منظور از اثر اکتبر چیست؟
اثر اکتبر این تصور رایج است که بازارهای سهام در ماه اکتبر نزولی میشوند که به عنوان یک ناهنجاری بازار طبقهبندی میشود.
اثر اکتبر بیشتر یک انتظار روانشناختی است تا یک پدیده واقعی، زیرا اکثر آمارها برخلاف این نظریه هستند. برخی از سرمایه گذاران ممکن است در ماه اکتبر مضطرب شوند زیرا برخی سقوط های تاریخی بزرگ در این ماه رخ داده است.
وقایعی که باعث شهرت ماه اکتبر در زیان سهام شدهاند طی دهههای مختلف اتفاق افتادهاند و شامل موارد زیر میشوند:
وحشت 1907
سه شنبه سیاه (1929)
پنجشنبه سیاه (1929)
دوشنبه سیاه (1929)
دوشنبه سیاه (1987)
دوشنبه سیاه، سقوط بزرگ سال 1987 که در 19 اکتبر رخ داد و شاخص داو جونز در طول یک روز 22.6 درصد سقوط کرد، مسلماً بدترین کاهش یک روزه است. این سقوط بازار سهام منجر به رکود بزرگ شد – یک فاجعه اقتصادی که تا زمان فروپاشی وام مسکن که تقریباً کل اقتصاد جهانی را با خود نابود کرد، بی رقیب بود.
نکات کلیدی
اثر اکتبر بیشتر یک انتظار روانشناختی است تا یک پدیده واقعی، زیرا اکثر آمارها برخلاف این نظریه هستند.
به نظر میرسد اثر اکتبر و همچنین سایر ناهنجاریهای تقویمی، در دهههای گذشته تا حد زیادی ناپدید شدهاند.
آشنایی با اثر اکتبر
طرفداران اثر اکتبر، یکی از محبوب ترین اثراتی که به اصطلاح اثرات تقویمی نامیده میشوند، چنین استدلال می کنند که اکتبر زمانی است که برخی از بزرگترین سقوط ها در تاریخ بورس، از جمله سه شنبه سیاه و پنج شنبه سیاه 1929 و سقوط بازار سهام در سال 1987 رخ داده است. در حالی که شواهد آماری از این پدیده حمایت نمی کنند که روند قیمت سهام شرکتها در ماه اکتبر نزولی می شود اما انتظارات روانی اثر اکتبر همچنان وجود دارد.
با این حال، در مورد اثر اکتبر معمولا مبالغه میشود. با وجود عناوین تاریک، این تمرکز ظاهری روزهای تاریک در ماه اکتبر از نظر آماری معنی دار نیست. در واقع، ماه سپتامبر در گذشته نسبت به اکتبر ماههای نزولی بیشتری داشته است. از دیدگاه تاریخی، اکتبر بیشتر پایان بازارهای نزولی را نسبت به آغاز آنها رقم زده است. این موضوع اکتبر را در چشم انداز جالبی برای خرید مخالف روند قرار می دهد. اگر سرمایه گذاران معمولا دید منفی نسبت به ماهی داشته باشند، این قضیه فرصت هایی برای خرید را در آن ماه ایجاد می کند. با این حال، پایان اثر اکتبر، اگر زمانی چنین نیرویی وجود داشت، در حال حاضر نزدیک است.
ملاحظات ویژه
آنچه واقعیت دارد این است که اکتبر در گذشته پر نوسان ترین ماه برای بازار سهام بوده است. بر اساس تحقیقات LPL Financial، از سال 1950 به بعد شاخص S&P 500 در ماه اکتبر بیش از هر ماه دیگری در این تاریخ، نوسانات قیمت 1% را بیشتر را تجربه کرده است. برخی از این نوسانات را می توان به این واقعیت نسبت داد که اکتبر ماه قبل از انتخابات در اوایل نوامبر هر یک سال در میان است. عجیب است که سپتامبر و نه اکتبر، بازارهای نزولی بیشتری را در طول تاریخ داشته است.
نکته مهمتر این است کاتالیزورهایی که هم به سقوط 1929 و هم به وحشت سال 1907 دامن زدند، در سپتامبر یا قبل از آن روی دادند و واکنش بازار به این اتفاقات صرفا با تاخیر روی داد.
در سال 1907، وحشت بازار سهام تقریباً در ماه مارس شروع شد. در طول سال، اعتماد عمومی به شرکتهای تراست که به دلیل فقدان مقررات نظارت بر عملکرد آنها خطرناک تلقی میشدند، کاهش یافت. در نهایت، شک و تردید عمومی در ماه اکتبر به اوج خود رسید و جرقه ای را برای هجوم برداشت سرمایه از سهام شرکتهای تراست ایجاد کرد.
سقوط سال 1929 احتمالاً در فوریه آغاز شد، زمانی که فدرال رزرو وام های معاملات مارجینی را ممنوع کرد و نرخ های بهره را افزایش داد.
ناپدید شدن اثر اکتبر
اعداد از اثر اکتبر پشتیبانی نمی کنند. اگر به تمام بازدههای ماهانه اکتبر تا بیش از یک قرن پیش نگاه کنیم، به طور متوسط هیچ دادهای برای تایید این ادعا یافت نمیشود که اکتبر یک ماه بازنده است. در واقع، برخی از وقایع تاریخی در ماه اکتبر رخ داده اند اما بیشتر در حافظه جمعی باقی مانده اند، زیرا دوشنبه سیاه به نظر شوم می رسد. بازارها در ماه های دیگر به جز اکتبر نیز سقوط کرده اند.
امروزه بسیاری از سرمایه گذاران خاطره بهتری از سقوط دات کام و بحران مالی 2008-2009 دارند، با این حال هیچ یک از آن روزها نام سیاهی برای ماه خاص خود نداشتند. سقوط Lehman Brothers در روز دوشنبه در ماه سپتامبر اتفاق افتاد و نشانگر افزایش شدید خطرات جهانی بحران مالی بود، اما به عنوان دوشنبه سیاه جدید گزارش نشد. به هر دلیلی، رسانه های خبری دیگر عناوین خبری با روزهای سیاه منتشر نمیکنند- و به نظر نمی رسد وال استریت مشتاق احیای این رویه باشد.
علاوه بر این، مجموعهای فزایندهای از سرمایهگذاران جهانی نیز ایجاد شده است که دیدگاه تاریخی یکسانی در مورد تقویم ندارند. پایان اثر اکتبر اجتنابناپذیر بود، زیرا این تصور بیشتر از یک احساس درونی بود که با چند فرصت تصادفی برای خلق یک افسانه ترکیب شده بود. این مسئله به نوعی مایه تاسف است، زیرا اگر فجایع مالی، وحشت و سقوط فقط در یک ماه از سال اتفاق میافتادند این وضعیت فرصت فوق العادهای برای سرمایه گذاران ایجاد میکرد.