وام تحصیلی چیست؟ انواع آن (وام دانشجویی فدرال + خصوصی)

وام های تحصیلی برای پوشش هزینه های شهریه، کتاب و لوازم و هزینه های زندگی در زمانی که وام گیرنده در حال تحصیل است در نظر گرفته شده‌اند.

بازپرداخت این وام‌ها اغلب در زمانی که دانشجویان در دانشگاه هستند به تعویق می افتد و بسته به وام دهنده، گاهی اوقات پس از دریافت مدرک نیز برای یک دوره شش ماهه اضافی دیگر به تعویق می افتد.

اگرچه انواع مختلفی از وام های آموزشی وجود دارد اما آنها را می توان به طور کلی به دو نوع اساسی تقسیم کرد: وام های فدرال با حمایت دولت فدرال و وام های خصوصی.

نحوه عملکرد وام تحصیلی

وام تحصیلی به منظور حضور در دانشکده یا دانشگاه معتبر و تحصیل در مقطع دانشگاهی صادر می شود. وام های آموزشی را می توان از دولت یا از طریق منابع وام بخش خصوصی دریافت کرد. وام های فدرال اغلب نرخ های بهره پایین تری را ارائه می دهند و برخی نیز دارای بهره یارانه ای هستند. وام های بخش خصوصی به طور کلی بیشتر از فرآیند متعارف درخواست وام پیروی می کنند و معمولا نرخ های بهره بالاتر از وام های دولت فدرال دارند.

انواع وام تحصیلی

اگرچه انواع مختلفی یاز وام های تحصیلی وجود دارد، اما آنها را می توان به طور کلی به دو نوع اساسی تقسیم کرد: وام های فدرال با حمایت دولت فدرال و وام های خصوصی.

وام های دانشجویی فدرال

اکثر وام گیرندگان در صورت نیاز به استقراض بودجه برای هزینه های تحصیلی ابتدا به دنبال تأمین مالی دولت فدرال می‌روند. اولین گام در راستای دریافت وام تحصیلی از طریق دولت فدرال، تکمیل درخواست رایگان برای دریافت کمک مالی دانشجویی فدرال (FAFSA) است. بسته به وضعیت متقاضی، به ویژه از نظر وابستگی به والدین، ممکن است برای تکمیل درخواست ارائه اطلاعات متفاوتی ضرورت داشته باشد. بررسی اعتبار معمولاً یکی از مراحل ضروری فرآیند درخواست وام به حساب نمی‌آید. مبلغ اصلی وام یا وام‌ها در درجه اول بر اساس هزینه حضور در دانشکده‌ای که دانشجو مربوطه قصد دارد در آن شرکت کند تعیین می‌شود. پس از تکمیل فرم FAFSA، دانشکده‌هایی که در فهرست درخواست FAFSA وجود دارند برای تعیین بسته کمک مالی خاصی که دانشجو واجد شرایط دریافت آن شناخته می‌شود، ارزیابی‌های لازم را انجام می‌دهند.

انواع مختلفی از وام های دانشجویی فدرال وجود دارد، از جمله وام های مستقیم یارانه ای، مستقیم بدون یارانه و وام های مستقیم ادغامی. در صورت ارائه و پذیرش، دولت فدرال بودجه ای را  برای پوشش هزینه های تحصیلی دانشجو به دانشگاه مشخص شده تخصیص می‌دهد. پس از پوشش هزینه‌های تحصیل در صورتی که مبلغی از وام باقی بماند این مبلغ به دانشجو پرداخت می شود. دانشجو ممکن است از این وجوه برای پوشش سایر هزینه هایی که در حین تحصیل در این مقطع تحصیلی متحمل می شود استفاده کند. اگر دانش آموزی واجد شرایط دریافت وام های یارانه ای باشد، بهره وام گیرنده تا زمانی که در دانشکده است پوشش داده می شود. اگر دانش‌آموزی واجد شرایط دریافت وام‌های بدون یارانه باشد، اعمال بهره وام‌های او تا زمانی که در کلاس‌های درسی ثبت‌نام کرده و وضعیت علمی خوبی داشته باشد به تعویق می‌افتد.

