هزینه دستمزد چیست و چه تفاوتی با هزینه حقوق دارد؟
هزینه دستمزد هزینه ای است که شرکت ها برای پرداخت حقوق ساعتی به کارمندان متحمل می شوند.
هزینه دستمزد ممکن است به عنوان یکی از سرفصلهای اقلام اصلی در قسمت هزینه صورت سود و زیان ثبت شود. این نوع هزینه از نوع هزینههای متغیر است.
نکات کلیدی
سرفصل اقلام اصلی هزینه دستمزد ممکن است شامل مالیات حقوق و مزایای پرداختی به کارمند نیز باشد.
هزینه های دستمزد هزینه های متغیر هستند و در صورت سود و زیان ثبت می شود.
بر اساس روش حسابداری تعهدی، هزینه های دستمزد به جای زمان پرداخت حقوق کارمندان در زمانی که کار انجام شده است ثبت می شوند. در روش حسابداری نقدی، هزینه های دستمزد تنها زمانی گزارش می شوند که به کارگر پرداخت شوند.
هزینه های دستمزدی که هنوز پرداخت نشدهاند در ترازنامه به عنوان دستمزدهای پرداختنی ثبت می شوند که یک حساب بدهی است.
هزینههای حقوق با هزینههای دستمزد متفاوت است، زیرا به صورت ساعتی پرداخت نمیشوند بلکه به صورت سالیانه اعلام میشوند. هزینههای دستمزد ممکن است شامل دستمزد اضافه کاری شوند، در حالی که مشاغل حقوقدار شامل حقوق اضافه کاری نمیشوند.
آشنایی با هزینه های دستمزد
هزینه های دستمزد گاهی توسط هر بخش گزارش می شوند و به احتمال زیاد برای بخش تولید به طور جداگانه گزارش خواهند شد. این بخش اغلب بیشترین کارمندان ساعتی را دارد. از سوی دیگر، هزینه های دستمزد کارگران تولیدی ممکن است در سرفصل بهای تمام شده کالای فروخته شده (COGS) در صورت سود و زیان لحاظ شود.
هزینه های دستمزد بسته به تعداد روزهای کاری دوره و مقدار اضافه کاری که باید دستمزد آن پرداخت شود از یک دوره به دوره دیگر متفاوت هستند. روزهای کاری ماه به ماه تغییر میکنند و ممکن است تحت تأثیر تعداد تعطیلات در طول دوره باشند.
همچنین، هزینههای دستمزد در طول تعطیلات ممکن است بیشتر باشد زیرا شرکتها کارگران بیشتری را برای پاسخگویی به افزایش تقاضای خرید در این دورهها استخدام میکنند. پس از فصل تعطیلات، که ازدحام کاری کسب و کار کاهش پیدا میکند و نیاز به کارگران اضافی از بین میرود شرکتها ممکن است تعداد کارگران خود را کاهش دهند.
حسابداری هزینه های دستمزد
بر اساس روش حسابداری تعهدی، هزینه های دستمزد بر اساس زمان انجام کار ثبت می شود. در مقابل، در روش حسابداری نقدی، هزینه های دستمزد در زمان پرداخت دستمزدها ثبت می شود.
دستمزدهای پرداختنی سرفصلی از اقلام اصلی است که نشان میدهد شرکت چه مقدار دستمزد به کارگران بدهکار است و هنوز آنها را پرداخت نکرده است. این حساب یک حساب بدهی است. در هنگام ثبت هزینه دستمزد، حساب هزینه های دستمزد بدهکار میشود و تا زمانی که دستمزد به کارگر پرداخت شود بایستی حساب دستمزدهای پرداختنی به همان میزان بستانکار شود دارد.
دستمزدها معمولاً در دوره پرداخت که به دنبال دوره انجام کار آغاز میشود به کارگر پرداخت می شوند، بنابراین همیشه تأخیری در پرداخت دستمزدها وجود دارد که در حساب دستمزدهای پرداختنی منعکس می شود. هزینه دستمزد یک حساب هزینه است که در صورت سود و زیان ظاهر می شود در حالی که حساب دستمزدهای پرداختنی یک حساب بدهی است که در ترازنامه ظاهر می شود.
حداقل دستمزد
هزینه دستمزد باید حداقل برابر با حداقل دستمزد دیکته شده توسط دولت فدرال یا دولت ایالتی باشد. حداقل دستمزد فعلی در ایالات متحده 7.25 دلار در ساعت است و از سال 2009 افزایش نیافته است. بسیاری از ایالت ها حداقل دستمزدها را افزایش دادهاند و کارفرمایان در آن ایالت ها باید حداقل دستمزد ایالتی بالاتر را بپردازند.
بسیاری از شرکت ها حداقل دستمزد بالاتری نسبت به حداقل دستمزد فدرال یا ایالتی پرداخت می کنند. به عنوان مثال می توان به شرکتهای Walmart، Kroger، Target، Costco و Amazon اشاره کرد.
هزینه دستمزد در مقابل هزینه حقوق
دستمزد و حقوق اغلب به جای یکدیگر استفاده می شوند، اما آنها به انواع مختلف دستمزد پرداختنی برای استخدام اشاره دارند. دستمزدها اغلب به حقوق ساعتی اشاره دارد. در این حالت، کارگران به میزان ساعات کاری مشخص شده در طول هفته دستمزد ساعتی دریافت می کند. اگر ساعات کاری آنها از مقدار تعیین شده عبور کنند، معمولاً دستمزد اضافه کاری به آنها پرداخت می شود. حقوق اضافه کاری گاهی اوقات می تواند بیشتر از دستمزد ساعتی معمولی باشد. این دستمزد گاهی اوقات 1.5 برابر حقوق ساعتی است.
حقوق به مبلغ پرداختی مشخصی اطلاق می شود که در طول سال تغییر نمی کند و معمولاً به جای ساعتی به صورت مبلغ سالانه ذکر می شود. در مشاغل حقوقبگیر، ساعات کاری مشخصی برای کار افراد وجود ندارد، بنابراین اگر فرد 40 ساعت یا 60 ساعت در هفته کار کند، تفاوتی در حقوق وی ایجاد نخواهد شد.
مشاغل حقوق بگیر معمولاً مزایای بهتری مانند طرح های (k)401 ، بیمه سلامت بهتر، بیمه عمر و حساب های مخارج انعطاف پذیر (FSA) نیز دارند.