اوراق تجاری چیست؟ مزایا و معایب و انواع آن

​اوراق تجاری معمولاً با تخفیف نسبت به ارزش اسمی صادر می شوند. این تخفیف منعکس کننده نرخ های بهره رایج بر بازار است.

نکات کلیدی

اوراق تجاری نوعی بدهی کوتاه مدت و تضمین نشده است.

این اوراق معمولاً توسط شرکت ها و برای تأمین مالی حقوق و دستمزد، بدهی ها، موجودی ها و سایر بدهی های کوتاه مدت صادر می شوند.

سررسید اوراق تجاری از یک تا 270 روز با میانگین تقریبا 30 روز متغیر است.

اوراق تجاری با تخفیف نسبت به ارزش ظاهری خود منتشر می شوند و در تاریخ سررسید به ارزش اسمی خریداری می‌شوند.

حداقل ارزش اوراق تجاری 100000 دلار است و نرخ بهره ثابتی را پرداخت می کند که همراه با بازار تغییر می‌کند.

آشنایی با اوراق تجاری

اوراق تجاری برای اولین بار بیش از 150 سال پیش معرفی شدند، زمانی که تجار نیویورک به فروش تعهدات کوتاه مدت خود به دلالان برای دسترسی به سرمایه لازم برای پوشش تعهدات فوری خود روی آوردند.

این دلال‌ها یا واسطه‌ها، اوراقی (که به عنوان سفته نیز شناخته می‌شود) را با تخفیف نسبت به ارزش اسمی آنها خریداری کردند. آنها سپس این اوراق را به بانک ها و سایر سرمایه گذاران فروختند. در تاریخ سررسید این اوراق، بازرگانان مبلغی معادل ارزش اسمی آن‌ها را به سرمایه گذاران بازپرداخت می‌کردند.

اوراق تجاری با هیچ شکلی از وثیقه پشتیبانی نمی شود و به همین دلیل بدهی تضمین نشده به حساب می‌آیند. این اوراق با اوراق تجاری با پشتوانه دارایی (ABCP) یعنی دسته ای از ابزارهای بدهی که با دارایی‌های انتخابی ناشر پشتیبانی می شوند، متفاوت هستند.

در هر صورت، اوراق تجاری تنها توسط شرکت هایی صادر می شود که رتبه‌های اعتباری بالایی از سازمان‌های رتبه‌بندی اعتباری دریافت کرده‌اند. این شرکت‌ها به راحتی می‌توانند بدون نیاز به ارائه تخفیف قابل توجه (با هزینه بالاتر) برای صدور بدهی، خریداران را پیدا کنند.

اوراق تجاری توسط مؤسسات بزرگ به ارزش 100000 دلار یا بیشتر صادر می شوند. سایر شرکت ها، مؤسسات مالی و افراد ثروتمند معمولاً خریداران این اوراق تجاری هستند.

واقعیت سریع

مارکوس گلدمن بنیانگذار بانک سرمایه گذاری گلدمن ساکس، اولین واسطه‌ای در بازار پول بود که اوراق تجاری را خریداری کرد. شرکت او پس از جنگ داخلی به یکی از بزرگترین واسطه‌های معامله اوراق تجاری در ایالات متحده تبدیل شد.

انواع اوراق تجاری

چهار نوع اصلی از اوراق تجاری وجود دارد: سفته، برات، چک و گواهی سپرده (سی دی).

سفته

سفته ها نوعی اسناد بدهی هستند که یک طرف برای طرف دیگر صادر می‌کند و در آن پرداخت مقدار مشخصی پول را در تاریخ معینی در آینده متعهد می‌شود. سفته‌ها روشی رایجی برای انتشار اوراق تجاری هستند که شرکت ها از آن استفاده می‌کنند.

برات

برات یک توافق نامه کتبی بین سه طرف است: یک بانک (برات‌نویس)، یک پرداخت کننده (برات‌گیر) و یک دارنده برات. بانک به صادرکننده اوراق تجاری دستور می دهد که مبلغ مشخصی را در زمان معینی به وام دهنده (دارنده برات) بپردازد.

چک ها

چک ها بر حسب تقاضا از سوی بانک پرداخت می شوند نه در زمان معین. این ابزارهای مالی سریعترین راه برای صدور اوراق تجاری هستند. در این نوع اوراق تجاری، شرکت صادرکننده به بانک دستور می دهد تا مقدار مشخصی پول را فوراً به دریافت‌کننده پرداخت کند.

