وضعیت به این شکل پیش رود، در سال‌های آینده آنتی بیوتیک‌های ساده را هم وارد می‌کنیم
رییس انجمن مکمل‌های دارویی کشور گفت: کشوری که در زمان جنگ و بعد از آن، داروهایی مانند انواع آنتی بیوتیک ها و اقلام کنترل فشارخون را تولید می کرد، به دلیل سیاستگذاری غلط، در سه تا چهار سال آینده، واردکننده آنتی بیوتیک های معمولی خواهد شد و این برای سیاست گذاران خجالت آور خواهد بود.
به گزارش اقتصادآنلاین، عباس کبریایی زاده، رییس انجمن مکمل‌های دارویی کشور در نشست خبری امروز خود با خبرنگاران گفت: متاسفانه برنامه هفتم توسعه مملو از تناقض است و امیدواریم شورای نگهبان و مجمع تشخیص، سریعتر به این برنامه ورود کنند و این تناقض ها را رفع نمایند؛ هر چند با وجود این که در برنامه هفتم هدف گذاری های خوبی وجود دارد، اما ابزارهای درستی پیش بینی نشده و بندهایی وجود دارد که در تضاد هستند.
وی افزود: در این برنامه بر سهولت و عدالت دسترسی، کاهش پرداخت از جیب شهروندان اشاره شده است، اما صحبتی درباره نظام تعرفه گذاری نشده است، این در حالی است که تعرفه هایی که برای نظام سلامت در نظر گرفته می شود، با تورم تناسبی ندارد و بر اثر آن می بینیم که علاقه جامعه پزشکی به خدمات رسانی در مناطق محروم، روز به روز کاهش پیدا می کند.
وی بیان کرد: در برنامه هفتم به توسعه تولید پرداخته شده؛ اما در کنار آن شاهد قیمتگذاری دستوری هستیم، به خصوص اینکه قیمتگذاری دستوری، مهمترین و اصلی ترین مانع توسعه تولید در هر کشوری است؛ اما حکمرانان ما همواره قیمت کالا و خدمات را از تورم کمتر در نظر گرفته اند. با چنین شرایطی، چطور انتظار داریم در این شرایط توسعه رخ دهد و فرار سرمایه در کار نباشد.
رییس انجمن مکمل‌های دارویی کشور ادامه داد: در برنامه هفتم توسعه، بدعت هایی گذاشته شده از جمله این که به واردات فوریتی رسمیت داده شده، این در حالی است که کشور باید ابتدا تولید کند و بخشی را که نمی تواند را واردات رسمی انجام دهد.
وی اظهار داشت: متاسفانه واردات رسمی را سخت می کنیم و بعد به سراغ واردات فوریتی می رویم که مملو از رانت و دور زدن قانون است؛ ضمن اینکه در بند دیگری قانون، سازمان غذا و دارو را مسئول تامین فوریتی دارو کرده است، سوال اینجاست که چرا کار سنگین دپو استراتژیک دارو باید بر دوش سازمانی باشد که نیرو و امکانات کافی ندارد.
کبریایی‌زاده اظهار کرد: سازمان غذا و دارو برای درخواست تغییر قیمت‌ها، چابک نیست و در شرایطی که ماهانه دو تا سه درصد افزایش قیمت داریم، شرکت ها تا ۸ ماه باید منتظر بررسی درخواست خود بمانند، پس سوال این است که چگونه ممکن است با قیمت گذاری دستوری بتوان این وضعیت را کنترل کرد.
کبریایی‌زاده عنوان کرد: کشوری که در زمان جنگ و بعد از آن، تمام اجزای داروهایی مانند آنتی بیوتیک ها و داروهای فشار خون را تولید می کرد، یقین دارم که در سه تا چهار سال آینده واردکننده آنتی بیوتیک های معمولی خواهد شد و این برای سیاست گذاران خجالت آور خواهد بود که قوانینی را وضع می کنند که بخش های پیشرفته مملکت را به سمت قهقرا می برد.
در ادامه این نشست ابوالفتح صانعی، نایب رئیس کمیسیون اقتصاد سلامت اتاق بازرگانی گفت: از چند سال گذشته که تحریم ها وضع شده، امسال در بدترین شرایط هستیم که بخش عمده ای از آن، ربطی به تحریم ها ندارد و به دلیل سیاست های داخلی است.
وی افزود: بازیگر اصلی تامین تجهیزات پزشکی، بخش خصوصی است؛ اما در سیاستگذاری هایی که انجام می شود، دولت توجهی به نقش بخش خصوصی ندارد و به هیچ عنوان از ما مشورت نمی گیرند؛ به نحوی که حضور ما در جلسات هم صوری بوده و قبلا تصمیمات گرفته شده است.
نایب رئیس کمیسیون اقتصاد سلامت اتاق بازرگانی گفت: رشد اقتصاد نتیجه فعالیتهای بخش خصوصی است؛ اما شاهد نادیده گرفتن این بخش هستیم و اگرچه سعی می کنیم دولتمردان را متوجه مشکلات کنیم، اما کارها به خوبی پیش نمی رود؛ این در حالیا است که بهتر بود یکی از عزیزان دولتی بیاید و جای ما بنشیند، تا متوجه وضعیت وخیم شود.
محمد عبده‌زاده، مدیرعامل سندیکای صاحبان صنایع داروهای انسانی ایران نیز در این نشست گفت: در حوزه صادرات، هدفگذاری هایی خیلی خوبی در نظر گرفته شده، اما این نیاز به پیش بینی هایی دارد، در حالیکه وقتی اصل بر قیمت گذاری دستوری است، چطور انتظار تولید کافی و سپس صادرات را داریم، ضمن اینکه صادرات متاثر از تحریم‌ها نیز است.
عبده‌زاده گفت: وظایف سنگین بر عهده سازمان غذا و دارو گذاشته شده که این با پرسنل محدود این سازمان، تطابق ندارد؛ در حالیکه در دنیا وقتی حجم کارها زیاد است است برون سپاری کرده و به تشکل ها اعتماد می کنند.
وی تصریح کرد: در حوزه دارو چالش های سال گذشته به قوت خود باقی است، چند نرخی بودن ارز و چالش مطالبات شرکت های پخش از دانشگاههای علوم پزشکی وجود دارد و متاسفانه به جای این که در کارهای توسعه ای تمرکز کنیم، درگیر روزمرگی هستیم.
