زاغه نشینی

سکونتگاه‌های غیررسمی یا زاغه ها، تراکم جمعیتی بالا و خانه‌های ابتدایی و نامناسب دارند که عمدتاً توسط فقیرترین اقشار جامعه شهری اشغال شده است. طبق تعریف آژانس اسکان بشر سازمان ملل متحد (UN-Habitat)، مسکن در زاغه ها فاقد یک یا چند مورد از عوامل زیر است: زیرساخت‌های مقاوم در برابر شرایط جوی نامساعد، فضای زندگی کافی، دسترسی مقرون به صرفه به آب آشامیدنی سالم، بهداشت مناسب. به همین دلیل، زاغه نشین ها بیشتر درگیر بیماری‌های واگیردار بوده و از عدم وجود امکانات بهداشتی متداول رنج می برند.