بدهی جوان چیست؟

 به همین دلیل، بدهی‌های جوان برای سرمایه‌گذاران ریسک بیشتری دارد و بنابراین نرخ‌های بهره‌ی بالاتری نسبت به بدهی‌های ارشد، صادر شده از سوی همان ناشر، دارند.
بدهی جوان با بدهی تبعی مترادف است و ممکن است به‌طور کلی به هر بدهی رده دو که بلافاصله پس از بازپرداخت بدهی ارشد پرداخت می‌شود، اشاره داشته باشد. احتمال بازپرداخت بدهی‌های جوان در صورت نکول تا حدودی کمتر است زیرا تمام بدهی‌های رتبه بالاتر در اولویت بالاتری قرار می‌گیرند.

نکات کلیدی
بدهی جوان به اوراق قرضه یا سایر بدهی‌هایی اطلاق می‌شود که با اولویت کمتری نسبت به بدهی‌های ارشد منتشر شده‌اند.
بدهی‌های جوان، که همچنین به‌عنوان بدهی تبعی شناخته می‌شوند، تنها در صورت نکول یا ورشکستگی و تنها پس از بازپرداخت کامل بدهی‌های ارشد بازپرداخت می‌شود.
بدهی‌های جوان، برخلاف بدهی‌های ارشد، معمولاً تحت پشتیبانی هیچ نوع وثیقه‌ای قرار ندارند.
به‌دلیل این ویژگی‌ها، بدهی‌های جوان دارای ریسک بیشتری هستند و نرخ‌های بهره‌ی بالاتری نسبت به بدهی‌های ارشد دارند.

آشنایی با بدهی جوان

به‌طور کلی، بازار بدهی شرکت‌ها نسبت به بازار سهام مورد نظارت کمتری قرار دارد. بنابراین، شرکت‌ها برای به‌دست آوردن سرمایه از طریق این بدهی‌ها از انعطاف‌پذیری بیشتری برخوردار هستند. یک شرکت ممکن است برای دریافت وام با یک بانک همکاری کند. آن‌ها همچنین ممکن است با یک پذیره‌نویس، که رهبری یک سندیکای وام را که در آن سرمایه‌گذاران متعددی در یک معامله‌ی وام سرمایه‌گذاری می‌کنند به عهده دارد، همکاری کنند. یک شرکت همچنین ممکن است اوراق قرضه‌ای را با شرایط بازپرداخت متفاوتی منتشر کند.
«بدهی جوان» یک طبقه‌بندی است که درک آن برای سرمایه‌گذارانی که درآمد ثابتی دارند، در هنگام درک انتشار اوراق قرضه‌ی مختلف یک شرکت، مهم است. اولویت‌های بازپرداختی برای یک کسب‌وکار بخشی از ساختار سرمایه‌ای شرکت است، و اگر یک ناشر با یک رویداد اعتباری مانند نکول مواجه شود، این تمایزات مهم خواهند بود. شرکت‌ها می‌توانند انواع مختلفی از اوراق بهادار را برای جذب سرمایه از سرمایه‌گذاران منتشر کنند و ساختار این محصولات را معمولاً یک پذیره‌نویس طراحی می‌کند. اولویت بازپرداخت عموماً از ترتیب بدهکاران ارشد و سپس دارندگان بدهی جوان، سهامداران ممتاز و درنهایت سهامداران عادی پیروی می‌کند.
بدهی نهادی، که با سرمایه‌ی سهام متفاوت است، معمولاً در بازار اولیه صادر می‌شود و شامل تعامل مستقیم بین شرکت‌ها و سرمایه‌گذاران است. وام‌ها و اوراق قرضه، پس از انتشار در بازار اولیه، می‌توانند در بازارهای ثانویه و با تسهیل معاملاتی گروه‌های تجاری مختلف معامله شوند. در بازار ثانویه، بدهی‌های ارشد همچنان ریسک کمتری نسبت به بدهی‌های تبعی دارد.

شرایط بازپرداخت بدهی

مدت بازپرداختی که برای تمام انواع اعتبارات مهم است، سابقه‌ی بازپرداخت آن‌ها است. وام‌ها و اوراق قرضه را می‌توان به‌عنوان بدهی ارشد یا بدهی تبعی صادر کرد. اگر وام‌گیرنده با نکول یا انحلال مواجه شود، ابتدا بدهی ارشد بازپرداخت می‌شود. این بدهی‌ها معمولاً تضمین‌شده و همراه با وثیقه هستند. بااین‌حال، می‌توان آن‌ها را به‌وسیله‌ی مقررات خاصی برای سنوات بازپرداخت، غیرتضمینی ساخت. بدهی‌های تبعی پس از بدهی‌های ارشد پرداخت می‌شوند و شرایط بازپرداخت خاص خود را دارند.

به‌طور کلی، بدهی‌های ارشد نیازمند پرداخت بهره‌ی کمتر و کوپن‌های اوراق قرضه هستند، زیرا ریسک کمتری دارند. سرمایه‌گذارانی که از بدهی‌های تبعی استفاده می‌کنند، مایل‌اند درصورت نکول، ریسک بالاتر پرداخت‌های سنوات پایین‌تر را به خود داده و درعوض نرخ‌های بهره‌ی بالاتری دریافت کنند. به‌طور کلی، بدهی‌های جوان و بدهی‌های تبعی، بدهی‌هایی بدون تضمین هستند که از طریق وثیقه پشتیبانی نمی‌شوند.

بدهی‌های تبعی به‌صورت بخشی

در برخی از شرایط، شرکت‌ها ممکن است اوراق قرضه‌ی جوان صادر کنند. بدهی‌های جوان همچنین می‌توانند در محصولات ساختاریافته، که در آن سرمایه‌گذاران می‌توانند در قسمت‌های مختلف اوراق قرضه به‌عنوان بخشی از انتشار اوراق قرضه سرمایه‌گذاری کنند، رایج باشند. شرایط بازپرداخت اغلب یک عامل کلیدی است که می‌تواند بر نرخ کوپن اوراق قرضه تأثیر بگذارد. فرد پذیره‌نویس رویه‌های بازپرداخت بدهی‌های جوان در صورت نکول را به‌وضوح، و به‌صورتی که جزئیات سرمایه‌گذاری مربوط به سرمایه‌گذاری اوراق قرضه را افشا می‌کند، مشخص می‌کند تا سرمایه‌گذاران به‌روشنی متوجه شوند که در صورت نکول چه اولویتی به آن اوراق قرضه داده می‌شود.
به‌عنوان مثال، در بسیاری از محصولات ساختاریافته، بخش-z بخشی از اوراق بهادار است که تنها پس از بازپرداخت کامل سایر بخش‌ها بازپرداخت می‌شود.