چالش پنتاگون در پی جنگ اوکراین
کارشناسان صنعت اسلحه‌سازی نسبت به چالش‌های بزرگ در حفظ تولید تسلیحات و تجهیزات مورد نیاز برای پنتاگون در پی جنگ اوکراین هشدار می‌دهند. این امر از تهیه مواد اولیه و حفظ ظرفیت تولید تا تامین بودجه و عدم اطمینان از نیازهای نظامی آینده را شامل می‌شود.
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از ایسنا، واشنگتن پست در نوشتاری به چالش بزرگ پنتاگون و دولت آمریکا برای تامین زرادخانه و خطوط جدید تولید تسلیحات به دلیل ارسال میلیون‌ها مهمات به اوکراین پرداخته و آورده است: حمایت‌ها از تلاش واشنگتن برای تشکیل یک سیستم دفاعی محکم در اوکراین بسیار زیاد است و از سوی دیگر عطش اوکراین برای دریافت مهمات بسیار بالاست.
اما کارشناسان صنعت اسلحه‌سازی نسبت به چالش‌های بزرگ در حفظ افزایش تولید تسلیحات و تجهیزات مورد نیاز نه تنها برای کمک به اوکراین بلکه برای تضمین امنیت خود ایالات متحده در درگیری‌های احتمالی با روسیه یا چین هشدار می‌دهند. اینها شامل غلبه بر کمبود ورودی‌های کلیدی از جمله تی‌ان‌تی و حفظ ظرفیت افزایش یافته در میان نوسان بودجه و عدم اطمینان در مورد نیازهای نظامی آینده است.
سینتیا کوک، کارشناس صنعت دفاعی در مرکز مطالعات استراتژیک و بین‌الملل، در مورد تلاش برای افزایش سریع تولید اسلحه می‌گوید: اینکه فکر کنید اوضاع خوب پیش می‌رود یا بد، بسته به این است که نیمه پر لیوان را می‌بینید یا نیمه خالی، اما همچنین میزان کار شما در خرید دفاعی نیز اهمیت دارد.
جنگ در اوکراین برای شرکت‌های دفاعی آمریکایی که در حال رقابت برای توسعه تولید و ظرفیت کارخانه هستند، رونق ایجاد کرده است. این همچنین به معنای تقلای بوروکراتیک در پنتاگون برای دریافت به موقع تجهیزات مورد نیاز است. یک سال و نیم پس از حمله روسیه به اوکراین در فوریه ۲۰۲۲، قراردادهای تولید به تدریج تثبیت می‌شوند. از ۴۴.۵ میلیارد دلاری که ایالات متحده برای تولید تسلیحات به مقصد اوکراین یا تکمیل ذخایر اهدایی ایالات متحده اختصاص داده است، وزارت دفاع تا به امروز قراردادهایی را برای تولید تسلیحات با هزینه تقریباً ۱۸.۲ میلیارد دلار یا ۴۰.۸ درصد از کل آن را نهایی کرده است.
از نظر کوک و دیگر کارشناسان صنعت سلاح، این نسبت، یک دستاورد برای سیستم اغلب کُند و سخت ارتش است که در آن انعقاد یک قرارداد بزرگ اغلب تا ۱۶ ماه طول می‌کشد، چه رسد به ساخت یک قطعه تجهیزات پیچیده برای استفاده در جنگ. مقامات پنتاگون می‌گویند که ارزش نهایی قراردادهای مرتبط با اوکراین که تا ۱۸ اوت منعقد شده است، به طور قابل توجهی بیشتر از رقم ۱۸.۲ میلیارد دلار خواهد بود.
کارشناسان می‌گویند که ایالات متحده، همانطور که در توسعه تولید مهمات، هواپیماهای بدون سرنشین، موشک‌های دفاع هوایی و سایر تسلیحات مورد نیاز اوکراین سرمایه‌گذاری می‌کند، باید اطمینان حاصل کند که می‌تواند ظرفیت‌های توسعه‌یافته را با تکامل نیازها حفظ کند.
پس از جنگ‌های طولانی در افغانستان و عراق، پنتاگون به دنبال تأمین بودجه برای پیروزی یا جلوگیری از درگیری‌های آینده است که می‌تواند به مجموعه‌ای از قابلیت‌ها و سیستم‌های تسلیحاتی بسیار متفاوت نیاز داشته باشد؛ به‌ویژه در برابر تهدید ناشی از ارتش در حال رشد چین.
اما حمله روسیه به اوکراین، بحران مهمات ناتو را در سراسر ناتو آشکار کرد و آسیب‌پذیری‌های مهم در مبارزه با جنگ کنونی را برجسته کرد. کوک می‌گوید: باید مطمئن شویم این مشکل که اکنون آشکار شده، در سازش‌های آتی زیر فرش کشیده نشود.
