میلی‌گرم دوز برای آرتروز، آرتریت روماتوئید و اسپوندیلیت آنکیلوزان
دوز بزرگسالان (سنین ۱۸ سال به بالا) ناپروکسن:
قرص خوراکی کوتاه اثر
• دوز معمول ۵۰۰ تا ۱۰۰۰ میلی‌گرم در روز در دو دوز منقسم است.
• حداکثر دوز ۱۵۰۰ میلی‌گرم در روز است. این باید برای مدت‌زمان محدودی (حداکثر ۶ ماه) داده شود.
قرص خوراکی طولانی الاثر
• دوز معمول ۳۷۵ تا ۵۰۰ میلی‌گرم دو بار در روز.
• حداکثر دوز ۱۵۰۰ میلی‌گرم در روز است. این باید برای مدت زمان محدودی (حداکثر ۶ ماه) داده شود.
سدیم ناپروکسن: قرص خوراکی با سرعت جذب فوری
• دوز معمول آن ۲۷۵ تا ۵۵۰ میلی‌گرم دو بار در روز است.
• حداکثر دوز ۱۶۵۰ میلی‌گرم در روز است. این باید برای مدت زمان محدودی (حداکثر ۶ ماه) داده شود.
قرص خوراکی با انتشار طولانی‌مدت
• دوز معمول ۷۵۰ یا ۱۰۰۰ میلی‌گرم یک بار در روز است.
• حداکثر دوز ۱۵۰۰ میلی‌گرم در روز است. این باید برای مدت زمان محدودی داده شود.
دوز مصرفی کودک (سنین ۰ تا ۱۷ سال):
دوز مصرفی برای افراد زیر ۱۸ سال ثابت نشده است. ملاحظات مربوط به دوز خاص اگر شما بیش از ۶۵ سال سن دارید، بدن شما ممکن است این دارو را با سرعت بیشتری پردازش کند. پزشک ممکن است شما را با دوز کمتری شروع کند تا مقدار زیادی از این دارو در بدن شما جمع نشود. مصرف بیش از حد دارو در بدن می‌تواند خطرناک باشد.
دوز آرتروز نوجوانان:
دوز کودک (سنین ۲ تا ۱۷ سال)
کودکان در این گروه سنی معمولاً نوع داروی معلق خوراکی را دریافت می‌کنند. دوز مصرفی بر اساس وزن کودک شما خواهد بود. این دارو باید دو بار در روز و در دوز‌های مساوی تجویز شود.
دوز کودک (سنین ۰ تا ۲۳ ماه)
دوز مصرفی برای کودکان زیر ۲ سال ثابت نشده است.
مقدار مصرف در التهاب‌های تاندونیت، بورسیت و درد قاعدگی:
دوز بزرگسالان (سنین ۱۸ سال به بالا) ناپروکسن:
قرص خوراکی نابروکسن با جذب فوری:
• دوز اولیه ۵۰۰ میلی‌گرم است و به دنبال آن ۲۵۰ میلی‌گرم هر ۶ تا ۸ ساعت در صورت لزوم.
• حداکثر دوز روزانه در روز ۱ درمان ۱۲۵۰ میلی‌گرم است. دوز‌های اضافی روزانه نباید بیش از ۱۰۰۰ میلی‌گرم باشد.
قرص خوراکی با جذب تاخیری
• دوز اولیه ۱۰۰۰ میلی‌گرم یک بار در روز است.
• در صورت نیاز به تسکین درد بیشتر، ممکن است دوز دارو به طور موقت به ۱۵۰۰ میلی‌گرم یک بار در روز افزایش یابد
قرص خوراکی با جذب طولانی:
• دوز اولیه ۱۰۰۰ میلی‌گرم یک بار در روز است.
• در صورت نیاز به تسکین درد بیشتر، ممکن است دوز دارو به طور موقت به ۱۵۰۰ میلی‌گرم یک بار در روز افزایش یابد.
سدیم ناپروکسن: قرص خوراکی آزاد فوری
• دوز اولیه ۵۵۰ میلی‌گرم است و به دنبال آن ۲۷۵ میلی‌گرم هر ۶ تا ۸ ساعت یا ۵۵۰ میلی‌گرم هر ۱۲ ساعت در صورت نیاز است.
