قرارداد اختیار فروش چیست و چه تفاوتی با قرارداد اختیار خرید دارد؟

خریدار یک قرارداد اختیار فروش بر این باور است که قیمت سهام پایه قبل از تاریخ انقضا به زیر قیمت اعمال کاهش می یابد. قیمت اعمال قیمتی است که دارایی پایه باید به آن برسد تا قرارداد اختیار فروش ارزش ذاتی به دست آورد.

یک قرارداد اختیار فروش را می توان با یک اختیار خرید مقایسه کرد که به دارنده خود اجازه می‌دهد کالای اساسی خاصی را با قیمتی مشخص در زمان انقضا یا قبل از آن خریداری کند.

نکات کلیدی

ارزش یک قرارداد اختیار فروش با کاهش قیمت سهام پایه بالا می رود. با افزایش ارزش سهام پایه، ارزش قرارداد اختیار فروش کاهش می یابد.

زمانی که سرمایه‌گذاری یک قرارداد اختیار فروش خریداری می‌کند، معمولا انتظار دارد که قیمت سهام پایه کاهش یابد.

مبانی قراردادهای اختیار فروش

قراردادهای اختیار فروش بر روی دارایی های پایه مختلفی معامله می شوند که ممکن است شامل سهام، ارزها، کالاها و شاخص ها باشد. خریدار یک قرارداد اختیار فروش ممکن است دارایی پایه را با قیمت اعمال مشخص بفروشد یا قرارداد را اجرا کند.

قراردادهای اختیار فروش بر روی دارایی های اساسی مختلفی از جمله سهام، ارزها، اوراق قرضه، کالاها، قراردادهای آتی و شاخص ها معامله می شوند. این قراردادها هنگام انتخاب بین اجرای استراتژی‌های استرادل یا استرنگل، اهمیت اساسی دارند.

ارزش یک قرارداد اختیار فروش با کاهش قیمت سهام پایه نسبت به قیمت اعمال قرارداد افزایش می یابد. از طرف دیگر، افزایش قیمت سهام پایه نیز ارزش قرارداد اختیار فروش را کاهش می‌دهد. ارزش یک قرارداد اختیار فروش هم‌چنین با نزدیک شدن به تاریخ انقضای آن کاهش می یابد. برعکس، با افزایش قیمت سهام پایه نیز ارزش یک قرارداد اختیار فروش کاهش پیدا می‌کند.

از آنجایی که در زمان اعمال قرارداد اختیار فروش موقعیت فروش استقراضی در دارایی پایه ایجاد می‌شود، از این قراردادها برای اهداف پوشش ریسک یا سفته‌بازی در مورد حرکت نزولی قیمت استفاده می‌شود. سرمایه گذاران اغلب از قراردادهای اختیار فروش در نوعی استراتژی مدیریت ریسک که به عنوان قرارداد اختیار فروش محافظتی شناخته می شود، استفاده می کنند. این استراتژی به‌عنوان نوعی بیمه سرمایه‌گذاری استفاده می‌شود تا اطمینان حاصل شود که زیان ناشی از دارایی پایه از مقدار معینی یعنی قیمت اجرای قرارداد تجاوز نمی‌کند.

به طور کلی، ارزش یک قرارداد اختیار فروش با نزدیک شدن به زمان انقضای آن به دلیل زوال زمانی کاهش می یابد، زیرا احتمال سقوط قیمت سهام به زیر قیمت اعمال تعیین شده کاهش می یابد. هنگامی که یک قرارداد اختیار معامله ارزش زمانی خود را از دست می دهد، تنها ارزش ذاتی آن باقی می ماند که معادل قیمت اعمال قرارداد منهای قیمت سهام پایه است. اگر یک قرارداد اختیار فروش دارای ارزش ذاتی باشد، یعنی در سود (ITM) قرار دارد.

قراردادهای اختیار فروش در ضرر (OTM) و واقع در نقطه سربه‌سری (ATM) ارزش ذاتی ندارند زیرا اعمال قرارداد اختیار فروش سودی نخواهد داشت. در این حالت، سرمایه‌گذاران می‌توانند به جای اجرای قرارداد اختیار فروش در ضرر با قیمت اعمال نامطلوب، سهام را به قیمت فعلی بالاتر در بازار بفروشند.

سود احتمالی برای دارنده یک قرارداد اختیار فروش در نمودار زیر نشان داده شده است:

قراردادهای اختیار فروش در مقابل اختیار خرید

ابزارهای مشتقه ابزارهای مالی خاصی هستند که ارزش خود را از حرکت قیمت دارایی های پایه خود به دست می آورند که ممکن است کالایی مانند طلا یا سهام باشد. ابزارهای مشتقه عمدتاً به عنوان محصولات بیمه ای برای محافظت سرمایه‌گذار در برابر خطر وقوع یک رویداد خاص استفاده می شوند. دو نوع اصلی از مشتقاتی که برای سهام استفاده می‌شوند قراردادهای اختیار خرید و فروش هستند.

قرارداد اختیار خرید به دارنده خود حق خرید سهام را با قیمت معینی در آینده اعطا می‌کنند، اما الزامی برای این کار ایجاد نمی‌کنند. زمانی که یک سرمایه گذار قرارداد اختیار خریدی را خریداری می کند، انتظار دارد ارزش دارایی پایه آن افزایش یابد.

قرارداد اختیار فروش به دارنده خود حق فروش سهامی را در آینده در قیمت تعیین شده اعطا می‌کند، اما وی را ملزم به انجام این کار نمی‌سازد. زمانی که سرمایه‌گذار یک قرارداد اختیار فروش را خریداری می‌کند، انتظار دارد که ارزش دارایی پایه آن کاهش یابد. او ممکن است قرارداد اختیار فروش را بفروشد و سود کسب کند. این سرمایه‌گذار همچنین می‌توانند برای سرمایه‌گذار دیگری یک قرارداد اختیار فروش صادر کند، در این صورت او انتظار ندارد قیمت سهام به زیر قیمت اعمال کاهش یابد.

مثالی از نحوه عملکرد قرارداد اختیار فروش

یک سرمایه گذار یک قرارداد اختیار فروش را بر روی سهام شرکت ABC به قیمت 100 دلار خریداری می کند. هر قرارداد اختیار معامله 100 سهم را پوشش می دهد. قیمت اعمال سهام 10 دلار و قیمت فعلی سهام ABC 12 دلار است. این قرارداد اختیار فروش به سرمایه گذار این حق را می‌دهد که 100 سهم شرکت ABC را به قیمت 10 دلار بفروشد، اما وی را ملزم به انجام این کار نمی‌سازد.

اگر قیمت سهام ABC به 8 دلار کاهش یابد، قرارداد اختیار فروش سرمایه گذار در سود (ITM) قرار می‌گیرد- به این معنی که قیمت بازار دارایی پایه پایین‌تر از قیمت اعمال قرارداد است – و او می تواند با فروش قرارداد در بازار آزاد، موقعیت قرارداد اختیار فروش خود را ببندد.

روش دیگری برای استفاده از قرارداد اختیار فروش استفاده از آن به عنوان ابزاری برای پوشش ریسک است. اگر سرمایه‌گذار مثال قبلی از قبل مالک 100 سهم از شرکت ABC باشد، این موقعیت قرارداد اختیار فروش وی قرارداد اختیار فروش هم‌بسته نامیده می‌شود و ممکن است به عنوان پوششی در برابر کاهش قیمت سهم عمل کند.