پسر ایرانی هر ماشینی را به لیموزین تبدیل میکند
آلن پطروسیان یک طراح خودروی بین المللی است که هر خودرویی را به یک لیموزین تبدیل میکند.
اقتصادآنلاین-محمدرضا جعفری؛ آلن پطورسیان یک جوان ایرانی است که بعد از اتمام تحصیلاش در خارج از کشور به ایران برگشته و در کارگاه جمع و جورش، انواع و اقسام خودروها را به لیموزین تبدیل میکند. آلن به نوعی اولین لیموزینساز ایرانی است که بر اساس علم روز طول ماشینها را افزایش میدهد تا هم جای بیشتری برای سرنشینان ایجاد شود و هم فرم تشریفاتی پیدا کند. برای اینکه از شیوهی ساخت لیموزینها سر در بیاوریم با آلن پطروسیان در یکی از فروشگاههای بزرگ وسایل نقلیهی میانهی شهر قرار ملاقات گذاشتیم.
اولین نکتهای که از ظاهر آلن پطروسیان مورد توجه میگیرد قد بلندش است. پسر لیموزینساز دو متر قد دارد. آلن در دانشگاه «طراحی وسیله نقلیه» یا Transportation design خوانده است و حالا با توجه به علم روز انواع وسایل نقلیه از جمله لیموزین را طراحی میکند. اهل مطالعه است و از تاریخچه لیموزین به خوبی آگاهی دارد. «لیموزین اتومبیلی است کشیده که برای آسایش سرنشینان و همچنین جایگیری وسایل مورد نیاز طراحی میشود. سال 1902 در ناحیهای از فرانسه گاوی عظیم الجثه به نام لیموزین زندگی میکرده است وقتی کارخانه «رولز-رویس» طراحی و ساخت اولین خودروی طویل خود را به پایان رساند نام این گاو فرانسوی را بر روی خودروی خود گذاشت و آن را به مقصد ایران راهی کرد چرا که اولین لیموزین تاریخ جهان به سفارش ناصرالدین شاه قاجار ساخته شده است و در حال حاضر در یکی از موزههای کشورمان نگه داری میشود پس از آن کشورهای مختلف دنیا و در راس همه آمریکا به تبدیل خودروهای خود به لیموزین روی آوردند.»
آلن در مورد هزینههای طراحی و ساخت لیموزین نظر جالبی دارد و معتقد است برای داشتن یک لیموزین خوشگل باید نصف قیمت خودرو هزینه کرد. «برای اضافه کردن یک متر به طول هر خودرو باید نصف قیمت همان خودرو هزینه شود. برای مثال یک خودرو سیصد میلیونی با صدوپنجاه میلیون به لیموزین تبدیل میشود چرا که هرچقدر به قیمت خودرو بیشتر باشد هزینه تامین قطعات و لوازم مورد نیاز آن هم افزایش مییابد.» اما این به این معنی نیست که لیموزین فقط برای پولدارها است. «اگر کسی خودروی ارزان هم پیش من بیاورد با نصف قیمت خودرو آن را به لیموزین تبدیل میکنم چرا که اگر بدانم این کار باعث شادی مالک خودرو میشود وظیفه شرعی و انسانی خود میدانم که این کار را انجام دهم.»
دردسرهای دوست داشتنی
آلن در خارج از کشور تحصیل کرده و پس از آن به ایران آمده است و به خاطر فعالیتهای پدرش در زمینه خودرو از کودکی با پیچ و مهره بزرگ شده است. «همیشه در کارگاه پدر حضور داشتم و با دیدن طراحیهای پدرم شگفت زده میشدم و خودم برای رفع کنجکاویهایم از هر سوراخی سر در میآوردم و حتی مدل سازیهایی هم کردم. البته کنجکاویهای بیش از حد من اغلب باعث ایجاد دردسر میشد.» پانزده ساله بود که مادرش با مشاهده اوضاع احساس خطر کرد و آلن را به یک شرکت طراحی معماری بزرگ سپرد. «به شرکت معماری رفتم تا طراحی را اصولی بیاموزم و مدل سازیهای ابتداییام در کارگاه پدر را به صورت علمی انجام دهم. همانجا کارآموزی کردم تا نقشه کشی روی کاغذ را یاد گرفتم و در آتلیه با راپید روی کاغذ کالک نقشه میکشیدم. تا اینکه نیاز به استفاده از نرمافزارهای مهندسی در شرکت احساس شد و من نسخه 6 نرمافزار اتوکد را از خارج آوردم و آتلیه طراحی کاغذی را به طراحی کامپیوتری تبدیل کردم و تحول عظیمی در طراحی شرکت ایجاد کردم بعد به طراحی سه بعدی تمایل پیدا کردم و توانستم در نوجوانی برای خودم مشتری جذب کنم.» از آن به بعد همای سعادت بر روی شانهی آلن لانه کرد تا از بازیهای کودکانه کارگاه پدری در جهت مثبت بهره گیرد. «آن زمان طراحی خودرو در ایران بازار خوبی داشت و من چهار دست مبلمان داخلی پاترول طراحی کردم که مورد استقبال قرار گرفت و باعث شد پروژه شناخته شدن من کلید بخورد. این روند ادامه داشت تا به سربازی اعزام شدم و پس از دو سال خدمت برای ادامه تحصیل به خارج از کشور سفر کردم و در رشته طراحی وسایل نقلیه تحصیل کردم اما با وجود پیشنهادهای کاری خوب بار دیگر به کشورم برگشتم تا با افتخار به هممیهنانم خدمت کنم.»