• حداکثر دوز روزانه در روز ۱ درمان ۱،۳۷۵ میلی‌گرم است. دوز‌های روزانه نباید بیش از ۱۱۰۰ میلی‌گرم باشد.
دوز مصرفی کودک (سنین ۰ تا ۱۷ سال):
دوز مصرفی برای افراد زیر ۱۸ سال مشخص نشده است. ملاحظات مربوط به دوز خاص اگر شما بیش از ۶۵ سال سن دارید، بدن شما ممکن است این دارو را با سرعت بیشتری پردازش کند. دوز کم شده به طوری که مقدار زیادی از این دارو در بدن شما جمع نشود. مقدار زیادی از دارو در بدن شما خطرناک است.
دوز برای درد و التهاب نقرس:
دوز بزرگسالان (سنین ۱۸ سال به بالا) ناپروکسن:
قرص خوراکی با جذب فوری
• دوز اولیه ۷۵۰ میلی‌گرم است و به دنبال آن ۲۵۰ میلی‌گرم هر ۸ ساعت تا زمان فروکش شدن حمله ادامه می‌یابد.
قرص خوراکی با جذب آهسته
• دوز اولیه ۱۰۰۰ تا ۱۵۰۰ میلی‌گرم یک بار در روز است و ۱۰۰۰ میلی‌گرم یک بار در روز دنبال می‌شود تا زمانی که حمله فروکش کند.
سدیم ناپروکسن:
قرص خوراکی آزاد فوری
• دوز اولیه ۸۲۵ میلی‌گرم و به دنبال آن ۲۷۵ میلی‌گرم هر ۸ ساعت تا زمان فروکش حمله است.
مقدار مصرف کودک (سنین ۰ تا ۱۷ سال):
مقدار مصرف برای افراد زیر ۱۸ سال ثابت نشده است. ملاحظات مربوط به دوز خاص اگر شما بیش از ۶۵ سال سن دارید، بدن شما ممکن است این دارو را با سرعت بیشتری پردازش کند. پزشک ممکن است شما را با دوز کمتری شروع کند تا مقدار زیادی از این دارو در بدن شما جمع نشود. مصرف بیش از حد دارو در بدن می‌تواند خطرناک باشد.
هشدار‌های سازمان غذا و دارو:
این دارو دارای هشدار‌های جعبه سیاه است. این جدی‌ترین هشدار‌های سازمان غذا و دارواست. هشدار جعبه سیاه در مورد اثرات دارویی که ممکن است خطرناک باشد، به پزشکان و بیماران هشدار می‌دهد.
ناپروکسن ممکن است خطر بیماری قلبی را افزایش دهد. استفاده از ناپروکسن در طولانی‌مدت یا در دوز‌های بالا خطر شما را افزایش می‌دهد. افراد مبتلا به بیماری قلبی یا عوامل خطر بیماری قلبی، مانند فشار خون بالا، نیز خطر بیشتری دارند. از ناپروکسن نباید برای درد قبل یا بعد از جراحی بای پس قلب استفاده شود. با این کار ممکن است خطر حمله قلبی و سکته مغزی افزایش یابد.
• ناپروکسن ممکن است باعث ایجاد زخم و خونریزی در معده و روده شود. این ممکن است در هر زمان از درمان اتفاق بیفتد و بدون علائم رخ دهد. این اثر می‌تواند منجر به مرگ شود. اگر بیش از ۶۵ سال سن داشته باشید در معرض خطر بیشتری هستید.
هشدار فشار خون بالا:
ناپروکسن می‌تواند باعث فشار خون شود و یا فشار خون شما را بدتر کند. همچنین می‌تواند باعث شود دارو‌های فشار خون بالا به خوبی کار نکنند. هنگام مصرف ناپروکسن ممکن است لازم باشد سطح فشار خون خود را با دقت مشاهده کنید.
هشدار احتباس آب و ادم:
در برخی از فرمولاسیون‌های این دارو نمک اضافی موجود است. در صورت مشاهده مصرف نمک، با پزشک خود در مورد فرمولاسیون استفاده کنید.
هشدار آسم:
ناپروکسن می‌تواند باعث حمله آسم شود. اگر آسم دارید که می‌تواند توسط آسپرین یا سایر ضدالتهاب‌های غیر استروئیدی ایجاد شود، از ناپروکسن استفاده نکنید.
