پول گرا کیست؟

محرک اصلی شکل‌گیری این باور تأثیر تورم بر رشد یا سلامت اقتصاد و این ایده است که با کنترل عرضه پول می توان نرخ تورم را کنترل کرد.

نکات کلیدی

پول گرایان اقتصاددانان و سیاست گذارانی هستند که از نظریه پول گرایی پیروی می کنند.

پول گرایان معتقدند که تنظیم عرضه پول موثرترین و مستقیم ترین راه تنظیم اقتصاد است.

پول گرایان معروف عبارتند از: میلتون فریدمن، آلن گرینسپن و مارگارت تاچر.

آشنایی با پول گرایان

پول گرایی در واقع یک فرمول اقتصادی است. این فرمول بیان می کند که عرضه پول ضرب در سرعت آن (نرخ دست به دست شدن پول در اقتصاد) برابر است با مخارج اسمی در اقتصاد (کالاها و خدمات) ضرب در قیمت. در حالی که این رابطه منطقی است اما پول گرایان ادعا می‌کنند که سرعت پول به طور کلی ثابت است که این مسئله از دهه 1980 به بعد مورد بحث بوده است.

مشهورترین پول گرا، میلتون فریدمن است که اولین تحلیل جدی با استفاده از نظریه پول گرایی را در کتاب خود در سال 1963 با عنوان «تاریخ پولی ایالات متحده، 1867-1960» منتشر کرد. در این کتاب، فریدمن به همراه آنا جاکوبسون شوارتز از پول گرایی به عنوان راهی برای مبارزه با اثرات اقتصادی تورم دفاع می‌کردند. آنها استدلال می‌کردند که کمبود عرضه پول، بحران مالی اواخر دهه 1920 را تشدید کرد و به رکود بزرگ منجر شد و افزایش مداوم عرضه پول متناسب با رشد اقتصادی، رشد بدون تورم ایجاد می‌کند.

دیدگاه پول گرایی تا زمان بروز مشکلات مالی دهه 1970 یک دیدگاه اقلیت در هر دو حوزه اقتصاد نظری و کاربردی بود. با افزایش بیکاری و تورم، نظریه اقتصادی غالب یعنی اقتصاد کینزی قادر به توضیح معمای اقتصادی آن زمان یعنی هم‌زمانی انقباض اقتصاد با تشدید تورم نبود.

اقتصاد کینزی مدعی است که بیکاری بالا و انقباض اقتصادی به دلیل کاهش شدید تقاضا منجر به کاهش تورم می‌شود و برعکس یعنی تورم نتیجه پیشی گرفتن تقاضا از عرضه در یک اقتصاد بیش از حد داغ است. فروپاشی نهایی استاندارد طلا در سال 1971، شوک های نفتی اواسط دهه 1970 و آغاز صنعت‌زدایی در ایالات متحده در اواخر دهه 1970 همگی به رکود تورمی پدیده جدیدی که توضیح آن برای اقتصاد کینزی دشوار بود کمک کردند.

با این حال، پول گرایی استدلال کرد که محدود کردن عرضه پول تورم را از بین می برد که گامی ضروری برای تنظیم اقتصاد خواهد بود اگرچه ممکن است به بهای ایجاد رکود کوتاه مدت باشد. این طرح دقیقاً همان کاری بود که پل ولکر، رئیس فدرال رزرو در سال‌های 1979 تا 1987 انجام داد. نتیجه آن، اثبات نهایی پول گرایی در نگاه اقتصاددانان و سیاست گذاران بود.

نمونه هایی از پول گرایان و پول گرایی

اکثر پول‌گرایان با استاندارد طلا مخالف بودند زیرا عرضه محدود طلا باعث توقف مقدار عرضه پول در نظام اقتصادی می شود که نتیجه آن تشدید تورم یعنی همان چیزی است که پول‌گرایان باور داشتند بایستی با تنظیم عرضه پول کنترل شود. انجام این کار تحت استاندارد طلا امکان پذیر نبود مگر اینکه طلا به طور بی‌پایان استخراج می شود.

میلتون فریدمن مشهورترین پول گرا است. سایر پول گرایان عبارتند از آلن گرینسپن رئیس سابق فدرال رزرو و مارگارت تاچر نخست وزیر سابق بریتانیا.