مقامات دفاعی و صنعتی در مورد مسابقه برای تسریع تولید تسلیحات می‌گویند که دولت تا حد زیادی بر ساخت گلوله‌های توپ ۱۵۵ میلیمتری تمرکز کرده است که برای دهه‌ها ستون اصلی زرادخانه متعارف غرب بوده و در ضدحمله جاری برای اوکراین حیاتی است. علی‌رغم اینکه نیروهای اوکراینی در زمستان در مورد مانورهای تسلیحات ترکیبی مدرن از آمریکا آموزش می‌بینند، دولت ولودیمیر زلنسکی، رئیس جمهوری اوکراین تا حد زیادی این تاکتیک‌ها را کنار گذاشته، در عوض از رویکرد فرسایشی و سنگین توپخانه‌ای استفاده می‌کند، زیرا به دنبال نفوذ به میادین مین روسیه و دفاع از خط مقدم است.
مقام‌های آمریکایی اکنون می‌گویند که تغییر تاکتیکی ایجاد شده توسط اوکراین مستلزم حفظ این کشور با عرضه قوی گلوله‌های توپ است. در حالی که نیروهای اوکراینی با استفاده از موشک‌های دوربرد فرانسه و بریتانیا برای ضربه زدن به انبارهای مهمات روسیه در پشت خط مقدم، مزیت مهمات را در جبهه جنوبی نبرد ایجاد کرده‌اند، آنها می‌گویند که این ضربات تنها در صورتی نتیجه خواهند داشت که اوکراین نیز بتواند به دفاع روسیه نفوذ کند.
از فوریه ۲۰۲۲، پنتاگون ۲.۲۶ میلیارد دلار قراردادهای تولیدی برای گلوله‌های ۱۵۵ میلیمتری منعقد کرده است که به افزایش تولید ایالات متحده از ۱۴۰۰۰ واحد در ماه قبل از حمله روسیه به حدود ۲۰ هزار واحد در ماه تا امروز کمک می‌کند. قرار است به زودی تولید به 28 هزار واحد در ماه برسد.
مقامات از بیان این که چه سهمی از این مبلغ به اوکراین در مقابل ذخیره در آمریکا اختصاص می‌یابد، خودداری کردند.
تعداد زیادی از شرکت‌ها نقش‌های متفاوتی در تولید گلوله‌ها دارند، از جمله گلوله‌های فولادی فیک و مونتاژ آنها برای نبرد. وزارت دفاع همچنین در حال سرمایه‌گذاری در توسعه خطوط تولید است. سرعت افزایش تولید مهمات می‌تواند اثرات طولانی مدتی برای غیرنظامیان در اوکراین پس از تصمیم دولت بایدن در تابستان امسال برای تهیه مهمات خوشه‌ای بحث‌برانگیز داشته باشد که مقامات کاخ سفید آن را به عنوان یک راه‌حل تا زمانی که تولید گلوله‌های توپخانه معمولی افزایش یابد، توصیف کرده‌اند.
مقامات آمریکایی امیدوارند مهمات خوشه‌ای که از غلاف‌های بزرگی تشکیل شده‌اند که صدها بمب را رها می‌کنند و برخی از آنها در اثر برخورد منفجر نمی‌شوند و می‌توانند برای چندین دهه خطری برای غیرنظامیان باشند، بتوانند به اوکراین کمک کنند تا زمان ساخت گلوله‌های معمولی‌تر، حرکت خود را حفظ کند.
کریستین ورموت، وزیر ارتش آمریکا در این ماه گفت که مقامات ارتش آمریکا که مسئول تهیه گلوله‌های توپخانه ۱۵۵ میلیمتری هستند، «با بیشترین سرعت ممکن» برای سرعت بخشیدن به تولید حرکت می‌کنند. او به خبرنگاران گفت: «به نظر من، ما می‌توانیم برای مدت طولانی به اوکراینی‌ها مهمات بدهیم. من فکر می‌کنم که آنها احتمالاً برای مدتی نیز به استفاده از [مهمات خوشه‌ای] ادامه خواهند داد.» گرچه حمله متقابل تابستانی اوکراین تنها چند ماه از تاریخ آن می‌گذرد، مقامات دفاعی در حال حاضر به زمستان چشم دوخته‌اند، زمانی که آرامش احتمالی در نبرد، همانطور که یکی از مقامات توصیف کرد، به تولیدات ایالات متحده و متحدانش اجازه می‌دهد «به آنها رسیده و به آنها کمک کند.»
