1. جاده هراز
نام هراز را بارها و بارها شنیده اید. نامی که بیشترین خاطره شما را در جاده های شمال رقم می زند. اما پیشنهادی برای شما دارم که هراز را نه به عنوان یک جاده که به عنوان دنیایی پرماجرا در خاطرات سفری شما ثبت می کند. این بار که قصد شمال کردید، یک روز از برنامه‌تان را در خود جاده بگذرانید. در جاده‌ای که سرشار از پدیده‌های طبیعی و جذاب است. هراز دارای جاذبه‌هایی مانند دره گل زرد، آبشار ملک بهمن، آبگرم لاریجان، منظریه، استله سر، آبگرم بایجان و اسک است. هر کدام از این جاذبه‌ها پتانسیل میزبانی شمار زیادی از طبیعت‌گردان و گردشگران را داراست. شما هم اگر قصد سفر طولانی مدت ندارید، کوله‌هایتان را ببندید و جاده هراز را زیر پای خود میهمان کنید. - دره گل زرد این منطقه ییلاقی در شمال مبارک‌آباد و جنوب قله 3750 متری "گل زرد" است. دره گل زرد دره‌ای شمالی - جنوبی است که ابتدای آن تنگ و اندکی سنگلاخی است که در انتها بازتر شده و به زیرشیبهای تند قله می‌رسد. سرچشمه انتهای دره زیر شیبهای گل زرد، از زیباترین و مهمترین نقاط دیدنی این منطقه است. برای رسیدن به این نقطه 2 ساعت پیاده‌روی از روستای مبارک‌آباد کافی است. - آبشار ملک بهمن این آبشار بزرگ در بالای ده "شونادشت" در جاده هراز - شونادشت قرار دارد. در کنار این آبشار، قلعه بزرگ ملک بهمن مربوط به دوران ساسانی واقع است که مجموعه آثار تاریخی و طبیعی را برای یک روز طبیعت‌گردی به وجود آورده است. باغهای موجود در مسیر دسترسی به آبشار نیز در فروردین ماه جلوه خاصی دارند. برای رسیدن به این آبشار از روستای شونادشت تنها 30 دقیقه زمان لازم است. - آبگرم لاریجان آبگرم "لاریجان" در حاشیه شمالی دره رودخانه هراز در جنوب قله دماوند قرار دارد. با اینکه دماوند، مهمترین کوه ایران، در این منطقه قرار دارد، اما سالانه هزاران طبیعت‌گرد برای استفاده از آبگرم لاریجان و دامنه‌های سرسبز البرز مرکزی به این منطقه سفر می‌کنند. - منظریه "دره منظریه" یکی دیگر از مناطق ییلاقی منطقه پلور در جاده هراز است. این دره منطقه‌ای مسطح و هموار است که بیشتر طبیعت‌گردان برای رسیدن به دشت لار و غار گل زرد از آن استفاده می‌کنند. دره منظریه تا دامنه‌های جنوبی تیزکوه و دشت "امام پهنک" پیش می‌رود. دریاچه منظریه، قله دماوند، غار گل زرد و آبشار گل زرد از مهمترین نقاط دیدنی این منطقه است که دارای پوشش گیاهی متنوع و درخت‌های بسیار است. - استله سر دره استله سر که رودخانه آن موسوم به تلخ رود است در شرق دماوند و منتهی‌الیه دره یخار قرار دارد. دره استله با آبی گل‌آلود، حاصل از ذوب یخچال یخار دماوند،دره‌ای با شیبهای تند و مراتع وسیع است. چشمه آب معدنی "استله"، قله "منار"، دره "یخار" و جبهه شرقی قله دماوند از مهمترین نقاط دیدنی دره تلخ رود است. - آبگرم بایجان آبگرم "بایجان" در 11 کیلومتری شمال بخش "گزنک" در جاده هراز است. این آبگرم از متعدد آبگرمهای البرز مرکزی است که سالانه میزبان بسیاری از طبیعت‌گردان ایرانی و خارجی است. برای رسیدن به