هموارسازی درآمد چیست؟ بررسی دلایل آن

اگر هموارسازی درآمد تابع اصول پذیرفته شده حسابداری (GAAP) باشد، فرآیند غیرقانونی نخواهد بود. حسابداران با استعداد قادرند برای تضمین قانونی بودن هموارسازی درآمد دفاتر مالی را به روشی قانونی و صادقانه تنظیم کنند. با این حال، در بسیاری از مواقع هموارسازی درآمد با روش های متقلبانه انجام می شود.

نکات کلیدی

فرآیند هموارسازی درآمد شامل انتقال درآمدها و هزینه ها از یک دوره حسابداری به دوره دیگر می‌شود.

اگر چه هموارسازی درآمد در صورتی که طبق دستورالعمل های GAAP انجام شود قانونی به حساب می‌آید اما ممکن است به طور تقلبی نیز انجام شود.

دلایل هموارسازی درآمد عبارتند از کاهش مالیات، جذب سرمایه گذار و به عنوان یکی از اجزای استراتژی تجاری.

آشنایی با هموارسازی درآمد

هدف هموارسازی درآمد کاهش نوسانات درآمد از یک دوره به دوره دیگر است تا شرکت را به گونه‌ای نشان دهد که به نظر برسد درآمد ثابتی دارد. هدف این رویه هموارسازی درآمد مربوط به دوره‌های پردرآمد در مقابل دوره‌های کم درآمد یا دوره‌های پرهزینه در مقابل دوره‌های کم هزینه است. حسابداران این کار را با جابجایی درآمدها و هزینه ها به روشی قانونی انجام می دهند.

نمونه‌هایی از تکنیک‌های هموارسازی درآمد شامل به تعویق انداختن شناخت درآمد در طول یک سال خوب زمانی که انتظار می‌رود سال بعد سال چالش‌برانگیزی باشد یا به تأخیر انداختن شناسایی هزینه‌ها در سال سخت زمانی که انتظار می‌رود عملکرد شرکت در آینده نزدیک بهبود یابد.

شرکت‌ها همچنین ممکن است با هدف برنامه‌ریزی برای جمع‌آوری منابع مالی از سرمایه‌های مخاطره‌آمیز یا سرمایه‌گذاران سهام خصوصی شناخت هزینه‌ها را در سال‌های خاص به تاخیر بیاندازند. برخورداری از درآمد پیش از کسر بهره، مالیات، استهلاک و انقضا بالا به لطف هموارسازی درآمد ممکن است از طریق روش های محاسبه چندگانه درآمد پیش از کسر بهره، مالیات، استهلاک و انقضا به ارزش گذاری بالا تبدیل شود.

در حالی که کندسازی عمدی رویه شناخت درآمد در سال‌های خوب ممکن است غیرمعمول به نظر برسد اما در واقعیت، واحدهای تجاری با نتایج مالی قابل پیش‌بینی عموماً از هزینه تامین مالی کمتری برخوردار می‌شوند. بنابراین اغلب منطقی است که کسب و کارها تا حدودی دفاتر حسابداری خود را مدیریت کنند. اما بین استفاده از آنچه که اداره مالیات (IRS) اجازه می دهد و فریب آشکار مرز باریکی وجود دارد.

هموارسازی درآمد به حسابداری «خلاقانه» یا تحریف هایی که به تقلب آشکار منجر می‌شوند نیازی ندارد بلکه بیشتر به استفاده از مهلت زمان تعیین شده در تفسیرهای اصول پذیرفته شده حسابداری متکی است. کسب‌وکارهایی که اندکی از هموارسازی درآمد استفاده می‌کنند با مدیریت منصفانه و اخلاقی انتظارات، عموماً علائم هشداردهنده‌ای ایجاد نمی‌کنند.

دلایل هموارسازی درآمد

برای روی آوردن شرکت‌ها به استفاده از روش‌های هموارسازی درآمد دلایل زیادی وجود دارد. این دلایل ممکن است شامل کاهش مالیات، جذب سرمایه گذاران جدید یا انجام این کار به عنوان یکی از اجزای یک حرکت تجاری استراتژیک باشد.

کاهش مالیات

شرکت ها بسته به کشور محل فعالیت خود ممکن است نرخ مالیات شرکتی تصاعدی بپردازند. به این معنی که هر چه درآمد بیشتری کسب کنند، مالیات بیشتری بایستی پرداخت کنند. شرکت‌ها برای جلوگیری از این امر، ممکن است ذخایری را که برای ضرر و زیان در نظر گرفته شده است افزایش دهند یا میزان کمک‌های مالی خود به موسسات خیریه را افزایش دهند که هر دوی آنها مزایای مالیاتی را به همراه خواهد داشت.

جذب سرمایه گذاران

سرمایه گذاران به دنبال ثبات در سرمایه گذاری های خود هستند. اگر اطلاعات مالی یک شرکت درآمد پرنوسانی را نشان دهد، ممکن است سرمایه گذاران به دلیل ریسک و نااطمینانی بالا از سرمایه گذاری در این شرکت منصرف شوند. شرکتی که بتواند بازده ثابتی را از سالی به سال دیگر نشان دهد، احتمالاً می‌تواند سرمایه‌گذارانی را جذب می‌کند که با مشاهده بازده ثابت این شرکت در یک دوره زمانی طولانی‌تر، احساس راحتی بیشتری می‌کنند.

استراتژی کسب و کار

یکی از استراتژی‌های تجاری شرکت‌ها در دوره‌های پردرآمد می‌توانند استفاده کنند، افزایش هزینه ها است. در این مورد، ممکن است شرکت‌ها پاداش های پرداختی به کارمندان را افزایش دهد یا کارگران بیشتری را برای افزایش هزینه حقوق و دستمزد استخدام کنند. اگر انتظار کاهش درآمد شرکت در این سال وجود داشته باشد شرکت‌ها می‌توانند این استراتژی را به روشی معکوس به کار گیرند. اخراج کارگران یا کاهش پاداش برای کاهش هزینه ها. این اقدامات نه تنها درآمد را هموار می کند، بلکه به شرکت اجازه می دهد تا بسته به شرایط عملکرد کارآمدتری داشته باشد.

مثالی از هموارسازی درآمد

نمونه ای که غالبا برای هموارسازی درآمد ذکر می‌شود، تغییر ذخیره حساب های مشکوک الوصول برای تغییر هزینه بدهی‌های غیرقابل وصول از یک دوره گزارش‌دهی به دوره دیگر است. به عنوان مثال، مشتری انتظار دارد که در طی دو دوره حسابداری هیچ مبلغی را در ازای کالاهای خاصی دریافت نکند. به عنوان مثال، 1000 دلار در دوره گزارش اول و 5000 دلار در دوره گزارش دوم دریافت نخواهد کرد.

اگر در اولین دوره گزارش‌دهی انتظار کسب درآمد بالایی وجود داشته باشد درآمد، شرکت ممکن است مبلغ 6000 دلار را به عنوان ذخیره حساب‌های مشکوک در آن دوره گزارش ثبت کند. این امر باعث افزایش 6000 دلار هزینه بدهی غیرقابل وصول در صورت سود و کاهش درآمد خالص به میزان 6000 دلار می شود. بدین ترتیب با کاهش درآمد، درآمد دوره پردرآمد هموار می‌شود. شرکت‌ها بایستی هنگام تعدیل حساب‌ها از روش‌های قضاوتی و قانونی حسابداری استفاده کنند.