گواهی سپرده

گواهی سپرده دقیقاً همان چیزی است که از نام آن پیداست: رسید یا گواهی بانکی که دریافت مبلغی پولی را که سرمایه‌گذار در آن بانک سپرده‌گذاری کرده است، نشان می‌دهد. بانک موافقت می کند که این پول را به اضافه بهره آن در زمان خاصی در آینده بازپرداخت کند. در گواهی سپرده‌گذاری همچنین نرخ سود پرداختی و تاریخ سررسید ذکر می‌شود.

مزایا و معایب اوراق تجاری

مزایا

یکی از مزایای اصلی اوراق تجاری این است که تا زمانی که سررسید آن‌ها بیش از 9 ماه یا 270 روز نباشد، نیازی به ثبت آن‌ها در کمیسیون بورس و اوراق بهادار (SEC) نیست.

این ویژگی اوراق تجاری را به ابزار ساده و مقرون به صرفه‌ای برای تامین مالی تبدیل می کند. اگرچه سررسید این اوراق پیش از آنکه تحت نظارت کمیسیون بورس و اوراق قرار بگیرند ممکن است تا 270 روز افزایش پیدا کند، سررسید آن‌ها به طور متوسط ​​حدود 30 روز است.

همچنین رسیدگی به اوراق تجاری در مقایسه با تلاش، زمان و پولی که برای دریافت وام تجاری صرف می شود، آسان تر است.

این مزیت به صادرکنندگان اجازه می‌دهد نرخ بهره پایین‌تری را صادر کنند در حالی که ریسک نکول پایین‌تری را برای سرمایه‌گذاران ایجاد می‌کند.

اوراق تجاری راه موثری را تنوع بخشیدن به سبد سرمایه‌گذاری در اختیار سرمایه گذاران قرار می‌دهند.

معایب

شرکت ها باید رتبه اعتبار بسیار خوبی برای انتشار اوراق تجاری داشته باشند. بنابراین، دسترسی به این نوع روش جذب سرمایه را برای همه موسسات ممکن نیست.

علاوه بر این، درآمد حاصل از این نوع تامین مالی تنها برای دارایی های جاری یا موجودی های انبار قابل استفاده هستند. بدون مداخله کمیسیون بورس و اورا بهادار نمی‌توان از آنها برای تامین مالی دارایی‌های ثابت استفاده کرد.

نرخ بهره پایین برای ناشران این اوراق به معنای نرخ بازده پایین‌تر برای سرمایه گذاران است. همچنین، از آنجا که حداقل مبلغ این اوراق 100000 دلار است این اوراق تجاری معمولاً سرمایه گذاران کوچکتر مستقیماً به این اوراق دسترسی ندارند. با این حال، سرمایه‌گذاران خرد می توانند به طور غیرمستقیم و از طریق شرکت هایی که اوراق تجاری خریداری می کنند، در این اوراق سرمایه گذاری کنند.

اوراق تجاری در مقابل اوراق قرضه

اوراق تجاری و اوراق قرضه هر دو ابزار بدهی هستند. با این حال، تفاوت های مهمی بین آنها وجود دارد که دانستن آنها مفید است.

سررسید اوراق تجاری از یک تا 270 روز متغیر است. اوراق قرضه در طی مدت یک تا 30 سال سررسید می شوند.

اوراق تجاری نرخ بهره کوپنی پرداخت نمی‌کنند. اصل مبلغ و بهره این اوراق در تاریخ سررسید به صورت یکجا پرداخت می شود. اوراق قرضه دارای نرخ کوپنی هستند که در بازه های زمانی معین (دو بار در سال) در طی عمر وام بهره پرداخت می‌شود.

نمونه ای از اوراق تجاری

فرض کنید یک شرکت خرده فروشی به دنبال جذب سرمایه کوتاه مدتی برای تامین مالی موجودی انبار جدید برای فصل تعطیلات آینده است.

این شرکت به 10 میلیون دلار نیاز دارد. این شرکت برای تامین این سرمایه اوراق تجاری با ارزش اسمی 10.1 میلیون دلار را به سرمایه گذاران ارائه می دهد. این مبلغ با نرخ های بهره رایج در بازار مطابقت دارد.

هنگامی که اوراق تجاری سررسید می شوند، سرمایه گذاران در واقع سودی معادل 100000 دلار به همراه 10 میلیون دلاری را که به شرکت وام داده بودند دریافت می کنند. این میزان سود معادل نرخ بهره 1 درصد است.

این نرخ بهره را می توان بر حسب زمان و بسته به تعداد روزهایی که اوراق تجاری معتبر هستند تنظیم کرد.