واردات چیست و اختلاف نظرها در مورد آن کدام اند؟

ایالات متحده از سال 1975 دارای کسری تجاری بوده است. بر اساس آمار اداره سرشماری ایالات متحده، کسری تجاری این کشور در سال 2019 به 576.86 میلیارد دلار رسید.

نکات کلیدی

کالاها یا خدمات وارداتی زمانی جذاب هستند که صنایع داخلی نتوانند کالاها و خدمات مشابه را به شکلی ارزان یا کارآمد تولید کنند.

قراردادهای تجارت آزاد و برنامه‌های اعمال تعرفه اغلب تعیین می‌کنند که واردات کدام کالاها و مواد ارزان‌تر باشد.

اقتصاددانان و تحلیلگران سیاستی در مورد تأثیرات مثبت و منفی واردات اختلاف نظر دارند.

مبانی واردات

کشورها به احتمال زیاد کالاها یا خدماتی را وارد می کنند که صنایع داخلی آنها قادر نیستند آن کالاها را همانند کشور صادرکننده به شکلی کارآمد یا ارزان تولید کنند. کشورها همچنین ممکن است مواد خام یا کالاهایی را که در داخل مرزهای آنها موجود نیست وارد کنند. به عنوان مثال، بسیاری از کشورها نفت را وارد می‌کنند زیرا نمی‌توانند آن را در داخل تولید کنند یا به اندازه کافی برای تامین تقاضا تولید کنند. قراردادهای تجارت آزاد و برنامه‌های تعرفه اغلب تعیین می‌کنند که واردات کدام کالاها و مواد ارزان‌تر باشد. با جهانی شدن و رواج فزاینده قراردادهای تجارت آزاد بین ایالات متحده، سایر کشورها و بلوک های تجاری، ارزش واردات کالاها و خدمات ایالات متحده از 580.14 میلیارد دلار در سال 1989 به 3.1 تریلیون دلار در سال 2019 افزایش یافته است.

به نظر می‌رسد قراردادهای تجارت آزاد و اتکا به واردات از کشورهایی که نیروی کار ارزان‌تر دارند عامل بخش بزرگی از کاهش مشاغل تولیدی در کشورهای واردکننده باشند. تجارت آزاد امکان واردات کالاها و مواد از مناطق تولیدی ارزان‌تر را فراهم می‌کند و اتکا به کالاهای داخلی را کاهش می‌دهد. تأثیر تجارت آزاد بر مشاغل تولیدی بین سال‌های 2000 و 2007 مشهود بود و با کسادی بزرگ و بهبود آهسته پس از آن این تاثیرات تشدید شدند.

اختلاف نظرها در مورد واردات

اقتصاددانان و تحلیلگران سیاستی در مورد تأثیرات مثبت و منفی واردات اختلاف نظر دارند. برخی از منتقدان استدلال می کنند که اتکای مداوم به واردات به معنای کاهش تقاضا برای محصولات تولید داخل است و بنابراین می تواند کارآفرینی و توسعه سرمایه گذاری های تجاری را با مشکل مواجه کند. طرفداران واردات می گویند واردات کیفیت زندگی را با ارائه انتخاب بیشتر و کالاهای ارزان تر به مصرف کنندگان افزایش می دهد. در دسترس بودن این کالاهای ارزان تر هم‌چنین به جلوگیری از تورم افسارگسیخته کمک می کند.

نمونه واقعی واردات

شرکای تجاری اصلی ایالات متحده از نوامبر 2020 به بعد شامل چین، کانادا، مکزیک، ژاپن و آلمان بوده‌اند. دو مورد از این کشورها در قرارداد تجارت آزاد آمریکای شمالی دخیل بودند که اولین بار در سال 1994 اجرا شد و یکی از بزرگترین مناطق آزاد تجاری در جهان را در آن زمان ایجاد کرد. این قرارداد به استثنای چند کالا، امکان جابجایی آزاد کالاها و مواد بین ایالات متحده، کانادا و مکزیک را فراهم کرد.

مهم

ایالات متحده از سال 1975 به بعد کسری تجاری مداوم را تجربه کرده است

باور عمومی بر این است که قرارداد نفتا تولید خودرو و قطعات خودرو را در ایالات متحده و کانادا کاهش داده است و در این بخش مکزیک را به ذینفع اصلی این توافقنامه تبدیل کرده است. هزینه نیروی کار در مکزیک بسیار ارزان تر از ایالات متحده یا کانادا است و خودروسازان را وادار می کند تا کارخانه های خود را به «جنوب مرز» این کشور منتقل کنند.

16 دلار

بر اساس توافقنامه تجاری امضا شده بین ایالات متحده، کانادا و مکزیک حداقل دستمزد ساعتی پرداختی به کارگران خودروسازی برای ساخت خودروهای خاص 16 دلار است.

در سال 2018، ایالات متحده، کانادا و مکزیک توافق کردند که توافقنامه ایالات متحده-مکزیک-کانادا (USMCA) را جایگزین نفتا کنند. نکات برجسته این توافق‌نامه عبارتند از:

الزام خودروسازها به ساخت 75 درصد قطعات خودروهای خود در یکی از سه کشور عضو

تعیین حداقل دستمزد برای کارگران بخش خودروسازی و گسترش حمایت ها و تحریم های صنفی برای تخلف از قوانین کار

گسترش حق تکثیر مالکیت معنوی و ممنوعیت اعمال تعرفه برای موسیقی و ادبیات دیجیتال.

ایجاد امکان دسترسی کشاورزان آمریکایی به بازار لبنیات کانادا.

قرارداد USMCA در 1 ژوئیه 2020 اجرایی شد.