اسناد خزانه چیست؟

​اسناد خزانه از طریق مزایده رقابتی یا غیررقابتی از طرف دولت ارائه می‌شوند. در مزایده رقابتی، سرمایه گذاران بازدهی را که به دنبال دریافت آن هستند با این خطر که بازده پیشنهادی آن‌ها تایید نشود، مشخص می کنند. در مزایده غیر رقابتی، سرمایه گذاران هر بازدهی را که در حراج تعیین می شود، می پذیرند.

نکات کلیدی

اسناد خزانه یا از طریق مزایده‌های رقابتی که در آن‌ها سرمایه گذار بازده مورد نظر خود را مشخص می‌سازند، یا مزایده‌های غیررقابتی که در آن‌ها سرمایه گذار هر بازده تعیین شده در حراج را می‌پذیرند، ارائه می‌شوند.

اسناد خزانه درست مانند اوراق قرضه خزانه‌داری هستند، با این تفاوت که سررسید متفاوتی دارند – سررسید اوراق قرضه خزانه‌داری بین 20 تا 30 سال است.

آشنایی با اسناد خزانه‌داری

اسناد خزانه‌ داری که در سررسیدهای دو، سه، پنج، هفت و 10 ساله منتشر می شوند، سرمایه گذاری های محبوبی هستند و بازار ثانویه بزرگی برای آن‌ها وجود دارد که به نقدینگی آنها می افزاید.

پرداخت سود اسناد خزانه‌ داری تا زمان سررسید هر شش ماه یکبار انجام می شود. درآمد حاصل از پرداخت بهره در سطح شهرداری یا ایالتی مشمول مالیات نیست، اما مانند اوراق قرضه خزانه داری یا اسناد خزانه داری مشمول مالیات فدرال است.

اسناد، اوراق قرضه و اوراق بهادار خزانه‌داری همگی ابزارهای سرمایه گذاری در بدهی هستند که خزانه داری ایالات متحده صادر می‌کند. تفاوت اصلی بین آنها طول در سررسید آنها است. به عنوان مثال، سررسید اوراق قرضه خزانه داری بیش از 10 سال است و تا 30 سال می رسد، و این ویژگی اوراق قرضه خزانه‌داری را به اوراق بهاداری با بیشترین مهلت تا سررسید و درآمد ثابت مستقلی تبدیل می‌کند.

اسناد خزانه و ریسک نرخ بهره

هرچه سررسید این اسناد بیشتر باشد، تاثیرپذیری آن‌ها از خطرات نرخ بهره بیشتر خواهد بود. ارزش اسناد یا اوراق قرضه علاوه بر قدرت اعتباری با حساسیت آن‌ها نسبت به تغییرات نرخ بهره تعیین می شود. معمولاً تغییر نرخ‌های بهره مطلق تحت کنترل بانک مرکزی یا در داخل شکل منحنی بازده اتفاق می‌افتد.

علاوه بر این، این ابزارهای سرمایه‌گذاری که درآمد ثابتی را ارائه می‌کنند به میزان متفاوتی به تغییرات نرخ‌های بهره حساس هستند، به این معنی که قیمت‌های آن‌ها در مقیاس‌های مختلفی کاهش می‌یابد. این حساسیت به تغییرات نرخ های بهره براساس دیرش اندازه گیری و بر حسب سال بیان می شود. عواملی که برای محاسبه دیرش استفاده می شوند عبارتند از کوپن، بازده، ارزش فعلی، سررسید نهایی و ویژگی‌های فراخوانی.

نمونه خوبی از تغییر مطلق نرخ بهره در دسامبر 2015 رخ داد، زمانی که فدرال رزرو (فدرال رزرو) نرخ وجوه فدرال را به میزان 25 صدم درصد افزایش داد. در آن زمان، نرخ وجوه فدرال در محدوده 0٪ تا 0.25٪ قرار داشت، اما پس از این افزایش در محدوده 0.25٪ تا 0.50٪ قرار گرفت. این افزایش در نرخ‌های بهره معیار، به کاهش قیمت تمام اسناد و اوراق قرضه خزانه‌داری ایالات متحده منجر شد.

ملاحظات ویژه

علاوه بر نرخ بهره معیار، عناصری مانند تغییر انتظارات سرمایه گذاران نیز تغییراتی را در منحنی بازده ایجاد می کند که به عنوان ریسک منحنی بازده شناخته می شوند. این ریسک‌ها به افزایش شیب یا مسطح شدن منحنی بازده مربوط هستند و از تغییر بازده اوراق قرضه مشابه با سررسیدهای مختلف ناشی می‌شوند.

به عنوان مثال، در حالتی که شیب منحنی بازده به تدریج افزایش یابد با افزایش بیشتر نرخ‌های بلندمدت نسبت به نرخ‌های کوتاه‌مدت، فاصله بین نرخ‌های بهره کوتاه‌مدت و بلندمدت افزایش می‌یابد. اگر نرخ‌های کوتاه‌مدت بالاتر از هر نرخ‌های بلندمدت باشند، شرایطی ایجاد می‌شود که به آن منحنی بازده معکوس گفته می‌شود.

بنابراین قیمت اوراق قرضه بلندمدت نسبت به اوراق قرضه کوتاه مدت کاهش می یابد. عکس این حالت زمانی که منحنی بازدهی هموارتر می شود، روی می‌دهد. اسپرد کمتر می شود و قیمت اوراق قرضه کوتاه مدت نسبت به اوراق بلندمدت کاهش می یابد.