آبگرم بایجان برخلاف دیگر جاذبه‌های این منطقه نیاز به پیاده‌روی نیست و با خودروی شخصی می‌توان تا حاشیه آبگرم رفت. - آبگرم اسک این آبگرم در 13 کیلومتری پلور در جاده هراز و عمق دره رودخانه آن قرار دارد. آبگرم، غار "اسک" و برفچال فصلی از زیباترین مناطق طبیعی این منطقه است. دره هراز آب اسک دارای پدیده دیگری به نام کافرکولی است که یکی از نادرترین پدیده‌های کوهستانی در جهان است. برای رسیدن به این منطقه که از مراتع وسیعی می‌گذرد، نیاز به پیاده‌روی نیست و می‌توان با خودرو تا کنار آبگرم رفت. 2.جاده چالوس (هزار چم)
جنگل های انبوه، باغ های پر از میوه، رودخانه های گاه خروشان، آبشارها، چشمه سارها، تپه های باستانی، نمادهای زیبا، کوه های بلند و آب و هوای دلپذیر همه در جاده چالوس جمع آمده اند تا آن را به یکی از چند جاده بسیار زیبای جهان تبدیل کنند؛ جاده ای که برخی آن را اولین و برخی دیگر تا چهارمین جاده زیبای دنیا نام داده اند، حداقل مسلم است که یکی از چهار جاده زیبای جهان به شمار می رود. این جاده شهر کرج در استان تهران را به چالوس در کرانه دریای خزر وصل می کند و به شکل اتومبیل رو امروزی بیش از 80 سال قدمت دارد. وجود رودخانه کرج به موازات جاده کرج چـالوس، سد کرج و روستای کوچک و زیبای واریان که همچون جزیره‌ای کوچک در آنسوی آب سدکرج میباشد زیبایی‌های این جاده را دو چندان کرده است. جاده‌ای با قدمت بیش از نیم قرن که همچون گوهری درخشان بر تارک زیبایی‌های طبیعت این منطقه می‌درخشد، جاده‌ای در سلسله جبال البرز با پیچ و خم‌های متعدد در دل کوه و زیبایی‌های بکر طبیعی تا سفری خیال انگیز را برای مسافران خود رقم زند. جاده کرج - چالوس در هر فصل به رنگی درمی‌آید و گاه تضاد رنگ‌ها همزمان با هم منظره‌های باشکوه، منحصر به فرد و چشم نوازی پدید می‌آورد. سال 1312 جاده کرج - چالوس مورد بهره برداری قرار گرفت تا مسیر تهران به ساحل دریاچه خزر هموار و کوتاه شود. از این زمان به بعد بود که انواع رستوران‌ها و واحدهای اقامتی و پذیرایی در کنار این جاده شکل گرفت و ساخت سد امیر کبیر کرج در سال 1340 نیز به جاذبه ها و زیبایی‌های این جاده افزود و در اندک زمانی این جاده به یکی از تفریحگاه‌های مهم گردشگری کشور تبدیل شد. مسافران بسیاری از سراسر کشور به ویژه در فصل بهار و تابستان به این خطه می آیند تا دمی در کنار رودخانه خروشان کرج و سایه سار درختان بیاسایند و علاوه بر استفاده از طبیعت منحصربه فرد این جاده از محصولات و سوغات روستاییان و ساکنان خونگرم حاشیه این جاده از جمله انواع ترشی خانگی، قره قروت، سیر ترشی، عسل کوهستان، مربای عسل، عسل رس بسته، انواع ماست محلی، سرکه سیب محلی، کره محلی، پنیر گوسفندی، انواع شیره انگور، سبزی های کوهی مانند والک، قارچ و گلپر خشک و ترشی نیز بهره ببرند. زیبایی و خاطره انگیز بودن جاده کرج - چالوس تنها به طبیعت شگفت انگیز و سوغات آن محدود نمی‌شود و دارای تپه‌های باستانی و روستاهای تاریخی است که گاه قدمت آن به هزاران سال پیش برمی گردد. 3. گردنه حیران
