ضربه مقاومت یمن به تجارت دریایی اسرائیل/تبعات پافشاری نتانیاهو بر ادامه جنگ

اقتصاد آنلاین - محمد بیات؛ بیش از یک قرن پیش آلفرد ماهان استراتژیست و و افسرد نیروی دریایی آمریکا در اثر ماندگار خود به نام «تاثیر و قدرت دریایی در تاریخ» رمز فرمانروایی امپراتوری‌ها بر پهنه جهان را نیروی دریایی قدرتمند و کنترل آبراهه‌های مهم معرفی کرد. نشانه‌های این استراتژی نظامی و تاثیر آن بر نتیجه نهایی دو جنگ بزرگ جهانی نشان دهنده میزان نفوذ نظریات ماهان در میان قدرت‌های بزرگ است. حال در دهه سوم قرن بیست‌ویکم، شبکه نیروهای مقاومت در منطقه غرب آسیا با حضور مستقیم در آستانه دو تنگه راهبردی هرمز و باب المندب قصد دارند تا به نوعی «موازنه قوا» و «بازداندگی» در برابر ناوگان پنجم ایالات متحده آمریکا (مستقر در بحرین) و ارتش رژیم صهیونیستی در کرانه‌های شرقی دریایی مدیترانه دست یابند.

با فرسایشی شدن نبرد طوفان الاقصی ارتش ملی یمن تصمیم گرفته است تا علاوه بر هدف قرار دادن بندر راهبردی ایلات، در مسیر کشتی‌رانی تجار صهیونیست و حامیان غربی تل‌آویو، هزینه تداوم تجاوز زمینی- هوایی به باریکه غزه را دولت اسرائیل افزایش دهد. در ادامه این یادداشت سعی خواهیم کرد تا علاوه بر واکاوی میزان آسیب پذیری رژیم صهیونیستی در حوزه «جنگ دریایی»، نگاهی به اقدامات اخیر مقاومت یمن در برابر منافع اسرائیل در آب‌های دریای سرخ و تنگه باب المندب داشته باشیم.

آلفرد ماهان استراتژیست و افسر نیروی دریایی آمریکا

از بدو تاسیس رژیم جعلی اسرائیل در سال ۱۹۴۸، صهیونیست‌ها به دلیل جنگ با اعراب عملا امکان تامین نیازهای حیاتی خود از مبدا کشورهای خاورمیانه را نداشتند؛ برهمین اساس دریاهای سرخ و مدیترانه نقش محوری در بقای اقتصاد رژیم و تداوم حیات آن ایفا می‌کنند. براساس آمارهای منتشر شده از سوی وزارت اقتصاد اسرائیل بیش از ۹۰ درصد نیازهای این رژیم از طریق بنادر وارد می‌شود.

شاید به همین دلیل انصارالله در هفته‌های نخست جنگ تصمیم گرفت تا با هدف قراردادن جنوبی‌ترین بندر اسرائیل یعنی ایلات، روابط تجاری تل‌آویو با کشورهای آسیایی و آفریقایی را تحت تاثیر قرار دهد. تشدید حملات ترکیبی مقاومت یمن علیه بندر ایلات به قدری شدید بوده است که منابع انگلیسی حتی از احتمال توقف فعالیت‌های تجاری در این بندر خبر دادند. پس از عملیاتی شدن و تثبیت روند حملات مقاومت یمن به جنوب سرزمین‌های اشغالی، دستگاه تبلیغاتی ارتش یمن اعلام کرد که کشتی‌های وابسته به اسرائیل به عنوان اهداف مشروع مورد حمله قرار خواهند گرفت.

