ذخیره ارزی چیست و نحوه تبدیل دلار ایالت متحده به آن چگونه است؟

درصد زیادی از کالاها مانند طلا و نفت با ذخیره ارزی قیمت گذاری می شوند که باعث می شود سایر کشورها این ارز را برای پرداخت هزینه خرید این کالاها نگهداری کنند.

نکات کلیدی

ذخیره ارزی ریسک نرخ مبادله را کاهش می دهد، کشورها برای انجام معاملات نیازی به مبادله ارز خود با ذخیره ارزی ندارند.

ذخیره ارزی به تسهیل معاملات جهانی از جمله سرمایه گذاری و تعهدات بدهی بین المللی کمک می کند.

درصد زیادی از کالاها با ذخیره ارزی قیمت گذاری می شوند که باعث می شود کشورها این ارز را برای پرداخت هزینه این کالاها نگهداری کنند.

آشنایی با ذخیره ارزی

نگهداری ذخیره ارزی ریسک نرخ مبادله ارز را به حداقل می رساند، زیرا کشور خریدار برای خرید کالاها و خدمات مجبور نیست ارز خود را با ذخیره ارزی فعلی مبادله کند. از سال 1944، دلار آمریکا اولین ذخیره ارزی استفاده شده در سایر کشورها بوده است. در نتیجه، کشورهای خارجی سیاست پولی ایالات متحده را به دقت زیر نظر داشته‌اند تا اطمینان حاصل کنند که ارزش ذخایر آنها تحت تأثیر تورم یا افزایش قیمت‌ها قرار نمی‌گیرد.

نحوه تبدیل دلار ایالات متحده به ذخیره ارزی

ظهور ایالات متحده پس از جنگ جهانی دوم به عنوان قدرت اقتصادی غالب، پیامدهای عظیمی برای اقتصاد جهانی در پی داشت. در دوره‌ای، تولید ناخالص داخلی ایالات متحده (GDP) که معیاری از کل تولید یک کشور است، 50 درصد از تولید اقتصادی جهان را تشکیل می داد.

در نتیجه، منطقی بود که دلار آمریکا به ذخیره ارزی جهانی تبدیل شود. پس از توافق برتون وودز در سال 1944، نمایندگان 44 کشور به طور رسمی موافقت کردند که دلار آمریکا را به عنوان ذخیره ارزی رسمی بپذیرند. از آن زمان، کشورهای دیگر نرخ مبادله ارز خود به دلار را که در آن زمان قابل تبدیل به طلا بود، تثبیت کردند. از آنجایی که دلار با پشتوانه طلا نسبتاً پایدار بود، به سایر کشورها اجازه می‌داد تا ارزش ارزهای خود را تثبیت کنند.

در ابتدا، جهان از دلار قوی و باثبات سود می برد و اقتصاد ایالات متحده نیز از نرخ مبادله مطلوب ارز خود رونق می گرفت. دولت های خارجی به طور کامل متوجه این مسئله نبودند که اگرچه ذخایر طلا از ذخایر ارزی آنها پشتیبانی می‌کرد، اما ایالات متحده می توانست به چاپ دلارهایی که با اوراق قرضه خزانه داری ایالات متحده پشتیبانی می‌شدند، ادامه دهد. از آنجایی که ایالات متحده پول بیشتری برای تأمین مالی هزینه های خود چاپ می کرد، پشتوانه طلای دلارتضعیف شد. افزایش عرضه پولی دلار فراتر از پشتوانه ذخایر طلای آن بود که باعث کاهش ارزش ذخایر ارزی کشورهای خارجی شد.

جداسازی طلا و دلار

از آنجایی که ایالات متحده به پر کردن بازارها با دلارهای کاغذی برای تأمین مالی جنگ فزاینده خود در ویتنام و برنامه های جامعه بزرگ خود ادامه داد، جهان محتاط شد و به تبدیل ذخایر دلاری به طلا روی آورد. هجوم برای تبدیل ذخایر دلاری به طلا به قدری گسترده بود که رئیس جمهور نیکسون مجبور شد وارد عمل شود و دلار را از استاندارد طلا جدا سازد که به پیدایش نرخ‌های مبادله ارز شناور که امروزه استفاده می شود، منجر شد. بلافاصله پس از آن، ارزش طلا سه برابر شد و ارزش دلار روند نزولی چندین دهه‌ای خود را آغاز کرد.

ادامه ایمان به دلار آمریکا

دلار آمریکا همچنان به عنوان ذخیره ارزی جهان باقی مانده است که علت آن در درجه اول این است که کشورها مقدار زیادی از آن را انباشته کرده بودند و همچنان باثبات ترین و نقدشونده ترین ابزار مبادله بود. دلار که از پشتوانه امن ترین دارایی های کاغذی یعنی خزانه داری ایالات متحده برخوردار است همچنان قابل بازخریدترین ارز جهان برای تسهیل تجارت جهانی است. به همین دلیل بسیار بعید است که دلار آمریکا به این زودی سقوط کند.

یورو که در سال 1999 معرفی شد، دومین ذخیره ارزی رایج در جهان است. بر اساس گزارش صندوق بین‌المللی پول (IMF) که وظیفه ارتقای رشد و تجارت جهانی را بر عهده دارد، بانک‌های مرکزی بیش از 6.7 تریلیون دلار ذخایر دلاری دارند در حالی که ذخایر یورویی آن‌ها در سه ماهه چهارم 2019 تنها به 2.2 تریلیون یورو بود.