وام دانشجویی خصوصی

در برخی موارد، بسته وام دانشجویی خاصی که دولت فدرال برای یک دانشجو صادر می‌کند ممکن است نشان دهد که وام‌گیرنده بایستی مابقی وجوه لازم را از وام‌دهندگان خصوصی درخواست کند. وام های خصوصی دانشجویی همچنین از سوی سازمان های غیرانتفاعی وام دهی وابسته به دولت و وام های نهادی که دانشکده‌ها ارائه می‌کنند ارائه می‌شوند. این نوع وام ها عموماً از فرآیند درخواست وام استانداردتری پیروی می کنند (مانند آنچه که در مورد هر وام بخش خصوصی به طور معمول مشاهده می‌شود). درخواست برای وام های دانشجویی خصوصی معمولاً به بررسی اعتبار نیاز دارد.

وام گیرندگان می توانند درخواست خود را مستقیماً به وام دهندگان بخش خصوصی ارائه دهند. در اینجا نیز مشابه وجوه فدرال، مبلغ تایید شده تحت تاثیر دانشکده‌ای است که وام گیرنده در آن شرکت می کند. در صورت تایید، بودجه هزینه های آموزشی در ابتدا به دانشکده پرداخت می شود تا تمام صورتحساب های در انتظار پرداخت را پوشش دهد. سپس مبلغ باقیمانده مستقیماً به وام گیرنده ارسال می شود.

ملاحظات ویژه

بدهی انباشته از دانشگاه ممکن است پس از فارغ التحصیلی بار سنگینی برای فرد ایجاد کند.

اگر دانش‌آموزی وام‌های آموزشی متعددی گرفته باشد، تجمیع آنها ممکن است گزینه خوبی برای مدیریت آسان‌تر بار بدهی باشد. چند وام تحصیلی فدرال را می توان در یک وام تلفیقی مستقیم ترکیب کرد.

همچنین، بسیاری از وام دهندگان خصوصی اکنون به وام گیرندگان اجازه می دهند وام های فدرال و خصوصی خود را در یک وام ترکیب کنند. توجه به این نکته ضروری است که در این حالت، وام جدید صادر شده خصوصی خواهد بود زیرا توسط یک وام دهنده خصوصی صادر می شود. از آنجا که این وام یک وام خصوصی در نظر گرفته می شود، بدهی فرد دیگر واجد شرایط برخی برنامه های فدرال برای بخشش و بازپرداخت وام نخواهد بود. هیچ گزینه ای برای وام گیرندگان وجود ندارد که وام های خصوصی و دولتی را در یک وام دولتی جدید ترکیب کنند.

تعدادی از کارفرمایان نیز به ارائه خدمات ادغام وام و مزایای بازپرداخت وام دانشجویی در برنامه های مزایای کارکنان خود روی آورده‌اند تا به کارکنان خود در زمینه بازپرداخت و مدیریت وام دانشجویی پس از فارغ‌التحصیلی از دانشگاه کمک کنند.

دانشجویان و خانواده‌هایشان باید قبل از درخواست وام‌های آموزش عالی که می‌توانند در آینده به یک بار بدهی سنگین تبدیل شوند همه گزینه‌های خود را در نظر بگیرند. برخی از جایگزین‌ها یا راه‌های کاهش مبلغ وام‌ها عبارتند از: کار پاره وقت، پذیرش پیشنهادات کار در حین تحصیل، حضور در دانشکده‌های ارزان‌تر، یافتن شغلی که مزایایی را برای بازپرداخت شهریه دوران تحصیل ارائه می‌دهد و درخواست بورسیه‌ای که به پوشش هزینه‌های شهریه، اتاق و غذا کمک می‌کند. پس از فارغ‌التحصیلی دانشجو از دانشگاه نیز جستجوی شغلی که به عنوان مزایای شغلی برنامه‌هایی را برای تسهیل بازپرداخت وام دانشجویی ارائه می‌کند ممکن است مفید باشد.