گردنه حیران در مسیر راه ارتباطی آستارا - اردبیل قرار گرفته است. این گردنه که آخرین منطقه حفاظتی استان اردبیل میباشد، از یک طرف مشرف به کوه‌هایی است که پوشیده از جنگل‌های انبوه است و از سویی مشرف به دره‌ای نه چندان عمیق که از میان آن رود آستارا، آقچای عبور می‌کند این رود تعیین کننده مرز استان گیلان ایران و کشور آذربایجان است. این گردنه در بیشتر زمانها در زیر پوششی از مه قرار دارد و از نظر طبیعی دره‌ها و کوهپایه‌های آن، پوشیده از گل‌ها و گیاهان جنگلی و مرتعی هستند. با این وجود این گردنه چندان مرتفع نیست و ارتفاع بلندترین نقطهٔ آن از سطح آبهای آزاد تنها حدود ۱۵۰۰ متر است؛ در واقع علت اصلی مه تقریباً دائمی گردنهٔ حیران رطوبت دریای خزر است، نه ارتفاع زیاد این گردنه. گردنه حیران از این نظر نیز اهمیت دارد که یکی از روستاهای تاریخی و ییلاق بزرگترین خوانین آستارا و قشلاقهای غربی و شمالی این شهرستان در گذشته بوده است. 4. جاده اسالم به خلخال
جاده اسالم به خلخال یکی از زیباترین جاده های جنگلی ایران میباشد. جاده خلخال که از سه راه اسالم شروع شده و پس از طی 70 کیلومتر به شهرستان خلخال منتهی می شود بنا به دلایلی که در زیر عنوان می شود به جرات می توان گفت که این جاده یکی از زیباترین مکانهای دیدنی نه تنها در ایران بلکه در سراسر دنیا می باشد. جاده اسالم به خلخال، جاده ایست که دائما در خبرها به علت بارش باران یا برف بسته می شود. این جاده که یکی از قشنگ ترین جاده های جنگلی ایران میباشد یک جاده ی کوهستانی است که بی شباهت به عباس آباد کلار دشت نیست و یا شاید زیباتر از آن. 5. جاده مشهد
محور مشهد - سبزوار - تهران با 882 کیلومتر طول از پرتردد ترین جاده های کشور است. این محور به علت دو بانده بودن، برخورداری از علائم مناسب و تردد سالانه میلیون ها زائر به عنوان الگوی مناسب جاده ای کشور معرفی شده است. جاده ۴۴، جادهٔ بسیار مهمی در ایران است. بسیاری از مردم از طریق این جاده از تهران به مشهد می‌روند. تقریبا تمام این جاده به صورت بزرگراه است. بخشی از این جاده که از محدودهٔ شهر نیشابور می گذرد، بزرگراه امام رضا یا کمربندی نیشابور نام دارد. 6. جاده شهداد نهبندان
با بهره‌برداری از جاده شهداد به نهبندان که از آن می‌توان به عنوان زیباترین جاده کویری جهان یاد کرد که روز به روز بر شمار گردشگرانی که برای دیدن کویر زیبای شهداد، گام در این مسیر می‌گذارند، افزوده میشود. جاده شهداد به نهبندان از محل‌هایی عبور می‌کند که تا پیش از این رفتن به آنجا آرزوی هر دوستدار طبیعت بود. گذر جاده از میان بزرگترین عارضه‌های کلوخی جهان معروف به "کلوت‌های شهداد" که سیاحان از آن به عنوان قصرهای "جن و پری" نام برده‌اند از ویژگیهای منحصر به فرد این جاده است. از سوی دیگر برآمدن خورشید از شرق و تابیدن آفتاب بر شن‌های طلایی کویر و تماشای غروب بی‌آنکه مانعی از چشمانت حتی ثانیه‌ای از پشت کوه رفتن خورشید را بگیرد و نشستن ستاره‌هایی که همه زمانها برای شمردن آنها کم است بر آسمان کویر جاذبه‌هایی است که هر فردی را به کویر می‌خواند. 7. جاده ساحلی چابهار، بریس
