استانداردسازی چیست؟ نحوه عملکرد و بررسی چند نمونه

استانداردسازی تضمین می‌کند که محصول نهایی کیفیت ثابتی داشته باشد و هر نتیجه‌گیری انجام شده با سایر موارد مشابه در همان دسته قابل مقایسه باشد.

نکات کلیدی

در معاملات سهام، کالاها و معاملات قراردادهای آتی از لات های استانداردسازی شده‌ای استفاده می شود تا امکان نقدشوندگی بهتر، کارایی بیشتر و کاهش هزینه ها را فراهم کند.

استانداردسازی در شیوه های حسابداری و برای ایجاد استانداردهای کیفیت و تولید در حوزه تولید صنعتی استفاده می شود.

نحوه عملکرد استانداردسازی

استانداردسازی با تنظیم دستورالعمل‌های پذیرفته‌شده عمومی در رابطه با نحوه ایجاد یا پشتیبانی از یک محصول یا خدمات خاص و همچنین نحوه اداره یک کسب‌وکار یا نحوه اداره برخی فرآیندهای لازم محقق می‌شود. هدف استانداردسازی، ایجاد سطحی از انسجام یا یکنواختی مشخص برای برخی شیوه‌ها یا عملیات خاص در محیط برگزیده است.

اصول پذیرفته شده حسابداری (GAAP) نمونه ای از استانداردسازی هستند که همه شرکت های ثبت شده در بورس اوراق بهادار ایالات متحده باید به آن پایبند باشند. اصول پذیرفته شده حسابداری مجموعه‌ای از دستورالعمل ها استانداردسازی شده هستند که هیئت استانداردهای حسابداری مالی (FASB) برای حصول اطمینان از اینکه تمام صورت های مالی تحت فرآیندهای یکسانی تهیه می‌شوند و اطلاعات مهم، قابل اعتماد، قابل مقایسه و منسجمی را افشا می‌کنند، تدوین کرده است.

مهم

استانداردسازی تضمین می‌کند که برخی کالاها یا عملکردها مطابق دستورالعمل‌های تعیین‌شده به شیوه یکسان تولید می‌شوند.

نمونه هایی از استانداردسازی در حوزه کسب‌وکار

زمانی که شرکت ها تلاش می‌کنند به سطح ثابتی از کیفیت، استانداردهای تولید، بازده تولید و شناخت برند دست پیدا کنند، می توان نمونه‌هایی از استانداردسازی را در سراسر دنیای کسب‌وکار مشاهده کرد.

حق امتیازها

به عنوان مثال، بسیاری از حق امتیازهای فروشگاه‌های فست فود فرآیندهای دقیقی دارند تا اطمینان حاصل شود که همبرگر صرف نظر از اینکه مصرف کننده از کدام شرکت در فرنچایز بازدید می کند به شیوه یکسانی تهیه می‌شود.

استانداردهای محصول

برخی از مشاغل تولیدی و تولید صنعتی از استانداردهای نمایندگی پیروی می کنند تا اطمینان حاصل شود که همه محصولات یک دسته در شرکت ها یا تاسیسات تولیدی مختلف با مشخصات یکسان ایجاد می‌شوند.

به عنوان مثال، صنعت محصولات چوبی برای حفظ ثبات کیفیت محصولات مشابه از استانداردهای بین المللی پیروی می کند. این استانداردها ممکن است شامل ارجاعاتی به اندازه قابل قبول محصولات، حلالیت در آب، درجه بندی و خواص محصولات کامپوزیت باشد. این استانداردها تضمین می‌کنند که وقتی شخصی برای خرید کالایی مانند تخته چوب‌های دو در چهار به یک فروشگاه خرده‌فروشی مراجعه می‌کند، اندازه آن محصول بدون توجه به فروشگاهی که به آن مراجعه کرده است یا سازنده محصول، ثابت باشد.

نام های تجاری

بازاریابی محصولات فروخته شده در سطح بین المللی ممکن است برای حفظ تصویری یکنواخت از محصول در بین بازارهای مختلف استانداردسازی شود. به عنوان مثال، شرکت کوکاکولا با حفظ ظاهر به نسبت ثابت محصول خود در بازارهای مختلف، از استانداردسازی جهانی در بازاریابی استفاده می کند. این شرکت حتی زمانی که زبان‌های مختلفی روی محصولات آن درج می‌شوند نیز از طرح یکسانی استفاده می‌کند. در بازاریابی شرکت کوکاکولا همچنین برای کمک به تقویت تصویری که این شرکت ارائه می دهد درون‌مایه یکسانی حفظ می‌شود.

نمونه هایی از استانداردسازی در معاملات

استانداردسازی در بازارهای مالی شیوه‌ای رایج است که به تسهیل معاملات و تراکنش های مالی که شامل همه شرکت کنندگان بازار مانند سرمایه گذاران، کارگزاران و مدیران صندوق می‌شوند، کمک می کند.

سفارشات سهام

در بازار سهام، حداقل سفارش استاندارد سهام که می توان از طریق بورس و بدون تحمل کارمزد بالاتر ارسال کرد، 100 سهم است. این لات های استانداردسازی شده توسط بورس‌هایی مانند بورس نیویورک (NYSE) تنظیم می شوند تا امکان حفظ ثبات و ایجاد نقدینگی بیشتر در بازارها فراهم شود. افزایش نقدینگی به این معنی است که سرمایه‌گذاران می‌توانند بدون تاخیر یا دشواری سهام شرکت‌ها را خرید و فروش کنند که این وضعیت به کاهش هزینه‌های معاملاتی کمک می‌کند و فرآیند کارآمدی را برای همه فعالان بازار ایجاد می‌کند.

قراردادهای آتی و اختیار معامله

استانداردسازی همچنین در بازارهای قراردادهای اختیار معامله و آتی نیز استفاده می شود که ارزش خود را از ابزارهای مالی پایه‌ای مانند سهام یا کالاها به دست می آورند. به عنوان مثال، هر قرارداد اختیار معامله سهام نشان دهنده اختیار معامله 100 سهم از آن سهام شرکتی است. هنگامی که سرمایه گذاری قرارداد اختیار معامله‌ای را معامله می کند، می داند که در حال خرید یا فروش 100 سهم از سهام شرکتی است و ارزش آن را بر اساس قیمت فعلی سهام در بازار تعیین می کند.

در بازار آتی، اندازه استاندارد قراردادهای آتی بسته به نوع قراردادی که معامله می شود متفاوت است. با این حال، پارامترهای مشخصی در بازار آتی وجود دارد که اندازه و تاریخ تحویل این قراردادها را تعیین می کنند.