حمایت گرایی چیست و انواع آن کدام است؟

​سیاست‌های حمایت‌ گرا معمولاً با هدف بهبود فعالیت‌های اقتصادی در اقتصاد داخلی اجرا می‌شوند، اما می‌توانند برای ملاحظات ایمنی یا کیفی نیز اجرا شوند.

نکات کلیدی

سیاست‌های حمایت‌ گرا معمولاً به دنبال بهبود فعالیت‌های اقتصادی هستند، اما ممکن است نتیجه نگرانی‌های ایمنی یا کیفی نیز باشند.

ارزش حمایت گرایی یکی از موضوعات بحث در میان اقتصاددانان و سیاست گذاران است.

تعرفه ها، سهمیه های واردات، استانداردهای محصولات و یارانه ها برخی از ابزارهای سیاستی اصلی هستند که دولت می تواند برای اجرای سیاست های حمایتی استفاده کند.

آشنایی با حمایت گرایی

سیاست‌های حمایت‌ گرایانه معمولاً بر واردات متمرکز هستند، اما ممکن است جنبه‌های دیگر تجارت بین‌المللی مانند استانداردهای محصول و یارانه‌های دولتی را نیز دربرگیرد. شایستگی حمایت گرایی یکی از موضوعات بحث های شدید است.

منتقدان استدلال می‌کنند که حمایت‌گرایی در درازمدت اغلب با کاهش رشد اقتصادی و افزایش تورم قیمت‌ها به افراد و نهادهای اقتصادی خاصی که قصد محافظت از آن‌ها دارد آسیب می‌زند و تجارت آزاد را به جایگزین بهتری تبدیل می‌کند. طرفداران حمایت گرایی استدلال می کنند که این سیاست ها می تواند به ایجاد مشاغل داخلی، افزایش تولید ناخالص داخلی (GDP) و افزایش قدرت رقابت اقتصاد داخلی در سطح جهانی کمک کنند.

انواع ابزارهای حمایت‌گرا

تعرفه ها

تعرفه های وارداتی یکی از ابزارهای مهمی است که دولت‌ها برای اعمال سیاست های حمایتی از آن استفاده می کنند. سه مفهوم اصلی برای تعرفه واردات وجود دارد که می توان برای اقدامات حفاظتی در مورد آن‌ها نظریه‌پردازی کرد. به طور کلی، همه اشکال تعرفه واردات از کشور واردکننده اخذ و در گمرکات دولتی ثبت می شود. تعرفه های وارداتی قیمت واردات را برای یک کشور افزایش می دهند.

تعرفه‌های علمی، تعرفه‌های وارداتی هستند که به صورت کالا به کالا اعمال می‌شوند و قیمت کالا را برای واردکننده افزایش می‌دهند و قیمت‌های بالاتر را به خریدار نهایی منتقل می‌کنند. تعرفه های واردات نقطه خطر روی یک صنعت خاص متمرکز هستند.

این تعرفه ها شامل محاسبه سطوحی می‌شوند که در آنها کاهش یا افزایش تعرفه ها آسیب قابل توجهی به کل صنعت وارد می کند و ممکن است منجر به خطر تعطیلی این صنعت به دلیل ناتوانی در رقابت شود. تعرفه های تلافی جویانه، تعرفه هایی هستند که عمدتاً در پاسخ به عوارض بیش از اندازه‌ای که شرکای تجاری وضع می‌کنند اجرا می شوند.

سهمیه های واردات

سهمیه‌های واردات موانع غیرتعرفه‌ای هستند که برای محدود کردن تعداد محصولات قابل واردات در یک دوره زمانی معین ایجاد می‌شوند. هدف از سهمیه بندی محدود کردن عرضه محصولات مشخص شده توسط صادرکننده خارجی به واردکننده داخلی است. این سهمیه‌ها معمولاً اقدامی با شدت کمتر به حساب می‌آیند که تأثیر محدودی بر قیمت ها دارند و منجر به تقاضای بیشتر برای مشاغل داخلی برای پوشش کمبود عرضه می شوند.

همچنین ممکن است برای جلوگیری از بازارشکنی یعنی که زمانی که تولیدکنندگان خارجی محصولات را با قیمت‌های کمتر از هزینه‌های تولید داخلی صادر می‌کنند، سهمیه‌هایی در نظر گرفته شود. تحریمی که در آن واردات محصولات تعیین شده کاملاً ممنوع می‌شود، شدیدترین نوع سهمیه‌بندی است.

استانداردهای محصولات

ایمنی محصول و محصولات یا مواد کم‌کیفیت یا بی‌کیفیت معمولاً از جمله نگرانی های اصلی هنگام تصویب استانداردهای محصولات هستند. حمایت گرایی از طریق استاندارد محصولات می تواند مانعی باشد که میزان واردات را بر اساس کنترل های داخلی یک کشور محدود می‌سازد.

برخی کشورها ممکن است در زمینه های تهیه غذا، اجرای قانون مالکیت معنوی یا تولید مواد استانداردهای نظارتی پایین تری داشته باشند. این مسئله ممکن است منجر به معرفی الزامات استاندارد محصول برای واردات یا مسدود شدن برخی واردات به دلیل اجرای مقررات نظارتی شود. به طور کلی، محدود کردن واردات از طریق اجرای استانداردهای محصول اغلب ممکن است منجر به افزایش حجم تولید در داخل شود.

به عنوان مثال، پنیرهای فرانسوی ساخته شده با شیر خام به جای شیر پاستوریزه را در نظر بگیرید که قبل از واردات به ایالات متحده باید حداقل 60 روز پیر شده باشند، زیرا فرآیند تولید بسیاری از انواع پنیر فرانسوی اغلب شامل 50 روز پیرسازی یا کمتر است. برخی از محبوب ترین پنیرهای فرانسوی در ایالات متحده ممنوع شده‌اند و این مزیتی را برای تولید کنندگان ایالات متحده ایجاد می کند.

یارانه های دولتی

یارانه های دولتی می تواند به اشکال مختلفی باشد. به طور کلی، این یارانه‌ها ممکن است مستقیم یا غیر مستقیم باشند. یارانه های مستقیم، پرداخت های نقدی برای مشاغل هستند. یارانه های غیرمستقیم به صورت پس‌اندازهای ویژه مانند وام های بدون بهره و معافیت های مالیاتی اعطا می‌شوند.

مقامات دولتی هنگام بررسی یارانه‌ها ممکن است به انتخاب خود یارانه‌های مستقیم یا غیرمستقیم را به زمینه‌های تولید، اشتغال، مالیات، دارایی و موارد دیگر اختصاص دهند.

زمانی که کشوری به دنبال تقویت تراز تجاری خود باشد، ممکن است یارانه هایی را برای صادرات به مشاغل خود ارائه دهد. یارانه های صادراتی انگیزه ای را برای کسب و کارهای داخلی ایجاد می کنند تا با افزایش صادرات خود در سطح بین المللی، در سطح جهانی گسترش پیدا کنند.