ارز چیست و انواع آن کدام اند؟

​ارز اصلی ترین وسیله مبادله در دنیای مدرن است که به عنوان وسیله ای برای تجارت کالاها و خدمات مدت ها پیش جایگزین مبادله کالا به کالا شده است.

در قرن بیست و یکم، شکل جدیدی از ارز وارد واژگان و قلمرو مبادلات شده است: ارز مجازی که به عنوان ارز دیجیتال نیز شناخته می شود. ارزهای مجازی مانند بیت کوین و اتریوم، هیچ شکل فیزیکی یا پشتوانه دولتی در ایالات متحده ندارند. این ارزها به صورت الکترونیکی معامله و ذخیره می شوند.

نکات کلیدی

ارزش هر ارز دائماً نسبت به سایر ارزها در نوسان است.

ارز شکلی ملموس از پول است که یک نظام ارزش ناملموس به حساب می‌آید.

بسیاری از کشورها دلار آمریکا را به عنوان روش پرداخت می‌پذیرند، در حالی که برخی دیگر ارزش پول خود را مستقیماً به دلار آمریکا متصل می‌سازند.

رمزارز یکی از نوآوری‌های قرن بیست و یکم است و فقط به صورت الکترونیکی وجود دارد.

آشنایی با ارز

حداقل 3000 سال است که شکلی از ارز استفاده می‌شود. در دوره‌ای، ارز تنها به شکل سکه برای تسهیل تجارت در سراسر قاره ها استفاده می‌شد و اهمیت حیاتی داشت.

ویژگی کلیدی ارزهای نوین این است که به خودی خود بی ارزش هستند. یعنی اسکناس ها صرفا قطعه کاغذی هستند و نه اینکه سکه هایی باشند که از طلا، نقره یا برنز ساخته شده‌اند.

ممکن است مفهوم استفاده از کاغذ به عنوان ارز در 1000 سال قبل از میلاد در چین ایجاد شده باشد، اما زمان زیادی طول کشید تا پذیرش یک قطعه کاغذ در ازای چیزی با ارزش واقعی رواج پیدا کند. ارزهای نوین در واحدهای مختلف به شکل کاغذی و در مقادیر کمتر از واحد به شکل سکه صادر می‌شوند.

پول در مقابل ارز

اغلب، تصور می‌شود که اصطلاحات پول و ارز معنای یکسانی دارند. با این حال، این دو اصطلاح در عین ارتباط، معانی متفاوتی دارند.

پول اصطلاح گسترده تری است که به یک نظام ارزشی ناملموس اطلاق می شود و مبادله کالاها و خدمات را در زمان حال و آینده ممکن می سازد. ارز صرفا یکی از شکل های ملموس پول است.

پول به طرق مختلفی استفاده می‌شود که همه آن‌ها به استفاده آتی از آن در نوعی معامله مرتبط هستند. به عنوان مثال، پول ذخیره ارزش است. این مسئله بدان معنی است که پول دارای ارزش مشخصی است که آن را حفظ می کند تا از مبادلات مستمر پشتیبانی کند. افراد می‌دانند پولی که امروز دریافت کرده‌اند اساساً در هفته آینده که نیاز به خرید یا پرداخت صورت‌حساب خود دارند، ارزش یکسانی خواهد داشت.

از پول به عنوان واحد حساب نیز یاد می شود. این مسئله بدان معناست که می توان از آن برای توضیح تغییرات ارزش اقلام در طول زمان استفاده کرد. کسب و کارها هنگام تنظیم بودجه یا ارزش گذاری دارایی ها از پول به عنوان واحد حساب استفاده می کنند. سود و زیان با استفاده از پول به عنوان واحد حساب ایجاد و قابل اتکا می‌شوند.

پول همچنین دارای ویژگی های خاصی است که امکان مبادله روان کالاها را فراهم می کند:

قابل مبادله یا تعویض است، به طوری که برای هر تراکنش نیازی به ارزش گذاری مجدد آن نیست.

بادوام است به طوری که برای انجام بسیاری از مبادلات در طول زمان دوام می آورد.

به راحتی می‌توان آن را حمل و تقسیم کرد.

قابل تشخیص است تا افراد بتوانند به آن اعتماد کنند و با اطمینان مبادلات کالا و خدمات خود را به کمک آن تکمیل کنند.

عرضه پول باید پایدار باشد تا ارزش آن قابل اعتماد باشد.

درک معنای مفهوم پول، معنای ارز را روشن می‌سازد. ارز نوعی پول است که هر روز توسط افراد در سراسر جهان استفاده می شود. چک شکل دیگری از پول است (که به عنوان جایگزین پول شناخته می شود). سیگار نیز حتی نوعی پول بوده است، همانطور که سربازان در طول جنگ جهانی دوم از آن استفاده می‌کردند.