اما مسکو نیز ساکت نخواهد بود؛ یک وقفه می‌تواند به نیروهای روسی اجازه دهد تا دوباره مسلح شوند و خطوط دفاعی خود را سخت‌تر کنند. این جنگ زنگ بیداری برای حامیان اوکراین در سراسر غرب بوده است، جایی که مقامات نیاز فوری به افزایش ذخایر مهمات خود را می‌بینند. مقامات ناتو از خود پرسیده‌اند که اتحاد غربی تا چه زمانی می‌تواند یک جنگ متعارف بزرگ را ادامه دهد.
بن والاس، وزیر دفاع بریتانیا ماه گذشته گفت: «هیچ‌کس واقعاً این سؤال را از خود نپرسیده بود، خب، چه می‌شود اگر «روز اول، شب اول» به «هفته دوم، هفته سوم، هفته چهارم» تبدیل شود؟ ورموت، بدون ارائه جزئیات، گفت که ایالات متحده همچنین قصد دارد ذخایر توپخانه خود را در سطح بالاتری قرار دهد. یکی از درس‌هایی که از تجربه اوکراین آموخته شد این است که باید به عقب برگردیم و حداقل استانداردها را بازبینی کنیم. ما ممکن است دست‌کم گرفته باشیم.»
مقامات خاطرنشان می‌کنند که برخی از قراردادهای امضا شده برای تکمیل منابع ایالات متحده یا تولید تسلیحات خاص برای اوکراین ظرف ۳۰ روز یا کمتر نهایی شده است، از جمله قراردادهایی برای ساخت پهپادهای سرگردان Switchblade و Phoenix Ghost و سیستم‌های دفاع هوایی NASAM. آنها همچنین برای اولین بار قراردادهای چند ساله را برای مهمات به کار می‌گیرند.
کارشناسان می‌گویند، ذخیره‌سازی مجدد زرادخانه ایالات متحده مستلزم یافتن مواد اولیه ساخت سلاح است، مشکلی که به دلیل کمبود جهانی مواد شیمیایی و مواد منفجره پیچیده شده است. ایالات متحده دیگر تی‌ان‌تی تولید نمی‌کند و از آن زمان به سراغ جایگزینی به نام IMX رفته است، ماده منفجره‌ای که خطر انفجار تصادفی کمتری دارد.
اما افزایش چشمگیر تولید گلوله، آمریکا را به جستجوی تامین کنندگان جهانی تی‌ان‌تی سوق داده است. لهستان منبع اصلی ایالات متحده بوده است، اما پنتاگون با متحدان و شرکای خود برای افزایش منابع خود از جمله از ژاپن همکاری می‌کند.
مقامات گفتند که ایالات متحده دارای ذخایر دست نخورده مواد منفجره است. اما از آنجایی که کارخانه‌ها گلوله‌های بیشتری تولید می‌کنند، «ما می‌دانیم که به تولید بیشتر این پیشرانه‌ها و آن مواد منفجره نیاز خواهیم داشت».
این جنگ، ارتباط آمریکا را با یک منبع تی‌ان‌تی قطع کرده است، زیرا نیروهای روسی اکنون منطقه‌ای در شرق اوکراین را کنترل می‌کنند که در آن یک شرکت مواد منفجره به نام زاریا در سال ۲۰۲۰ با یک قرارداد چند ساله برای تهیه تی‌ان‌تی برای یک پیمانکار آمریکایی موافقت کرد. این درگیری باعث اختلال در عرضه زاریا شد، اما مقامات گفتند که این شرکت هرگز قرار نبود تامین‌کننده اصلی ایالات متحده باشد.
در دسترس بودن سوخت پیشران، یک ماده قابل احتراق که گلوله را از میان لوله تفنگ می‌فرستد، یکی دیگر از محدودیت‌ها برای حفظ افزایش تولید ایالات متحده و اروپاست.
مارتین ونکل، سخنگوی شرکت دولتی چک Explosia، که پوکه‌های گلوله تولید می‌کند، به کمبود مواد خام مرتبط مانند نیتروگلیسیرین و نیتروسلولز اشاره کرد. ونکل گفت که این شرکت با ظرفیت کامل برای تولید سوخت برای گلوله‌های ۱۵۵ میلیمتری کار می‌کند، اما به سرمایه‌گذاری بلندمدت برای دو برابر کردن خروجی آن نیاز است که شرکت امیدوار است تا سال ۲۰۲۶ به آن دست یابد.