از پارس خودرو تا تراکتورسازی
آلن به کمک علاقه ذاتی به طراحی و تحصیلات آکادمیک در این رشته توانسته است انواع وسایل نقلیه را طراحی کند و تعدادی را نیز شخصا بسازد که شامل طراحی کشتی، قایق، موتورسیکلت، دوچرخه، اتومبیلهای مسابقه، امدادی و تشریفاتی میشود. «به خاطر فضای رقابتی شدیدی که بین شرکتهای اتومبیل سازی خارجی وجود دارد ترجیح میدهم از این شرکتها اسمی نبرم اما در ایران سابقه همکاری با اکثر خودروسازها را داشتهام. طراحی اتومبیل سیناد پارس خودرو، طراحی و ساخت آپشن خودروهای سفارشی ایران خودرو و بهمن موتور، طراحی مدل جدید کامیونت آذرخش برای تراکتورسازی و همکاری با پارس خودرو برای تبدیل پاترول به نیسان سافاری در یک روز، از جمله مهمترین فعالیتهای من در صنعت خودرو سازی ایران است.» اما علاوه بر اینها فعالیتهایی را هم به صورت شخصی انجام داده است که به همه آنها افتخار میکند. «هر پیشنهادی که از سوی مشتری انجام گیرد اگر در توانم باشد انجام میدهم. من حتی سطل زباله هم طراحی کردهام ولی با افتخار این کار را کردهام که طرح من برای کسی مثمر ثمر بوده است.» وقتی از طراحی و ساخت پراید-وانت حرف به میان میآید بدون موضع گیریهای مرسوم از لحاظ فنی پاسخ میدهد. «پراید-وانت هم به مشکل پیکان-وانت دچار است چرا که در هر دو محصول کابین راننده را از ستون بریدهاند و به قسمت بار جوش دادهاند که باعث شده است هم از آسایش راننده کاسته شود و هم از مقاومت خودرو. اگر این خودرو اصولی طراحی میشد هم از لحاظ بصری چشمنواز میشد و هم اینکه از لحاظ کاربردی قابل استناد بود.»
آلن میگوید پدرش ادیک پطروسیان اولین قهرمان اتومبیلرانی ایران در رشته کورس، تاثیر بهسزایی در زندگیاش داشته است. «بعد از اینکه پدرم در سال 1340 قهرمان اتومبیل رانی کشور شد مشتریهای بسیاری برای تیونینگ ماشین به پیش پدر میآمدند تا اتومبیلهایشان را سفارشی کنند. همین اتفاق باعث شد تا من به این رشته علاقهمند شوم و سالها بعد به کمک پدر موسسه ادیک تیونینگ را راه اندازی کنیم پس از آن مشتریهای خاصی درخواست داشتند خودرویشان را به لیموزین تبدیل کنیم و من برای اولین بار در ایران طراحی و ساخت لیموزین با استانداردهای روز دنیا اقدام کردم.»
میتوانیم با پول پراید ماشین استاندارد بسازیم
آلن پطروسیان از شرکتهای بزرگ دولتی دل پر دردی دارد و آن طور که انتظار داشته است مورد حمایت قرار نگرفته. «من و همکارانم که رزومه قابل توجهی داریم بارها به شرکتهای بزرگ خودروسازی ایران مراجعه کردهایم تا طراحی و ساخت ماشینهای تولید داخل را به یک استاندارد مطلوب برسانیم اما هر بار پس از دو-سه ماه دوندگی پروژههایی را که طرحهای توجیهی سودرسان داشتند نپذیرفتند چرا که برای مخاطبشان ارزشی قائل نمیشوند و وقتی میتوانند پراید را چندین برابر قیمت به فروش برسانند هرگز بر روی پروژههای دیر بازده سرمایه گذاری نخواهند کرد.» برای کسی که با شرکتهای جهانی همکاری کرده است دست و پنجه نرم کردن با بروکراسی اداری ایران سخت است. «شرکتهای بزرگ برای طراحی و بازده برندهایشان طرحهای توجیهی پنجاه ساله مینویسند و هر چهار سال یک بار خط تولید یک مدل جدید طراحی میکنند و همین امر باعث پیشرفت روز افزونشان میشود.» آلن آرزوهای بزرگ اما دست یافتنی در سر دارد. «ما اگر بخواهیم میتوانیم با هزینه صرف شده برای تولید پراید، یک خودرو با استانداردهای بالا و با امکانات و شمایل روز دنیا تولید کنیم. این تنها یک حرف نیست اتفاقی است که همین حالا در کشورهای پیشرفته رخ میدهد. وقتی خودروهای آلمان را امثال نادر فقیه زاده طراحی میکنند چرا برای میهن خود این کار را نکنند. پروژهای که از آن صحبت میکنیم نیازمند یک حرکت ملی است و انتظار داریم که در سال حمایت از تولید ملی دست اندرکاران به این صنعت هم نگاه ویژهای داشته باشند. ایران به عنوان کشوری غنی از لحاظ نیروی انسانی مستعد، طراحان جهانی و حتی ماشین آلات پتانسیل تبدیل شدن به غول صنعت خودرو در سطح جهان را دارد. با شکل گیری این اتفاق شاهد اشتغالزایی بیش از پانصد نفر به صورت مستقیم در خط تولید و دو میلیون نفر به صورت غیر مستقیم خواهیم بود. این موضوع نه تنها باعث جذب سرمایهگذار و گردشگر خارجی میشود بلکه به اعتلای هرچه بیشتر نام میهن عزیزمان کمک میکند و دیگر ما را فقط به نام یک کشور نفتخیز نخواهند شناخت.»