دفتر چاپ و انتشار پول مسئول چاپ ارز کاغذی آمریکا است. سازمان مادر آن نیز وزارت خزانه داری ایالات متحده است. ضرابخانه ایالات متحده که در سال 1792 تأسیس شد، «تنها تولید کننده سکه های قانونی کشور است و مسئولیت ضرب سکه های در گردش کشور را برای تسهیل انجام تجارت و بازرگانی در آن برعهده دارد.»

انواع ارز

ضرابخانه ایالات متحده ارز را به صورت پولی به شکل کاغذی و سکه تعریف می کند که به عنوان وسیله مبادله استفاده می شود. ارزها در کشورهای مختلف سراسر جهان صادر و توزیع می شوند.

ارز کاغذی ایالات متحده توسط دفتر چاپ و انتشار پول و به صورت اسکناس های 1، 2، 5، 10، 20، 50 و 100 دلاری چاپ می شود. اسکناس های 500 دلاری، 1000 دلاری، 5000 دلاری و 10000 دلاری دیگر چاپ نمی شوند، اما آن هایی که هنوز در گردش هستند به ارزش اسمی کامل خود قابل بازخرید هستند. ارزهایی که در سال 1861 یا قبل از آن چاپ شده‌اند دیگر فاقد اعتبارند و به ارزش اسمی کامل قابل بازخرید نیستند.

ارز سکه‌ای ایالات متحده توسط ضرابخانه این کشور در مقادیر ¢1، ¢5، ¢10، ¢25، ¢50 و 1 دلاری منتشر می شود.

در حال حاضر بیش از 200 پول ملی در گردش هستند. در میان کشورهای جهان 42 کشور از جمله ایالات متحده یا از دلار آمریکا استفاده می کنند یا ارزهای خود را مستقیماً به دلار متصل ساخته‌اند. بر اساس گزارش صندوق بین المللی پول (IMF) دلار 58.8 درصد از ذخایر ارزی جهان را تشکیل می دهد.

اکثر کشورها ارزهای خاص خود را چاپ می کنند. برای مثال پول رسمی سوئیس فرانک سوئیس و پول ژاپن ین است. یورو یک استثناء در این زمینه است که توسط اکثر کشورهای عضو اتحادیه اروپا پذیرفته شده است.

برخی از کشورها مانند باهاما، زیمبابوه و پاناما، دلار آمریکا را به عنوان ارز قانونی در کنار ارزهای خود می پذیرند. مردم آمریکا پس از تأسیس ضرابخانه ایالات متحده در سال 1792، برای مدتی هم‌چنان به استفاده از سکه های اسپانیایی ادامه دادند زیرا این سکه‌ها سنگین تر بودند و احتمالاً حس ارزشمندتر بودن به دارندگان خود القا می‌کردند.

همچنین ارزهای مارک داری مانند امتیازات خطوط هوایی و کارت‌های اعتباری و دلار دیزنی وجود دارند. این ارزها توسط شرکت‌ها صادر می‌شوند و فقط برای پرداخت هزینه محصولات و خدماتی که آنها ارائه می‌کنند قابل استفاده هستند.

معامله ارز

نرخ مبادله ارز، ارزش فعلی هر ارز نسبت به ارز دیگر است. در نتیجه، مظنه نرخ‌های مبادله ارز برای جفت ارزها مانند EUR/USD (یورو به دلار آمریکا) اعلام می‌شود. نرخ مبادله ارز در واکنش به رویدادهای اقتصادی و سیاسی دائماً در نوسان است.

این نوسانات بازاری برای معامله ارز ایجاد می کنند. بازار ارزی که این معاملات در آن انجام می شوند، بر اساس حجم مطلق معاملات یکی از بزرگترین بازارهای جهان است. تمام معاملات در حجم بالا انجام می‌شوند و حداقل لات استاندارد 100000 واحد است. اکثر معامله گران ارز افراد حرفه ای هستند که برای خود یا برای مشتریان نهادی که شامل بانک ها و شرکت های بزرگ می شوند سرمایه گذاری می کنند.

بازار معاملات ارز آدرس فیزیکی ندارد. این معاملات به صورت کاملاً الکترونیکی انجام می‌شوند و برای دربر گرفتن معامله گران در هر منطقه زمانی به طور 24 ساعته ادامه دارند.

مابقی ما مبادلات ارزی خود را معمولاً قبل از رفتن به سفر یا در حین سفر در باجه‌های فرودگاه‌ها یا بانک‌ها انجام می‌دهیم.

حامیان مصرف کننده ادعا می‌کنند که مسافران در هنگام مبادله پول نقد خود در بانک یا دستگاه خودپرداز درون شبکه بهترین نرخ مبادله ارز را دریافت می‌کنند. گزینه‌های دیگر مبادله ممکن است کارمزد بالاتر و نرخ‌های مبادله ارز ناخوشایند داشته باشند.