کامیل گراند، که از سال ۲۰۱۶ تا ۲۰۲۲ به عنوان دستیار دبیرکل ناتو در امور سرمایه‌گذاری دفاعی خدمت کرده، خاطرنشان کرد که درگیری‌های اخیر در افغانستان و عراق با سرعتی برابر با سرعت جنگ در اوکراین، گلوله توپ مصرف نکرده است، به این معنی که تامین‌کنندگان آن مجبور نشدند به انبارهای خود دست ببرند.
گراند گفت: همه ما دوباره یاد می‌گیریم که تولید انبوه مهمات، که برای بسیاری از اعضای ناتو به عامل شکست و ناکامی تبدیل شده بود، چیست.
کامیل گراند ذخایر مهمات ناچیز برخی از کشورهای اروپایی را به محدود کردن بودجه دفاعی به اقلام بزرگ مانند جت‌ها و تانک‌های جنگی اصلی نسبت داده و می‌گوید: «هیچ وزیر دفاعی تی شرتی نمی‌پوشد که روی آن نوشته شده باشد: من انبار و قطعات یدکی خریدم. "همه آنها می‌خواهند همان مردی باشند که گفت: "من جدیدترین هواپیمای جنگنده را خریدم."
کشورهای اروپایی در تلاش برای رفع این مشکل هستند. تابستان امسال، اتحادیه اروپا یک طرح سه مسیره را تصویب کرد تا در نهایت ۶۵۰۰۰۰ گلوله مهمات کالیبر بزرگ در سال تولید کند و متعهد شد که طی ۱۲ ماه آینده یک میلیون گلوله مهمات توپخانه را برای اوکراین در یک تلاش مشترک تحویل دهد.
گراند گفت، بزرگترین مانع جدول زمانی است. او گفت: «خوب است که بدانیم پنج سال بعد، ما می‌توانیم تولید را افزایش دهیم و ذخایر را دوباره پر کنیم. اما در این بین، اوکراین در حال کوتاهی است و ما با مشکل مواجه خواهیم شد.»
کارشناسان می‌گویند مهم است که از آنچه یکی از مقامات دفاعی آن را چرخه "رونق و رکود" می‌نامد، با اطمینان از اینکه ارتش‌های غربی به طور موثر به اعلام تقاضا برای این سلاح‌ها ادامه می‌دهند، اجتناب شود. عدم انجام این کار می‌تواند منجر به سرد شدن خطوط کارخانه شود، همانطور که در مورد موشک‌های استینگر رخ داد و سازنده موشک‌های دوش پرتاب مجبور به استخدام بازنشستگان برای کمک به شروع مجدد تولید شد.
چالش فراتر از تسریع تولید کوتاه مدت است. مقام دوم دفاعی آمریکا می‌گوید: پنتاگون باید «به خرید در آن سطح در مدت زمان طولانی‌تری ادامه دهد تا ما نه تنها ذخایر سالم، بلکه یک پایگاه تولیدی و صنعتی سالم داشته باشیم که بتواند آنها را برآورده کند». این مقام گفت: «ما می‌خواهیم مطمئن شویم که می‌توانیم تمرکز خود را در سراسر دولت و واقعاً در سراسر متحدان و شرکا بر روی نیاز به حفظ تقاضای بالا برای این سلاح‌ها حفظ کنیم.»
یک مقام ارشد صنعتی آشنا با روند خرید پنتاگون که به شرط ناشناس ماندن صحبت کرد تا ارزیابی صریح ارائه کند، گفت که بروکراسی همچنان با بیان نیازهای در حال تحول مبارزه می‌کند و گاهی اوقات شرکت‌های دفاعی را مجبور می‌کند تا با اطلاعات ناقص تصمیمات استخدامی و سرمایه‌گذاری بگیرد.
این مقام گفت: وزارت دفاع سابقه چندان خوبی در برقراری ارتباط با الزامات ندارد.
ادامه اختصاص مقادیر بالای بودجه برای اوکراین، که به طور کلی از حمایت دو حزبی قوی برخوردار است، ممکن است با مخالفت فزاینده‌ای روبرو شود زیرا اقلیتی کوچک اما پر سر و صدا از قانونگذاران جمهوری‌خواه، درستی تعهد به مبارزه فعلی را زیر سوال می‌برند. دولت بایدن هفته گذشته ۲۰ میلیارد دلار کمک امنیتی، اقتصادی و بشردوستانه برای اوکراین درخواست کرد.
تاکنون، رهبران جمهوری‌خواه موفق شده‌اند تلاش‌ها برای محدود کردن کمک‌های منتقدان درون حزب، از جمله نماینده مت گاتز را شکست دهند. او ماه گذشته در مجلس نمایندگان گفت: دولت بایدن در حال خواب‌گردی، کشور بزرگ ما را به سمت یک جنگ جهانی می‌برد.
