سرمایه گذاری خارجی چیست و انواع آن کدام اند؟
سرمایه گذاری خارجی به سرمایه گذاری در شرکت ها و دارایی های داخلی کشور دیگر توسط سرمایه گذاران خارجی اطلاق می شود.
شرکت های بزرگ چند ملیتی با افتتاح شعب و گسترش سرمایه گذاری های خود در سایر کشورها به دنبال فرصت های جدیدی برای رشد اقتصادی خود خواهند بود.
سرمایه گذاری های مستقیم خارجی شامل سرمایه گذاری های فیزیکی بلند مدتی مانند افتتاح کارخانه یا خرید ساختمان هستند که شرکتی در یک کشور خارجی انجام میدهد.
سرمایه گذاری غیرمستقیم خارجی شامل شرکت ها، موسسات مالی و سرمایه گذاران خصوصی است که سهام شرکت های خارجی را که در بورس خارجی معامله میشوند، خریداری می کنند.
وام های تجاری نوع دیگری از سرمایه گذاری خارجی هستند و شامل وام های بانکی میشوند که بانک های داخلی به مشاغلی در کشورهای خارجی یا دولت های آن کشورها صادر میکنند.
نحوه عملکرد سرمایه گذاری خارجی
سرمایه گذاری خارجی تا حد زیادی به عنوان کاتالیزوری برای رشد اقتصادی در آینده دیده می شود. افراد نیز میتوانند به تنهایی سرمایهگذاریهای خارجی انجام دهند، اما اغلب سرمایهگذاریهای خارجی تلاشهایی از سوی شرکتها یا گروههای تجاری با داراییهای قابل توجهی هستند که قصد دارند دامنه فعالیت خود را گسترش دهند.
با تشدید روند جهانی شدن، شرکت های بیشتری شعبات مختلفی را در کشورهای سراسر جهان افتتاح میکنند. برای برخی از این شرکتهای چند ملیتی، افتتاح کارخانههای تولید و ساخت محصولات در یک کشور متفاوت به دلیل فرصتهای تولید و هزینههای ارزانتر نیروی کار، جذاب است.
علاوه بر این، شرکت های بزرگ اغلب به دنبال تجارت با کشورهایی هستند که در آنها بایستی کمترین میزان مالیات را پرداخت کنند. آنها میتوانند این کار را با جابهجایی دفتر مرکزی یا بخشی از کسبوکار خود به کشورهایی که بهشت مالیاتی به حساب میآیند یا قوانین مالیاتی مطلوبی با هدف جذب سرمایه گذاران خارجی دارند انجام دهند.
واقعیت سریع
برخی از محبوبترین کشورهای که بهشت مالیاتی به حساب میآیند و سرمایهگذاران خارجی را جذب میکنند عبارتند از: باهاما، برمودا، موناکو، لوکزامبورگ، موریس و جزایر کیمن.
سرمایه گذاری خارجی مستقیم در مقابل غیر مستقیم
سرمایه گذاری های خارجی را می توان به یکی از دو روش مستقیم و غیر مستقیم طبقه بندی کرد. سرمایهگذاریهای مستقیم خارجی (FDI) سرمایهگذاریهای فیزیکی و خریدهایی در یک کشور خارجی هستند که معمولاً شرکتی با افتتاح کارخانهها و خرید ساختمانها، ماشینآلات، کارخانهها و سایر تجهیزات در کشور خارجی دیگری انجام میدهد. این نوع سرمایهگذاریها از لطف و مساعدت بیشتری بهرهمند میشوند، زیرا عموماً سرمایهگذاریهای بلندمدت به حساب میآیند و به تقویت اقتصاد کشور خارجی کمک میکنند.
سرمایهگذاریهای غیرمستقیم خارجی شامل شرکتها، مؤسسات مالی و سرمایهگذاران خصوصی میشود که در شرکتهای خارجی که در بورس خارجی معامله میشوند سهام یا موقعیتهایی را خریداری میکنند. به طور کلی، این شکل از سرمایه گذاری خارجی چندان مطلوب نیست، زیرا شرکت های داخلی به راحتی می توانند سرمایه گذاری خود را خیلی سریع و گاهی در عرض چند روز پس از خرید بفروشند. این نوع سرمایه گذاری گاهی اوقات به عنوان سرمایه گذاری در سبد سهام خارجی (FPI) نیز شناخته می شود. سرمایه گذاری غیرمستقیم نه تنها ابزارهای سهامی مانند سهام بلکه ابزارهای بدهی مانند اوراق قرضه را نیز شامل میشود.
انواع دیگر سرمایه گذاری خارجی
دو نوع دیگر از سرمایه گذاری خارجی وجود دارد که باید در نظر گرفته شوند: وام های تجاری و جریان های رسمی. وام های تجاری معمولاً به شکل وام های بانکی هستند که یک بانک داخلی به مشاغلی در کشورهای خارجی یا دولت های آن کشورها پرداخت میکند. جریان های رسمی نیز یک اصطلاح کلی است که به اشکال مختلف کمک های خارجی برای توسعه کشورها اشاره دارد که کشوری به کشورهای توسعه یافته یا در حال توسعه دیگر ارائه میکند.
وام های تجاری تا دهه 1980 بزرگترین منبع سرمایه گذاری خارجی در کشورهای در حال توسعه و بازارهای نوظهور بودند. پس از این دوره، سرمایهگذاریها به شکل وامهای تجاری کاهش و سرمایهگذاریهای مستقیم و سرمایهگذاریهای در سبد سهام خارجی در سراسر جهان به میزان قابلتوجهی افزایش یافت.
بانک های توسعه چند جانبه
نوع متفاوتی از سرمایه گذاران خارجی، بانکهای توسعه چندجانبه (MDB) هستند که یک موسسه مالی بین المللی به حساب میآیند که با هدف تشویق ثبات اقتصادی در کشورهای در حال توسعه در این کشورها سرمایه گذاری می کند. برخلاف وام دهندگان تجاری که هدف آنها از سرمایه گذاری به حداکثر رساندن سود خود است، بانکهای توسعه چندجانبه از سرمایه گذاری های خارجی خود برای تامین مالی پروژه هایی استفاده می کنند که از توسعه اقتصادی و اجتماعی کشورها حمایت می کنند.
سرمایهگذاریها که معمولاً به شکل وامهای کم یا بدون بهره با شرایط مطلوب هستند، ممکن است برای تامین مالی ساخت یک پروژه زیرساختی انجام شوند یا سرمایه مورد نیاز کشور را برای ایجاد صنایع و مشاغل جدید فراهم کند. نمونه هایی از بانک های توسعه چندجانبه شامل بانک جهانی و بانک بینالملل توسعه آمریکا (IDB) هستند.