جاده ساحلی چابهار-بریس تنها یک جاده کنار دریا نیست بلکه راهی برای پیوند دریا و چند جاذبه ی طبیعی دیگر است که مختصری به توضیح آنها می پردازم. - سواحل صخره ای : در ابتدای جاده ساحلی چابهار - بریس - پسابندر شاهد صخره هایی هستید که بر اثر فرسایش آبی سوراخ هایی از عمق دریا در آنها ایجاد شده است و هنگامی که موج به سمت آنها حرکت می کند آب با شدت از آنها به طرف آسمان فوران می کند.به این پدیده موج افشان می گویند.ارتفاع موج افشان در فصل بادهای موسمی چابهار به 20متر می رسد. - تالاب لیپار : در فاصله 15 کیلومتری چابهار و در این جاده ساحلی تپه هایی وجود دارند که موقعیت مکانی آنها باعث می شود آب های سرگردان حاصل از بارندگی به دریا نریزد و سبب تشکیل تالابی با وسعت حدود 14Km می شود.نامش تالاب لیپار است که بسیار سرسبز و زیباست. - کوه های مینیاتوری (مریخی): در فاصله حدود 35Km از ابتدای جاده شروع می شوند و کیلومترها امتداد دارندکه از نظر زیبایی فوق العاده منحصر به فرد هستند. - درخت انجیر معابد : درختی که قطر آن به چند ده متر! می رسد.دارای تاجی در بالای خود و میوه ای به شکل انجیر می دهد.این درخت چشم هر گردشگری را به خود خیره می کند. - جنگل حرا : در فاصله ی 120Km چابهار جنگلی وجود دارد که به جنگل حرا معروف است. در هنگام مد دریا تاج این درختان از آب بیرون می ماند طوریکه با قایق می توان در این جنگل به تفریح پرداخت. خارج از فواید بسیار دارویی این جنگل، پرندگان بسیاری نظیر فلامینگو، عقاب، مرغ ماهی خوار و ... در روی این درختان لانه دارند که بسیار زیباست. - فرش خزه و جلبک، صخره های بسیار مرتفع و عمودی رو به دریای عمان، اسکله های صیادی "رمین" ، "پسابندر" ، "گواتر" را هم اضافه کنید. اینها تنها مواردی بودند که با نادیده گرفتن زیبایی ساحل بکر و دریای چابهار در جاده ساحلی قابل بیان بودند. در نظر بگیرید که تمام این زیبایی ها به دریایی مشرف باشند که به اقیانوس و آبهای آزاد راه دارد.علاوه بر این به دلیل نقش بادهای موسمی در هیچیک از فصول سال خبری از شرجی بیش از حد و تعفن دریا نیست چراکه : متوسط دمای حداکثر (در خرداد ماه) طی یک دوره ۷ ساله۳۱ درجه سانتی گراد و متوسط دمای حداقل (در دی ماه) ۱۹ درجه سانتی گراد است. 8. جاده زنجان به منجیل
از کیلومتر 15 اتوبان زنجان - قزوین، جاده ای به سمت شمال منشعب میشود 10 دقیقه ی اول جاده سر بالایی است و هوا خیلی سریع خنک میشود اما از آن به بعد، عمدتا" سرازیری داریم ؛ آن هم چه سرازیری! کلی پیچ های بسیار تند که پیچ های جاده چالوس در مقابل آنها، اتوبان محسوب میشود!!! این جاده از سمت زنجان به منجیل برای رانندگی خیلی مناسب است اما در مسیر بالعکس، رس ماشین در سربالائیها کشیده میشود. تعداد زیادی از ماشینهایی که از منجیل به زنجان میرفتند، بخاطر داغ کردن رادیاتور متوقف شده بودند. در مرز استان زنجان و گیلان، نمای دریاچه سد منجیل بسیار زیبا و دیدنی است.
