جنگنده سوخو

معاون هماهنگ کننده قرارگاه مرکزی خاتم الانبیا (ص) از خرید جنگنده‌های پیشرفته «سوخو ۳۵» خبر داد و گفت: هر زمان هم که لازم باشد، برای تقویت نیروهای هوایی، زمینی و دریایی خود خریدهای نظامی انجام می‌دهیم.»

نشریه ۱۹fortyfive ادعا کرده است که جنگنده‌های سوخو ۳۵ روسیه در راه کشور ایران است.

جنگنده سوخو ۳۰ SM با جنگنده های F۱۵ و F۱۶ و F۱۸ آمریکایی برابری می کند و تمامی نیازهای عملیاتی کشور پهناور ایران را تامین می نماید.

دولت بریتانیا تعهد خود را به ادغام فناوری‌های هوش مصنوعی پیشرفته و خودمختار در توسعه هواپیمای تمپست، پلتفرم مرکزی برنامه جهانی رزم هوایی (GCAP) تائید کرده است و جزئیات این برنامه در پاسخ‌های ماریا ایگل، وزیر دفاع، به سؤالات کتبی پارلمانی درباره هزینه‌های احتمالی، جدول زمانی و نقش‌های عملیاتی نسخه‌های خلبانی و بدون خدمه هواپیما مشخص‌شده است.

یک مقام عالی رتبه از شرکت هواپیمایی (UAC)، سازنده هواپیمای دولتی روسیه، فاش کرد که نسل پنجم جنگنده رادارگریز Su-۵۷ این کشور به فناوری جنگنده نسل ششم مجهز شده است.  

اخیراً برخی منابع خبری اسرائیلی گزارش داده‌اند که جنگنده‌های سوخو ۳۵ روسی وارد ایران شده‌اند و در پایگاه هوایی همدان مستقر شده‌اند. این منابع ادعا کرده‌اند که جنگنده‌های سوخو ۳۵ در آشیانه‌هایی که به‌طور ویژه برای این جنگنده‌ها ساخته شده است، نگهداری می‌شوند. 

یک رسانه صهیونیستی که روسیه اولین سری از هواپیماهای سوخو-۳۵ را به ایران منتقل کرده است.

سوخو-۳۵ توانایی انجام گستره‌ای از دشوارترین مانور‌ها ازجمله مانور کبرا، مانور کولبیت، مانور زنگوله (بِل)، مانور تِیل اِسلاید و مانور هوک را در بالاترین کیفیت داراست. انجام مانور هِربست برای سوخو-۳۵ بسیار پیش پا افتاده‌ است.

کی‌یف پست در گزارشی مدعی شده است که رابطه ایران و روسیه به گونه‌ای است که تحویل صرفا جنگنده به ایران کافی نیست و مسکو اکنون به ایران مجوز تولید سوخو ۳۵ روسی را داده است و در حال آماده شدن برای راه اندازی کارخانه مونتاژ است.

بر اساس گزارش‌های منتشر شده، برخورد ۲ فروند جنگنده رافال با یکدیگر در حین یک پرواز آموزشی، به سقوط هر ۲ جنگنده و مرگ خلبانان آن‌ها انجامیده است.

این جنگنده چند منظوره سوپرمانور تک سرنشین برای مقابله با تهدیدات هوایی و زمینی و مقابله با نیروهای سطحی دریایی دشمن طراحی شده است. سوخو – ۳۵ اساسا هواپیمایی ارتقا یافته از جنگنده سوخو – ۲۷ (Su-۲۷) (نام گزارش شده توسط ناتو با عنوان فلانکر) است و در ابتدا با هدف صادرات تولید شده بود. با این وجود، این جنگنده از سال ۲۰۱۴ در خدمت نیروی هوایی روسیه بوده و اولین استقرار جنگی آن در سوریه در سال ۲۰۱۵ میلادی رخ داد جایی که برای پوشش سایر هواپیماهای روسی در ماموریت‌های بمباران به کار گرفته شد.