نسبت قیمت به فروش (P/S)
نسبت قیمت به فروش (P/S Ratio) یکی از معیارهای مالی است که برای ارزیابی شرکتها در بازار سرمایه مورد استفاده قرار میگیرد. این نسبت نشان دهنده قیمت سهام شرکت برای هر دلار فروش است. به عبارت دیگر، این نسبت نشان میدهد چقدر سرمایهگذاران برای هر دلار فروش شرکت، هزینه پرداخت میکنند. برای محاسبه نسبت P/S، باید قیمت هر سهم شرکت را بر فروش هر سهم آن شرکت تقسیم کنید.
به گزارش اقتصاد آنلاین؛نسبت P به S یا همان نسبت قیمت به سود (Price to Earnings Ratio یا به اختصار P/E Ratio) یکی از معیارهای مهم ارزیابی شرکتها در بازار سرمایه است. این نسبت نشان دهندهی تعداد بارهایی است که قیمت سهام شرکت برابر با سود خالص سالانهی آن شرکت است. به عبارت دیگر، این نسبت نشان دهندهی قیمتی است که سرمایهگذاران برای هر دلار سود خالص شرکت پرداخت میکنند.
اگر نسبت P/E برای یک شرکت برابر با ۱۰ باشد، این به معنای این است که سرمایهگذاران برای هر دلار سود خالص شرکت، ۱۰ دلار قیمت پرداخت میکنند. این نسبت میتواند نشان دهندهی ارزش شرکت در بازار سرمایه باشد. به طور کلی، نسبت P/E برای شرکتهایی که در حال رشد هستند و انتظار دارند در آینده سود خود را افزایش دهند، بیشتر از میانگین بازار است. در مقابل، شرکتهایی که در حالت پایداری هستند و انتظار دارند سود خود را حفظ کنند، معمولاً نسبت P/E کمتر از میانگین بازار است.
نسبت P/E به عنوان یکی از معیارهای ارزیابی شرکتها، در بازار سرمایه بسیار مورد توجه است و میتواند در تصمیمگیری سرمایهگذاران نقش مهمی داشته باشد. این نسبت میتواند برای ارزیابی کلی شرکت به کار گرفته شود و همچنین میتواند برای ارزیابی صنایع و بازارهای خاص نیز استفاده شود.
از دیگر کاربردهای نسبت P/E میتوان به مقایسهی عملکرد شرکت با شرکتهای رقیب، ارزیابی سلامت مالی شرکت و پیشبینی روند رشد و توسعه شرکت در آینده اشاره کرد. همچنین، با مقایسهی نسبت P/E شرکت با میانگین نسبت P/E بازار، میتوان به این نتیجه رسید که آیا سرمایهگذاران برای سود شرکت بیشتر از حد معمول اقدام کردهاند یا خیر.
به طور کلی، برای ارزیابی شرکتها با استفاده از نسبت P/E باید به عواملی مانند رشد سالانهی سود، سود دوره قبل، سطح ریسک شرکت، جریان نقدینگی و سایر عوامل اقتصادی توجه کرد. همچنین، برای ارزیابی صحیح شرکت با استفاده از نسبت P/E، باید این نسبت را با سایر نسبتهای مالی مانند نسبت P/B، نسبت P/S و نسبت P/CF مقایسه کرد.
استفاده از نسبت P/S نیز همانند سایر نسبتهای مالی، مزایا و معایب خود را دارد. برای مثال، این نسبت در برخی صنایع مفیدتر از دیگر صنایع است.
از معایب نسبت P/S میتوان به این اشاره کرد که این نسبت تنها برای ارزیابی درآمد شرکت استفاده میشود و عوامل دیگری مانند سود، جریان نقدینگی و سایر نوع ارزشهای شرکت را در نظر نمیگیرد. همچنین، ممکن است در مورد شرکتهایی که در بازار جدید یا صنعت جدید فعالیت میکنند، این نسبت به علت عدم وجود دادههای کافی، استفاده نشود.
استفاده از نسبت P/S برای شرکتهایی که در بازار پایدار هستند، به شرطی مناسب است که درآمد آنها در سطح پایداری باقی بماند.
اگر درآمد شرکت در سطح پایداری باشد، نسبت P/S میتواند نشان دهندهی تحلیلی درست از ارزش شرکت باشد. به عبارت دیگر، این نسبت نشان میدهد چقدر سرمایهگذاران برای هر دلار فروش شرکت، هزینه پرداخت میکنند. بنابراین، اگر شرکت در سطح پایداری باشد و درآمد آن به طور مداوم در سطح پایدار باشد، نسبت P/S میتواند برای مقایسه شرکت با شرکتهای رقیب در صنعت مورد استفاده قرار گیرد.
شرکتهایی که در بازار نوپایدار هستند، معمولاً با تغییرات قیمت فروش و درآمد مواجه هستند، به همین دلیل استفاده از نسبت P/S برای این شرکتها ممکن است منجر به ارزیابی نادرست شود. برای مثال، در شرکتهایی که در صنایعی با نوسانات قیمت فروش و درآمد بالایی فعالیت میکنند، مانند شرکتهای نفتی یا معدنی، نسبت P/S ممکن است به طور قابل توجهی تغییر کند و در این زمینه برای ارزیابی شرکت مورد استفاده قرار نگیرد.
بنابراین، در شرکتهایی که در بازار نوپایدار هستند، بهتر است از سایر نسبتهای مالی مانند نسبت P/E، نسبت P/B و نسبت P/CF استفاده کرد. این نسبتها با توجه به عوامل دیگری مانند سود، جریان نقدینگی و سایر نوع ارزشهای شرکت، میتوانند بهترین تحلیل را ارائه کنند. همچنین، در این شرکتها، بررسی عواملی مانند شرایط اقتصادی و سیاسی، رقبای صنعت و عوامل دیگر میتواند در تصمیمگیری صحیح در خصوص سرمایهگذاری به کمک نسبتهای مالی مورد استفاده قرار گیرد.