هزینه غیرعملیاتی چیست و انواع آن کدام اند؟
هزینه غیرعملیاتی زمانی ایجاد می شود که هزینه مستقیماً به کسب و کار اصلی یا عمده شرکت مربوط نباشد.
رایج ترین انواع هزینه های غیرعملیاتی، هزینه بهره و زیان ناشی از واگذاری دارایی ها است. حسابداران گاهی اوقات برای بررسی عملکرد کسب و کار اصلی شرکتها هزینه ها و درآمدهای غیرعملیاتی را حذف می کنند و اثرات تامین مالی و سایر موارد را نادیده میگیرند.
هزینههای غیرعملیاتی را میتوان با هزینههای عملیاتی که به عملکرد روزانه یک کسبوکار مرتبط هستند، مقایسه کرد.
نکات کلیدی
هزینه های غیرعملیاتی از سود عملیاتی کسر و در انتهای صورت سود و زیان شرکت منظور می شود.
نمونههایی از هزینههای غیرعملیاتی شامل پرداخت هزینه بهره، تنزیل ارزش داراییها یا هزینههای مبادلات ارزهای خارجی میشود.
آشنایی با هزینه های غیر عملیاتی
هزینه ی غیرعملیاتی همانطور که از نامش پیداست، یک اصطلاح حسابداری است که برای توصیف هزینه هایی که خارج از فعالیت های روزانه یک شرکت رخ می دهند، استفاده می شود. این نوع هزینه ها شامل هزینه های ماهانهای مانند پرداخت بهره بدهی میشوند و همچنین ممکن است شامل هزینه های یک باره یا غیر معمول نیز شوند. برای مثال، شرکتها ممکن است هر گونه هزینهای را که از تغییر شرایط و جدول زمانی بدهی، سازماندهی مجدد، هزینههای مبادله ارز یا هزینههای موجودی انبار منسوخ شده ناشی میشوند بهعنوان هزینه های غیرعملیاتی طبقهبندی کنند.
هزینه های غیرعملیاتی در انتهای صورت سود و زیان شرکت ثبت می شوند. هدف از این کار این است که به کاربران صورت های مالی اجازه داده شود تا فعالیت های تجاری مستقیمی را که به تنهایی در بالای صورت سود و زیان ظاهر می شوند، ارزیابی کنند. کسب سود از عملیات اصلی برای شرکتها بسیار مهم است.
ملاحظات ویژه
هنگامی که به صورت سود و زیان یک شرکت از بالا به پایین نگاه می کنیم، هزینه های عملیاتی اولین هزینه هایی هستند که در زیر درآمد نمایش داده می شوند. شرکت تهیه صورت سود و زیان خود را با ثبت درآمد عملیاتی در بالاترین سطر شروع میکند. پس از آن بهای تمام شده کالای فروخته شده (COGS) از درآمد عملیاتی کسر می شود تا رقم درآمد ناخالص به دست آید.
پس از محاسبه درآمد ناخالص، هزینه های عملیاتی برای محاسبه سود عملیاتی شرکت یا درآمد قبل از کسر بهره و مالیات (EBIT) کسر می شوند. پس از به دست آمدن سود عملیاتی، هزینه های غیر عملیاتی از سود عملیاتی کسر می شوند تا سود قبل از کسر مالیات (EBT) محاسبه شود. سپس مالیات ها برای بدست آوردن درآمد خالص محاسبه می شوند.
نمونه هایی از هزینه های غیر عملیاتی
اکثر شرکت های دولتی رشد خود را با ترکیبی از بدهی و سهام تامین مالی میکنند. صرف نظر از نوع تخصیص، هر کسب و کاری که بدهی شرکتی داشته باشد، بایستی ماهانه مبلغی را به عنوان بهره بدهی پرداخت کند. این مبلغ یکی از هزینههای غیر عملیاتی در نظر گرفته می شود زیرا معمولاً به عنوان جزئی از عملیات اصلی در نظر گرفته نمی شود.
اگر شرکتی ساختمانی را بفروشد و در کار خرید و فروش املاک نباشد، فروش ساختمان یک فعالیت غیرعملیاتی برای این شرکت به حساب میآید. اگر ساختمان با زیان فروخته شده باشد، زیان وارده جزء هزینه های غیرعملیاتی محسوب می شود.
سوالات متداول
چرا شرکت ها هزینه های غیر عملیاتی را جدا ثبت میکنند؟
هنگامی که به نحوه کسب سود شرکت نگاه می کنیم، تشخیص سود حاصل از عملیات اصلی شرکت خالص از هزینه های عملیاتی مستقیم آن، بسیار مهم است. هزینههای غیرمرتبط با این عملیاتها بر قیمت نهایی تأثیر میگذارند، اما ممکن است نشاندهنده نحوه عملکرد یک شرکت نباشند.
چند نمونه از هزینه های غیرعملیاتی را نام ببرید؟
پرداخت هزینه بهره، هزینههای واگذاری اموال یا داراییهای غیرمرتبط با عملیات، هزینههای تغییر شرایط و جدول زمانی بدهی، کاهش ارزش موجودی انبار، هزینههای دعاوی حقوقی و سایر هزینههای یکباره نمونههای رایج این هزینهها هستند.
آیا هزینههای اجاره بها و آب و برق هزینه های غیر عملیاتی هستند؟
به طور معمول، نه. این دو دسته هزینه مستقیماً با عملیات اصلی یک کسب و کار مرتبط خواهند بود، زیرا شرکت بدون پرداخت اجاره و خدمات آب و برق، قادر به فعالیت نخواهد بود.