هشدار واکنش آلرژیک:
ناپروکسن می‌تواند یک واکنش آلرژیک شدید ایجاد کند. علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:
• مشکل تنفس
• تورم گلو یا زبان
• کهیر
اگر واکنش آلرژیک دارید، بلافاصله با پزشک یا مرکز کنترل مسمومیت محلی تماس بگیرید. اگر علائم شما شدید است، با ۱۱۵ تماس بگیرید یا به نزدیکترین اورژانس مراجعه کنید. اگر تا به حال نسبت به آن واکنش آلرژیک داشته‌اید، این دارو را دیگر مصرف نکنید. مصرف مجدد آن می‌تواند کشنده باشد.
هشدار ترکیب الکل و ناپروکسن:
الکل همراه با نابروکسن خطر ابتلا به زخم و خونریزی معده را افزایش می‌دهد.
هشدار‌ها برای گروه‌های خاص:
برای افراد مبتلا به مشکلات معده:
اگر سابقه زخم یا خونریزی معده یا روده‌ای دارید، ناپروکسن خطر خونریزی معده یا روده را افزایش می‌دهد.
برای افراد مبتلا به بیماری کلیوی:
ناپروکسن هنگامی که برای مدت طولانی استفاده می‌شود می‌تواند باعث آسیب کلیه شود. اگر بیماری کلیوی جدی دارید، نباید از این دارو استفاده کنید.
برای زنان باردار: ناپروکسن یک داروی دسته سی بارداری است. این یعنی دو چیز تحقیقات انجام شده روی حیوانات، اثرات نامطلوبی را برای جنین هنگام مصرف مادر نشان داده است.
هنوز مطالعات کافی در مورد اطمینان از تأثیر دارو بر جنین روی انسان انجام نشده است.
در سه ماهه سوم بارداری از مصرف ناپروکسن خودداری کنید. این می‌تواند به بارداری شما آسیب برساند. اگر باردار هستید یا قصد بارداری دارید با پزشک خود صحبت کنید. برای زنانی که شیر می‌دهند: ناپروکسن از طریق شیر مادر منتقل می‌شود و می‌تواند عوارض جانبی را در کودکی که از شیر مادر تغذیه می‌کند ایجاد کند. هنگام مصرف این دارو شیردهی توصیه نمی‌شود.
برای افراد مسن: در صورت مصرف ناپروکسن اگر بیش از ۶۵ سال دارید احتیاط کنید. بدن شما ممکن است این دارو را با سرعت بیشتری پردازش کند. پزشک ممکن است شما را با دوز کمتری شروع کند تا این دارو در بدن شما زیاد جمع نشود. مقدار زیادی از دارو در بدن شما می‌تواند مضر باشد.
برای کودکان: ایمنی و اثربخشی ناپروکسن در کودکان زیر ۲ سال ثابت نشده است.
طبق دستور پزشک قرص خوراکی ناپروکسن یک درمان دارویی کوتاه مدت است. اگر طبق دستورالعمل آن را انجام ندهید، خطراتی به همراه دارد. اگر ناگهان مصرف دارو را قطع کردید یا به هیچ وجه آن را مصرف نکردید: ممکن است درد و التهاب بیشتری ناشی از شرایط خود تجربه کنید.
اگر دوز دارو را از دست دادید یا دارو را طبق برنامه مصرف نکردید: داروی شما ممکن است خوب کار نکند یا ممکن است کاملاً متوقف شود. برای اینکه این دارو به خوبی کار کند، باید مقدار مشخصی همیشه در بدن شما باشد. اگر بیش از حد مصرف می‌کنید: می‌توانید سطح خطرناکی از دارو را در بدن خود داشته باشید.
علائم مصرف بیش از حد این دارو می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
• خستگی
• خواب آلودگی
• ناراحتی معده
• سوزش معده
• حالت تهوع و استفراغ
• از دست دادن هوشیاری
• خونریزی معده
در موارد نادر، مصرف بیش از حد آن می‌تواند منجر به موارد زیر شود:
• واکنش‌های آلرژیک خطرناک
• فشارخون
• نارسایی کلیه
• مشکل تنفس
• کما
اگر فکر می‌کنید مقدار زیادی از این دارو را مصرف کرده‌اید، با پزشک یا مرکز کنترل مسمومیت محلی تماس بگیرید. اگر علائم شما شدید است، با ۱۱۵ تماس بگیرید یا بلافاصله به نزدیکترین اورژانس مراجعه کنید.
