کاخ‌سفید ارسال نامه‌محرمانه به‌ایران‌را رد کرد

دولت آمریکا گزارش‌ها در این باره که اوباما پیش از آغاز دور جدید مذاکرات هسته‌ای نامه‌ای را به سران ایران ارسال کرده، رد کرد. یک مقام ارشد دولت اوباما روز دوشنبه گفت: گزارش‌ها در این باره که رئیس جمهور اخیرا به رهبر ایران نامه‌ای ارسال کرده صحیح نیست. نشریه وال‌استریت‌ژورنال در گزارشی ادعا کرد که ایران در ابتدای سال 2009 و برای سنجش پایبندی باراک اوباما به بهبود پیوندها با ایران، نامه‌ای محرمانه شامل اسامی زندانیانی که خواهان آزادی آن‌ها از زندان‌های ایالات متحده بود به کاخ سفید ارسال کرد. اقدامی که پایانی برای سال‌ها ارسال پیام‌های پنهانی بین طرفین بوده و به گشودن باب گفتگوهای هسته‌ای کمک کرد. این نشریه آمریکایی در ادامه به نقل از مقامات آگاه از این موضوع ادعا کرد، این پیام محرمانه که از طریق یک فرستاده از سوی سلطان عمان ارسال شده بود، شامل درخواستی برای قرار دادن گروه‌های معارض ایران در فهرست سیاه و افزایش ویزاهای صادر شده از سوی آمریکا برای دانشجویان ایرانی است. این مقامات عنوان داشته‌اند که ایالات متحده نهایتا با برخی از این درخواست‌ها موافقت کرد که شامل کمک به آزادی چهار ایرانی محبوس در ایالات متحده و انگلستان است: دو فرد محکوم به قاچاق اسلحه، یک دیپلمات ارشد بازنشسته و یک دانشمند برجسته که به خاطر صادرات غیرقانونی به ایران محکوم شده بود. بنا به ادعای مقامات کنونی و سابق ایالات متحده که در این فرآیند دیپلماتیک دخیل بوده‌اند، این تبادلات که تا سال 2013 ادامه داشت به ایجاد بنیانی برای اولین مذاکرات مستقیم بین این دو کشور، از ابتدای انقلاب سال 1979 کمک کرد. نشست‌های محرمانه بین مقامات ایالات متحده و ایران که سه سال پیش در مسقط، پایتخت عمان آغاز شدند، به مذاکراتی انجامید که هدف آن محدود کردن برنامه هسته‌ای ایران در مقابل حذف تحریم‌های بین‌المللی بود. مقامات روز گذشته (یکشنبه) عنوان کرده‌اند که مذاکرات اینجا (وین) بر سر یک توافق نهایی از ضرب‌الاجل روز سه‌شنبه فراتر خواهد رفت. ماری هارف، مشاور ارشد ارتباطات راهبردی وزارت امور خارجه آمریکا پیشتر گفته بود: «عمان نقشی کلیدی در تسهیل روابط مخفی بین ایالات متحده و ایران داشته است که به شکل‌گیری دیپلماسی در پیش گرفته شده کنونی در موضوع هسته‌ای کمک کرد». به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از تسنیم، منشأ دیپلماسی کنونی نشان دهنده یک الگوی انگیزشی ارائه شده از سوی واشنگتن برای جلب تهران به میز (مذاکره) است، تاکتیکی که با تحریم‌های بین‌المللی علیه بخش‌های انرژی، مالی و حمل و نقل که برای این کشور هزینه‌ای بالغ بر صدها میلیارد دلار داشته است، متوازن شده بود.