مارجین اولیه چیست و چه تفاوتی با مارجین نگهداری دارد؟

مقررات T هیئت حکام فدرال رزرو نرخ فعلی مارجین اولیه الزامی را 50٪ تعیین کرده است. با این حال، این مقررات تنها حداقل شرایط لازم را نشان می‌دهد. برخی از شرکت‌های کارگزاری سهام ممکن است مارجین اولیه الزامی بالاتری را تعیین کنند.

نکات کلیدی

مقررات فدرال رزرو در حال حاضر ایجاب می کند که حداقل مارجین اولیه برابر 50 درصد قیمت خرید اوراق بهادار باشد. اما کارگزاری‌ها و صرافی‌ها می‌توانند مارجین اولیه الزامی بالاتر از حداقل مارجین پیشنهادی فدرال رزرو تعیین کنند.

الزامات مارجین اولیه با الزامات مارجین نگهداری متفاوت است، مارجین نگهداری درصدی از ارزش سهام است که باید به طور مداوم در حساب نگهداری شود.

نحوه عملکرد مارجین اولیه

برای افتتاح حساب مارجینی در یک شرکت کارگزاری، دارنده حساب ابتدا باید مقدار معینی وجه نقد، اوراق بهادار یا سایر وثیقه‌هایی که به عنوان مارجین الزامی اولیه شناخته می شوند، به حساب واریز کند. حساب مارجیینی سرمایه گذاران، معامله گران و سایر فعالان بازار را تشویق می کند تا از اهرم مالی برای خرید اوراق بهادار با ارزش کل بیشتر از موجودی نقدی حساب استفاده کنند. حساب مارجینی اساساً یک خط اعتباری است که در آن بهره به مانده مارجین باقی مانده تعلق می‌گیرد.

اوراق بهادار موجود در حساب‌های مارجینی با وجه نقدی که شرکت کارگزاری به صاحب حساب قرض می‌دهد خریداری می‌شوند و به عنوان وثیقه وام در نظر گرفته می‌شوند. این فرآیند امکان تقویت سود بالقوه را فراهم می‌کند، اما زیان‌های احتمالی را نیز بزرگ‌تر می‌سازد. در حالت‌های شدیدی که ارزش اوراق بهادار خریداری شده در حساب مارجینی به صفر کاهش یابد، دارنده حساب باید برای پوشش زیان ارزش اولیه کامل اوراق را به صورت نقدی یا سایر وثیقه های نقدشونده سپرده گذاری کند.

قراردادهای آتی و مارجین اولیه

بورس‌های قراردادهای آتی معمولا الزامات مارجین اولیه برای این قراردادها را تا 5٪ یا 10٪ از ارزش قرارداد مورد معامله کاهش می‌دهد. به عنوان مثال، اگر قرارداد آتی نفت خام 100000 دلار باشد، دارنده حساب آتی می تواند با واریز تنها 5000 دلار مارجین اولیه یا 5 درصد از ارزش کل قرارداد، در موقعیت خرید وارد شود. به عبارت دیگر، این سطح از مارجین اولیه الزامی به صاحب حساب ضریب اهرمی 20 برابری اعطا می‌کند.

در طول دوره‌های پر نوسان بازار، ممکن است بورس‌های قراردادهای آتی مارجین اولیه الزامی را تا هر سطحی که مناسب بدانند افزایش دهند، که این مسئله با قدرت شرکت‌های کارگزاری سهام برای افزایش سطح مارجین اولیه به سطوح بالاتر از آنچه در مقررات فدرال رزرو تعیین شده است، مطابقت دارد.

مارجین اولیه در مقایسه با مارجین نگهداری

مارجین اولیه از مارجین نگهداری متمایز است. هردوی این اصطلاحات به نسبت مقدار پول نقد و مبلغی که می‌توانید برای سرمایه‌گذاری وام بگیرید مربوط می شوند. با این حال، مارجین اولیه الزامی، مقدار وجه نقد یا وثیقه‌ای است که برای خرید واقعی اوراق بهادار بایستی ارائه کنید. مقررات T فدرال رزرو این مبلغ را حداقل 50 درصد از قیمت خرید اوراق بهادار تعیین می کند. به عبارت دیگر، شما نمی توانید بیش از نیمی از قیمت سرمایه گذاری را وام بگیرید.

در مقابل، مارجین نگهداری مقدار سرمایه‌ای است که در آینده باید در حساب مارجینی نگهداری شود. حداقل مارجین نگهداری الزامی در مقرراتT  برابر 25 درصد تعیین شده است. این مسئله بدان معناست که سرمایه گذار باید وجه نقد یا وثیقه‌ای با ارزش کافی برای پوشش 25 درصد از ارزش کل اوراق بهادار تحت مالکیت خود را در حساب خود نگه دارد.

مارجین نگهداری به تضمین این مسئله کمک می‌کند که دارندگان حساب در صورت کاهش ارزش اوراق بهادار خود بتوانند این اوراق را هم‌چنان به عنوان وثیقه در حساب حفظ می کنند. برخی از اوراق بهادار، به ویژه اوراق پر نوسان، دارای الزامات مارجین بالاتری هستند که توسط کارگزاری ها تعیین می شود.

نمونه ای از مارجین اولیه

به عنوان مثال، فرض کنید دارنده حسابی می‌خواهد 1000 سهم Meta, Inc. (META) را که قبلاً فیسبوک بود خریداری کند که قیمت هر سهم 200 دلار است. کل هزینه این تراکنش در حساب نقدی 200000 دلار خواهد بود. با این حال، اگر دارنده این حساب یک حساب مارجینی افتتاح کند و 50 درصد مارجین اولیه الزامی یا 100000 دلار را به این حساب واریز کند، کل قدرت خرید وی به 200000 دلار افزایش می یابد. در این حالت، این حساب مارجین به اهرم دو به یک دسترسی دارد.