اگر یک دوز را فراموش کردید چه کاری باید انجام دهید: اگر دوز خود را فراموش کردید، هرچه زودتر آن را مصرف کنید. بااین‌حال، اگر فقط چند ساعت تا دوز بعدی شما باقی‌مانده است، تا زمان تعیین شده صبر کنید و یک دوز واحد مصرف کنید.
هرگز سعی نکنید با مصرف هم‌زمان دو دوز عقب نمانید. این می‌تواند منجر به عوارض جانبی سمی شود.
نحوه تشخیص اثر دارو: علائم مؤثر بودن دارو به شرایطی که تحت درمان است بستگی دارد.
آرتروز بزرگسالان: ممکن است درد و تورم شما بهتر شود، شما بتوانید سریع‌تر راه بروید و سفتی صبح شما بهتر شود.
• آرتروز نوجوان: ممکن است درد و تورم شما بهتر شود و بتوانید سریع‌تر راه بروید.
• درد قاعدگی: ممکن است درد شما بهتر شود.
• تاندونیت یا بورسیت: درد، قرمزی، تورم و التهاب شما ممکن است بهتر شود.
• نقرس: ممکن است درد و التهاب شما بهتر شود و دمای پوست شما به حالت طبیعی برگردد.
ملاحظات مهم برای مصرف ناپروکسن عمومی:
• شما می‌توانید ناپروکسن را با غذا یا بدون غذا مصرف کنید. مصرف آن همراه با غذا ممکن است خطر ناراحتی معده را کاهش دهد.
• برای سهولت در مصرف می‌توانید قرص رهش فوری را ببرید یا خرد کنید. بااین‌حال، فرم‌های تأخیر انتشار یا انتشار طولانی را قطع یا شکسته نکنید. جداکردن آن‌ها می‌تواند خطر آسیب معده را افزایش دهد.
• ممکن است لازم باشد دوز‌های خود را به طور مساوی فاصله دهید. اگر یک دوز منظم مصرف می‌کنید، ممکن است دوز‌ها را هر ۱۲ ساعت یا هر ۶-۸ ساعت فاصله دهید.
نگهداری:
• ناپروکسن را در دمای اتاق بین ۶۸ درجه فارنهایت و ۷۷ درجه فارنهایت (۲۰ درجه سانتیگراد تا ۲۵ درجه سانتیگراد) نگهداری کنید.
• ظرف را محکم بسته نگه دارید و از دارو در برابر نور محافظت کنید.
خرید نسخه مجدد برای این دارو ممکن است. برای خرید مجدد این دارو نیازی به نسخه جدید ندارید. پزشک تعداد تمدید مجدد مواد مخدر را روی نسخه شما می‌نویسد.
هنگام مسافرت با دارو‌های خود به مسافرت بروید:
• دارو‌های خود را همیشه همراه داشته باشید. هنگام پرواز، هرگز آن را درون چمدان قرار ندهید. آن را در کیف دستی خود نگه دارید.
• نگران دستگاه و حسگر‌های اشعه ایکس در فرودگاه نباشید. آن‌ها برای داروی شما خطری ندارند.
• ممکن است لازم باشد برای داروی خود برچسب داروخانه را به کارمندان فرودگاه نشان دهید. همیشه ظرف اصلی با برچسب نسخه را به همراه داشته باشید.
• این دارو را در اتومبیل ر‌ها نکنید. حتماً وقتی هوا بسیار گرم یا خیلی سرد است از این کار خودداری کنید.
نظارت بالینی:
پزشک آزمایشاتی را برای بررسی سلامت شما و اطمینان از اینکه این دارو برای شما مفید است انجام می‌دهد. این آزمایشات ممکن است شامل موارد زیر باشد:
• آزمایش خون
• آزمایش عملکرد کلیه
• آزمایش عملکرد کبد
• آزمایش نمونه مدفوع
آیا گزینه‌های دیگری وجود دارد؟ دارو‌های دیگری نیز برای درمان بیماری شما موجود است. برخی ممکن است بیش از سایرین برای شما مناسب باشند. با پزشک خود در مورد گزینه‌های احتمالی صحبت کنید.