تهدید ناوگان دریایی اسرائیل از سوی مقاومت یمن

کشتی «گلکسی لیدر» نخستین صید مجاهدان یمنی بود. در ۱۹ نوامبر ارتش یمن با انتشار اطلاعیه‌ای از توقیف این کشتی اسرائیلی در دریای سرخ خبر داد. کم‌تر از یک هفته بعد یعنی در ۲۵ نوامبر نیروهای یمنی کشتی «سنترال پارک» متعلق به شرکت زودیاک را توقیف کردند. پس از شکار کشتی‌های متعلق به برادران عوفر سطح حضور و تحرکات نیروی دریایی آمریکا و انگلیس در آستانه خلیج عدن، تنگه باب المندب و دریای سرخ افزایش یافت. همچنین نیروی دریایی اسرائیل نیز از اعزام ناوهای جنگی و زیردریایی‌های پیشرفته به دریای سرخ خبر داد. موج سوم حملات یمنی‌ها به اهداف اسرائیلی- غربی در ۳‌ام نوامبر اتفاق افتاد. در جریان این عملیات به سه کشتی تجاری «UNITYEXPLORER»، «SOPHIEII» و «NUMBER۹» و به ناو آمریکایی «USS CARNEY» حمله شد. ساعاتی پس از این حمله وزارت دفاع انگلیس و ارتش آمریکا انگشت اتهام را به سوی تهران گرفتند و اعلام کردند که اساسا این حملات بدون حمایت و چراغ سبز ایران امکان پذیر نبوده است.

حمله مقاومت یمن به کشتی متعلق به عیدان عوفر، میلیاردر صهیونیست

در سال‌های پایانی دولت ترامپ، کارزار جنگ پنهان میان ایران و رژیم صهیونیستی وارد مرحله جنگ دریایی شده بود. در آن دوران سرویس خارجی و نیروی دریایی اسرائیل به کشتی‌های ایرانی در شمال اقیانوس هند و دریای سرخ حملاتی را ترتیب دادند، بی‌آنکه مسئولیت اقدامات خود را بپذیرند. وقوع اقدامات مشابه برای کشتی‌های متعلق به سرمایه داران صهیونیست در سواحل جنوبی خلیج فارس سبب شد تا تل‌آویو از طریق کانال‌های غیر مستقیم خواستار برقراری آتش‌بس و توقف جنگ دریایی شود. از آن زمان تاکنون میزان تنش‌هی دریایی میان تهران- تل‌آویو به شکل قابل توجهی کاهش پیدا کرد و دیگر کشتی‌های ایرانی از صهیونیست‌ها مورد حمله قرار نگرفتند. حال با ازسرگیری جنگ دریایی میان اسرائیل و محور مقاومت در دریای سرخ و تنگه باب المندب، بار دیگر صهیونیست‌ها به دنبال راهی برای فرار از بحران اقتصادی هستند. طی روزهای اخیر دولت اسرائیل با برگزاری مناقصه به دنبال افزایش سهم تجارت هوایی در اقتصاد خود است تا از این طریق سبب اخلال در روند تجارت دریایی سبب ایجاد شوک در بازارهای داخلی رژیم نشود.

موقعیت ژئوپلیتیکی ممتاز انصارالله در آستانه تنگه باب المندب

پافشاری نتانیاهو برای ادامه جنگ در باریکه غزه، هزینه‌های سیاسی- اقتصادی بسیار بالایی برای رژیم صهیونیستی خواهد داشت. علاوه بر کسری بودجه ۹ درصدی در دو سال آینده، شبکه تجارت دریایی اسرائیل مورد حمله قرار گرفته است. ناامن شدن تنگه باب المندب ضمن آنکه هزینه بیمه و حفظ امنیت کشتی‌ها را افزایش خواهد داد، بلکه در میان مدت سبب کاهش تجارت خارجی کشورهای حوزه جنوب جهان با سرزمین‌های اشغالی خواهد شد. به نظر می‌رسد مقاومت قصد دارد تا از طریق به خطر انداختن شریان حیات اسرائیل، زمینه برقراری آتش‌بس و پایان جنگ را فراهم کند. از سرگیری فعالیت‌های حزب الله در جبهه شمال و انصارالله در جبهه جنوبی نشان دهنده تداوم راهبرد «وحدت میدان‌ها» و حمایت از جنبش مقاومت فلسطین در نبرد با اسرائیل است. اگر کابینه جنگ اسرائیل همچنان اصرار به تحقق اهدافی همچون ترور رهبران سیاسی- نظامی، نابودی حماس یا کوچ اجباری شهروندان فلسطینی داشته باشد، آنگاه نیروهای مقاومت می‌توانند علاوه بر بندر ایلات، بنادر اشدود، حیفا و عسقلان را در بانک اهداف خود قرار داده و ضربه جدی به اقتصاد اسرائیل وارد کنند.