بازار آتی چیست و نحوه عملکرد و قیمت گذاری آن چگونه است؟

​قیمت گذاری قراردادهای آتی بر اساس اختلاف نرخ بهره است.

رایج ترین ارزهای معامله شده در بازار آتی همان ارزهای رایج بازار نقدی هستند: EUR/USD، USD/JPY و GBP/USD.

نحوه عملکرد بازار آتی

بازار آتی منجر به ایجاد قراردادهای سلف می شود. در حالی که قراردادهای سلف – مانند قراردادهای آتی – ممکن است هم برای پوشش ریسک و هم برای سفته بازی استفاده شوند اما تفاوت های قابل توجهی بین این دو وجود دارد. قراردادهای سلف را می توان مطابق با نیازهای مشتری سفارشی‌سازی کرد، در حالی که قراردادهای آتی از نظر اندازه و سررسید قرارداد دارای ویژگی های استانداردسازی شده‌ای هستند.

قراردادهای سلف بین بانک ها یا بین بانک و مشتری منعقد می شوند. قراردادهای آتی در صرافی که طرف معامله است انجام می شوند. انعطاف پذیری قراردادهای سلف به جذابیت آنها در بازار ارز کمک می کند.

قیمت گذاری

قیمت ها در بازار آتی بر اساس نرخ بهره تعیین می‌شوند. در بازار مبادله ارز، قیمت آتی از تفاوت نرخ بهره بین دو ارز حاصل می‌شود که از تاریخ معامله تا تاریخ تسویه قرارداد اعمال می‌شود. در معاملات آتی نرخ بهره، قیمت بر اساس منحنی بازده تا سررسید تعیین می‌شود.

بازار آتی مبادله ارز

قیمت گذاری و اجرای معاملات در بازارهای آتی مبادله ارز بین بانکی بر مبنای قراردادهای تاخت انجام می شوند. این مسئله بدان معناست که در زمان انجام معامله ارز A در مقابل ارز B برای تحویل در تاریخ لحظه ای و با نرخ لحظه ای بازار خریداری می شود. در زمان سررسید، ارز A در مقابل ارز B به نرخ لحظه‌ای اولیه به اضافه یا منهای درصد تغییرات قرارداد آتی فروخته می شود. این قیمت در زمان انعقاد قراردادهای تاخت تعیین می‌شود.

در بازار بین بانکی معمولاً معاملات با تاریخ‌های صریح مانند مانند یک هفته یا یک ماه از تاریخ لحظه‌ای انجام می‌شوند. سررسیدهای سه و شش ماهه از رایج ترین آنها هستند، در حالی که بازار قراردادهایی با سررسید بیشتر از 12 ماه نقدینگی کمتری دارد. مبالغ قراردادها نیز معمولاً 25 میلیون دلار یا بیشتر است و می تواند به میلیاردها برسد.

مشتریان، چه شرکت‌ها و چه مؤسسات مالی مانند صندوق‌های پوشش ریسک و صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک می‌توانند معاملات آتی خود با طرف مقابل بانکی را چه به صورت قرادادهای تاخت و چه به صورت معاملات مستقیم انجام دهند. در معاملات آتی، ارز A در مقابل ارز B برای تحویل در تاریخ سررسیدی که می تواند هر روز چند کاری فراتر از تاریخ لحظه‌ای باشد خریداری می شود. قیمت این معاملات نیز مجدداً نرخ لحظه‌ای به اضافه یا منهای درصد تغییرات قرارداد آتی است، اما هیچ پولی تا تاریخ سررسید منتقل نمی‌شود. معاملات آتی مستقیم اغلب برای تاریخ ها و مبالغ غیرعادی استفاده می‌شوند. این معاملات می توانند هر اندازه ای داشته باشند.

قراردادهای سلف غیر قابل تحویل

ارزهایی که برای آنها بازار آتی استانداردی وجود ندارد، می توانند از طریق قراردادهای سلف غیرقابل تحویل معامله شوند. این قراردادها برای اجتناب از محدودیت های معاملاتی در خارج از کشور و فقط به شکل قراردادهای تاخت اجرا می شوند و تسویه نقدی آن‌ها نیز بر اساس دلار یا یورو انجام می‌شود. رایج ترین ارزهای معامله شده در این قراردادها عبارتند از رمنیمبی چین، وون کره جنوبی و روپیه هند.