ماجرای مدال دو رنگ ژاپنی ها در المپیک برلین / نماد کار تیمی برای چشم بادامی ها
هرچند که اکنون رقابتهای المپیک 2020 بدون حضور هرگونه تماشاگر و بازدید کنندهای برگزار شده و در شرف پایان است اما توریستهایی که به توکیو میروند و از موزه ملی ژاپن بازدید میکنند، میتوانند مدالی منحصر به فرد را ببینند که نیمی از آن نقره و نیم دیگرش برنز است.
اقتصاد آنلاین- مرتضی پیچکا؛ این مدال در اصل به ورزشکار پرش با نیزه ژاپنی، سویو اوئه تعلق دارد و پس از مرگ او در جنگ جهانی دوم که در فیلیپین رخ داد، از طرف خانوادهاش به موزه اهدا شد. اما داستان این ورزشکار ژاپنی چه بود؟
ماجرا از روز 5 آگوست 1936 و در جریان المپیک برلین - همان المپیکی که هیتلر به عنوان صدر اعظم ژرمنها شخصا در آن حضور پیدا کرده بود - شروع شد. 5 ورزشکار در رشته پرش با نیزه که توانسته بودند در مرحله مقدماتی از مانع 4.15 متری عبور کنند، به فینال رسیدند؛ بیل گرابر، بیل سفتون، ایرل میدوز از آمریکا و شوهی نیشیدا و سویو اوئه از ژاپن. هوا کاملا تاریک شده بود و ورزشکاران باید در شب برلین مسابقه خود را برگزار میکردند. میدوز توانست با ثبت رکورد 4.35 مدال طلا را کسب کند. نتیجه رقابت بقیه 4 ورزشکار برای کسب مدالهای نقره و برنز، با پیروزی دو پرنده ژاپنی به پایان رسید؛ اوئه و نیشیدا توانستند با رکوردی یکسان، دو رقیب آمریکایی خود را شکست دهند و ماجرا از همین اتفاق شکل میگیرد.
هر دو ورزشکار ژاپنی دانشجو بودند، نیشیدا در دانشگاه واسدا تحصیل میکرد و اوئه نیز در دانشگاه کیو درس میخواند. اما از همه مهمتر، این دو برنده با هم دوست بودند و در میان بهت همگان، حاضر نشدند برای تغییر رنگ مدال با هم مسابقه جداگانهای برگزار کنند؛ این دو دوست قصد داشتند افتخاری که کسب کرده بودند را با یکدیگر تقسیم کنند. اما مسئولان برگزاری مسابقات، درخواست آنها را رد کردند، یکی باید مدال نقره دریافت میکرد و دیگری مدال برنز بر گردن میآویخت. به تیم دو و میدانی ژاپن گفته شد که تصمیم گیری برای رتبه بندی، بر عهده خودشان است. پس از یک بحث طولانی، تصمیم بر این شد که نیشیدا به دلیل موفقیت در نخستین اقدام به پرش مدال نقره بگیرد؛ اوئه برای رد شدن از همین مانع، یک بار خطا کرده بود، پس در نتیجه رده سوم را به خودش اختصاص داد. مراسم اهدای مدال برگزار شد اما هر دو ورزشکار از اینکه چنین اتفاقی رخ داد، رضایت نداشتند. وقتی اوئه و نیشیدا به ژاپن برگشتند، تصمیم گرفتند به شیوه خودشان مساله را حل کنند. آنها هر دو مدال را نصف کردند و سپس با جوش دادن قطعات، دو مدال جدید ساختند: این مدال جدید نصفش از جنس نقره بود و نصف دیگرش از جنس برنز؛ این دو مدال بعدها به مدالهای دوستی ابدی مشهور شدند و در کشور ژاپن از آنها به عنوان نماد دوستی و کار تیمی یاد میشود. این مدال اکنون در موزه ملی توکیو نگهداری میشود.