منظور از مدل سازی مالی چیست؟​

مدل‌ های مالی کاربردهای زیادی برای مدیران شرکت‌ها دارند. تحلیلگران مالی اغلب از این مدل‌ها برای تجزیه و تحلیل عملکرد سهام یک شرکت و پیش بینی نحوه تاثیرپذیری احتمالی آن از رویدادهای یا تصمیمات اجرایی آینده، استفاده می کنند.

نکات کلیدی

مدل سازی مالی نمایش عددی برخی یا تمام جنبه های عملیات یک شرکت است.

مدل های مالی مختلفی وجود دارند که ممکن است نتایج متفاوتی به همراه داشته باشند. هر مدل فقط به همان اندازه اطلاعات و مفروضاتی که به آن وارد می‌شوند مفید است.

آشنایی با مدل سازی مالی

مدل‌ سازی مالی نمایشی عددی از عملیات یک شرکت در گذشته، حال و آینده پیش‌بینی‌شده است. چنین مدل هایی به عنوان ابزارهای تصمیم گیری در نظر گرفته می‌شوند. مدیران شرکت‌ها ممکن است از این مدل‌ها برای برآورد هزینه ها و پیش بینی سود یک پروژه پیشنهادی جدید استفاده کنند.

تحلیلگران مالی از این مدل‌ها برای توضیح یا پیش‌بینی تأثیر رویدادهای مختلف از عوامل داخلی مانند تغییر استراتژی یا مدل کسب‌وکار گرفته تا عوامل خارجی مانند تغییر سیاست یا مقررات اقتصادی بر سهام یک شرکت، استفاده می‌کنند.

مدل‌های مالی برای تخمین ارزش‌گذاری یک کسب‌وکار یا مقایسه کسب‌وکارها با همتایان خود در یک صنعت استفاده می‌شوند. این مدل‌ها همچنین در برنامه ریزی استراتژیک و برای آزمایش سناریوهای مختلف، محاسبه هزینه پروژه های جدید، تصمیم گیری در مورد بودجه و تخصیص منابع شرکت استفاده می شوند.

نمونه هایی از مدل های مالی ممکن است شامل تجزیه و تحلیل جریان نقدی تنزیل شده، تحلیل حساسیت یا ارزیابی عمیق باشند.

مثالی از دنیای واقعی

بهترین مدل های مالی مجموعه ای از مفروضات اساسی را در اختیار کاربران قرار می دهند. به عنوان مثال، یکی از سرفصل‌های اقلام اصلی که معمولاً در این ارزیابی‌ها پیش بینی می شود، رشد فروش است. رشد فروش به صورت افزایش (یا کاهش) فروش ناخالص در سه ماهه اخیر نسبت به سه ماهه قبل ثبت می شود. این دو اطلاعات ورودی تنها اطلاعات ورودی هستند که یک مدل مالی برای محاسبه رشد فروش به آن‌ها نیاز دارد.

مدل ساز مالی یک جای خالی برای درج فروش سال قبل مکان A، و یک جای خالی برای درج فروش سال جاری مکان B ایجاد می کند. مکان سوم یا C، برای فرمولی استفاده می شود که تفاوت بین مقادیر مکان‌های A و B را بر مکان A تقسیم می کند. این فرمول رشد فروش را محاسبه می‌کند. فرمول درج شده در مکان C، به صورت پیشاپیش در مدل‌ساز کدنویسی شده است و قابل تغییر نیست. مکان‌های A و B مکان ثبت اطلاعات ورودی هستند که مقادیر آن‌ها توسط کاربر قابل تغییر هستند.

در این حالت، هدف مدل تخمین رشد فروش در صورت انجام اقدامات خاصی یا وقوع یک رویداد احتمالی است.

البته، این مثال تنها یک نمونه واقعی از مدل‌سازی مالی است. در نهایت، تحلیلگر سهام به رشد بالقوه شرکت نیز علاقه مند است. هر عاملی که بر رشد تأثیر بگذارد یا احتمال تاثیرگذاری آن وجود داشته باشد را می‌توان مدل‌سازی کرد.

همچنین مقایسه بین شرکت ها در تصمیم به خرید سهام حائز اهمیت است. مدل های متعدد به سرمایه گذار کمک می کند تا در میان رقبای مختلف در یک صنعت گزینه مناسب را انتخاب کند.