شغل‌های رو به انقراض در هنگ کنگ +تصاویر
بسیاری از کسب و کارهای خیابانی در هنگ کنگ در معرض نابودی هستند. کسب و کارهایی مثل نامه نویسی، تهیه شابلون‌های خطاطی، فالگیری و کارهایی از این قبیل که شاید سال‌ها و قرن‌ها منبع درآمد مردم بوده است.
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از فرادید، یکی از هنر‌های سنتی چین ساخت مجسمه‌های کاغذی برای سوزاندن در مراسم تشییع جنازه است. این اقلام هر روز مدرن‌تر می‌شود تا جاییکه آخرین درخواست‌ها ساخت نینتندو گیم بوی کاغذی بوده است. هدف از سوزاندن این اقلام آن است که مردگان بتوانند از آن‌ها در زندگی بعدی استفاده کنند.
جادوگری یکی دیگر از مشاغل سنتی خیابانی در هنگ کنگ است. یک نوع خاص از این جادوگری «سوزاندن بدخواه» نام دارد. سوزانندگان بدخواه، جادوگران دوره گرد و خیابانی هستند که مجسمه‌های کاغذی دشمنان مشتریانشان را می‌سوزانند تا شر و بلایی که ممکن است از دشمنان به مشتریانشان برسد را دفع کنند.
برادران لوک شو چوی و لوک چئونگ چوی بیش از ۸۰ سال است که مشغول تهیه وسائل مسی دست ساز برای رستوران ها، چای خانه‌ها و هتل‌های هستند. آن‌ها این کار را از پدرشان آموخته اند و هنوز در همان مغازه، علی رغم مشکلاتی مثل نبود سیستم تهویه هوا، کار می‌کنند.
یکی از هنر‌های رو به انقراض چین تهیه شابلون برای خطاطی است. یکی از آخرین سازندگان شابلون در هنگ کنگ پیرمردی ۸۲ ساله به اسم وو دینگ کئونگ است که طی ۳۰ سال گذشته در گوشه‌ی خیابان آرگیل در مونگ کک، در زیر یک چتر چینی آبی رنگ شابلون تولید کرده است.
گیبسون سومین نسل از صاحبان رستوران شر ونگ ییپ است که به صورت خانوادگی اداره می‌شود. این رستوان ۷۰ سال پیش توسط پدربزرگ گیبسون تاسیس شد و یکی از غذا‌های کلاسیکی که سرو می‌کند کیسه صفرای مار با برنج است. فقط ۲۰ رستوران در هنگ کنگ هستند که منوی مشابهی دارند.
تاک چونگ سام کی، نام آخرین کارخانه تولید بخارپز بامبو است که در هنگ کنگ فعالیت دارد. این کارخانه توسط ریموند لم و خانواده اش اداره می‌شود. ریموند لم وقتی خیلی کم سن بود کار ساخت بخارپز‌های بامبو را شروع کرد و هنوز هم با وسواس خاصی چوب‌های بامبو را قالب می‌زند تا از آن‌ها بخارپز‌های دایره‌ای درست کند.
آقای چئونگ بیش از ۴۰ سال است که کاشی‌های بازی ماهژونگ، یکی از بازی‌های سنتی آسیای شرقی، را تولید می‌کند. او این کار را از پدر و پدربزرگش و در مغازه خانوادگی شان یاد گرفته است. جالب اینجاست که او هرگز خودش این بازی را یاد نگرفته است.
ماک پینگ لم، ۶۸ ساله، وقتی ۱۰ ساله اش بود ساخت مهر چینی را یاد گرفت. او امروز استاد ساخت مهر چینی کنده کاری شده است. ابزار او برای ساخت مهر ساده اند: فقط چند چاقوی زنگ زده، یک گیره چوبی کوچک، کاغذ سمباده، و مقدار آب معدنی. او برای ساخت مهر از همان شیوه کاملا سنتی استفاده می‌کند.
ونگ سیو-پینگ در دهه ۱۹۷۰ از شنزن به هنگ کنگ مهاجرت کرد و از آن زمان به کار نانوایی مشغول است. او می‌گوید هرگز قبل از ورود به هنگ کنگ نانوایی نکرده بود و حتی از نانوانی خوشش نمی‌آمد. اما با این حال توسط خویشاوندانش به کار نانوایی معرفی شد.
خانم هو، پیرزن است که ۹۰ سال در یک گذر باریک در هنگ کنگ مشغول تولید ترازو‌های دستی بوده است. او این کار را وقتی ۱۲ ساله اش بود از پدرش آموخت. با کم شدن تقاضا برای این محصول و ضعیف شدن روز به روز چشم‌های خانم هو، او مجبور شده از یکی از دوستان قدیمی اش برای ساخت ترازو‌های دستی کمک بگیرد. او روز‌هایی را به یاد می‌آورد که سفارش پشت سفارش دریافت می‌کرد.
ونگ تاک کم مغازه برنج فروشی دارد. این یک حرفه خانوادگی بوده و مغازه برنج فروشی شینگ هینگ تای به او به ارث رسیده است. او از ۱۶ سالگی کار در مغازه را آغاز کرده و اکنون ۷۳ ساله اش است و همچنان در همان مغازه با کمترین تغییرات در دکوراسیون کار می‌کند. ونگ همچنان ماشین برنج پاک کنی ۳۰ سال پیش را استفاده می‌کند.
ویلیام کم یک کف و چهره خان ۱۰۰ درصد تضمینی است. او باور دارد که فال گیری ۵۰ درصد استعداد می‌خواهد و ۵۰ درصد بقیه اش کار و مطالعه است. کم با غرور از ۲۵ سال سابقه در این کار صحبت می‌کند. سرزندگی و اخلاق خوب‌اش باعث شده بسیاری از مشتریانش همه ساله برای کف خوانی به او مراجعه کنند!
