منظور از چهار ببر آسیایی چیست؟

​هنگ کنگ و سنگاپور از برجسته ترین مراکز مالی سراسر جهان هستند، در حالی که کره جنوبی و تایوان به مراکز ضروری تولید جهانی خودرو و قطعات الکترونیکی و همچنین فناوری اطلاعات تبدیل شده‌اند.

نکات کلیدی

هر چهار اقتصاد با صادرات و صنعتی شدن سریع قدرت گرفتند و از دهه 1960 به بعد به سطوح بالایی از رشد اقتصادی دست یافته اند.

کشورهایی که چهار ببر آسیایی را تشکیل می دهند ویژگی های مشترکی دارند، از جمله تمرکز شدید بر صادرات، جمعیت تحصیل کرده و نرخ پس انداز بالا.

آشنایی با چهار ببر آسیایی

کشورهای چهار ببر آسیایی که همچنین به عنوان اژدهای آسیایی نیز شناخته می شود ویژگی های مشترکی دارند از جمله تمرکز شدید بر صادرات، جمعیت تحصیل کرده و نرخ پس انداز بالا. اقتصادهای چهار ببر برای مقاومت در برابر بحران های محلی مانند بحران مالی آسیا در سال 1997 و شوک های جهانی مانند بحران اعتباری سال 2008 از انعطاف‌پذیری کافی برخوردارند.

مهم

صندوق بین المللی پول، چهار ببر آسیایی را در دسته 35 اقتصاد پیشرفته خود قرار داده است.

کره جنوبی

در دهه 1960، سرانه تولید ناخالص داخلی کره جنوبی با فقیرترین کشورهای آسیا و آفریقا قابل مقایسه بود. اما در طی چهار دهه پس از آن، این کشور شاهد رشد قابل توجهی بوده است که برخی از دلایل آن نظام دولت بسته، اعتبار هدایت‌شده و محدودیت‌های واردات بوده است. در دسامبر 2020، کل تولید ناخالص داخلی کره جنوبی 1.59 تریلیون دلار، تولید ناخالص داخلی سرانه آن با نرخ رشد 1.9٪- در حدود 30640 دلار و جمعیت آن نیز 51.8 میلیون نفر بود.

تایوان

علیرغم روابط جنجالی تایوان با چین، تایوان در چهار دهه گذشته پیشرفت زیادی کرده است. در دسامبر 2020، تولید ناخالص داخلی سرانه تایوان به 28180 دلار می‌رسید. به دلیل فشارهای چین، این کشور در سازمان ملل متحد عضویت ندارد، اما با این وجود به عنوان یکی از صادرکنندگان قابل اعتماد ظاهر شده است. تولید ناخالص داخلی آن با نرخ رشد 2.5 درصد به 660 میلیارد دلار رسید و این کشور 23.6 میلیون نفری را به یکی از قوی ترین اقتصادهای آسیا تبدیل کرد.

هنگ کنگ

هنگ کنگ به عنوان یک منطقه ویژه اداری (SAR) در چین در نظر گرفته می شود و این ویژگی به جز مسائل دفاعی آزادی عمل کاملی در مورد تمام فعالیت‌های دیگر تا سال 2047 به این منطقه اعطا می‌کند. در آن زمان رار است هنگ کنگ و چین روابط خود را مجددا ارزیابی کنند. آخرین گزارش‌ها نشان می‌دهد که این منطقه در مقیاس‌های سنجش آزادی اقتصادی رتبه فوق‌العاده‌ای دارد و در دسامبر 2020 تولید ناخالص داخلی آن تقریباً 340 میلیارد دلار، تولید ناخالص داخلی سرانه آن با نرخ رشد 2.9 درصد در حدود 45180 دلار و جمعیت آن 7.6 میلیون نفر بود.

سنگاپور

اگرچه سنگاپور تنها 5.8 میلیون شهروند دارد اما در دسامبر 2020 تولید ناخالص داخلی آن به 340 میلیارد دلار و تولید ناخالص داخلی سرانه آن با نرخ رشد منفی 6 درصد به 58480 دلار می‌رسید. سنگاپور از نظر رواج فساد یکی از پاک‌ترین کشور دنیا به حساب می‌آید و محیط نظارتی شفاف و حقوق مالکیت کاملاً تضمین شده‌ای دارد که امنیت تجاری ارزشمندی را برای بخش خصوصی آن فراهم می کند.

ملاحظات ویژه

مالزی، تایلند، فیلیپین و اندونزی گاهی اوقات به عنوان «اقتصاد توله ببر» نامیده می شوند، زیرا اگرچه نرخ رشد آنها در دهه های پس از دهه 1950 کندتر از چهار ببر آسیایی بوده است، اما با این وجود با نرخ ثابتی رشد کرده‌اند.