ارز دیجیتال چیست؟ بررسی انواع آن

ارزهای دیجیتال معمولی نیازی به واسطه ندارند و اغلب ارزان ترین روش برای معامله ارز هستند.

همه رمزارزها ارزهای دیجیتال هستند، اما همه ارزهای دیجیتال رمزارز نیستند.

برخی از مزایای ارزهای دیجیتال این است که امکان انتقال یکپارچه ارزش را فراهم می‌کنند و ممکن است هزینه های تراکنش را کاهش دهند.

برخی از معایب ارزهای دیجیتال عبارتند از اینکه ممکن است برای معامله کردن بیش از اندازه پرنوسان هستند و احتمال هک شدن آن‌ها وجود دارد.

آشنایی با ارز دیجیتال

ارزهای دیجیتال ویژگی‌های فیزیکی ندارند و فقط به صورت دیجیتال در دسترس هستند. تراکنش های مربوط به ارزهای دیجیتال با استفاده از رایانه یا کیف پول الکترونیکی متصل به اینترنت یا شبکه های تعیین شده انجام می شود. در مقابل، ارزهای فیزیکی مانند اسکناس و سکه های ضرب شده ملموس هستند، به این معنی که مشخصات و ویژگی های فیزیکی مشخصی دارند. تراکنش‌های مربوط به چنین ارزهایی تنها زمانی امکان‌پذیر است که دارندگان آنها دارای مالکیت فیزیکی این ارزها باشند.

ارزهای دیجیتال کاربردی مشابه ارزهای فیزیکی دارند. می توان از آنها برای خرید کالا و پرداخت هزینه خدمات استفاده کرد. همچنین، ممکن است این ارزها استفاده محدودی را در میان برخی از جوامع آنلاین مانند سایت های بازی، درگاه‌های قمار یا شبکه های اجتماعی پیدا کنند.

ارزهای دیجیتال همچنین امکان انجام تراکنش های فوری را امکان پذیر می سازند که ممکن است به طور یکپارچه در سراسر جهان انجام شوند. برای مثال، شخصی که در ایالات متحده مستقر است می‌تواند با ارز دیجیتال مبلغی را به طرف مقابل ساکن سنگاپور پرداخت کند، مشروط بر اینکه هر دو به یک شبکه متصل باشند.

ویژگی های ارزهای دیجیتال

همانطور که قبلا ذکر شد، ارزهای دیجیتال فقط به صورت دیجیتالی وجود دارند. معادل فیزیکی ندارند.

ارزهای دیجیتال ممکن است متمرکز یا غیرمتمرکز باشند. در حالی که ارزهای کاغذی که به شکل فیزیکی وجود دارند، نظام تولید و توزیع متمرکزی دارند که در کنترل بانک‌های مرکزی و سازمان‌های دولتی هستند. ارزهای دیجیتال برجسته مانند بیت کوین و اتریوم نمونه هایی از نظام های ارزی دیجیتال و غیرمتمرکز هستند.

ارزهای دیجیتال می توانند ارزش را انتقال دهند. استفاده از ارزهای دیجیتال مستلزم تغییر ذهنی نسبت به چارچوب فعلی عملکرد ارزها است، چرا که در چارچوب فعلی ارزهای فیزیکی به معاملات خرید و فروش کالا و خدمات مرتبط می‌شوند. با این حال، ارزهای دیجیتال این مفهوم را گسترش می دهند. به عنوان مثال، یک توکن شبکه بازی ممکن است جان یک بازیکن را افزایش دهد یا قدرت های فوق العاده ای برای وی فراهم کند. این معامله خرید یا فروش نیست، بلکه بیانگر انتقال ارزش است.

انواع ارزهای دیجیتال

ارز دیجیتال یک اصطلاح فراگیر است که ممکن است برای توصیف انواع مختلفی از ارزهای موجود در حوزه الکترونیکی استفاده شود. به طور کلی، سه نوع مختلف ارز وجود دارد:

رمزارزها

رمزارزها ارزهای دیجیتالی خاصی هستند که از رمزنگاری برای ایمن سازی و تایید تراکنش ها در شبکه خود استفاده می کنند. در این دسته از ارزهای دیجیتال همچنین از رمزنگاری برای مدیریت و کنترل ایجاد چنین ارزهایی استفاده می شود. بیت کوین و اتریوم نمونه هایی از ارزهای دیجیتال هستند. بسته به حوزه قضایی، ارزهای دیجیتال ممکن است تنظیم شده  یا نشده باشند.

مهم

ارزهای رمزنگاری شده، ارزهای مجازی در نظر گرفته می شوند زیرا تنظیم نشده هستند و فقط به صورت دیجیتالی وجود دارند.

ارزهای مجازی

ارزهای مجازی، ارزهای دیجیتال تنظیم نشده‌ای هستند که توسط توسعه دهندگان یا سازمان بنیان‌گذاری که متشکل از گروه‌های ذینفع مختلف هستند کنترل می‌شوند. ارزهای مجازی را می توان به کمک یک پروتکل شبکه تعریف شده به صورت الگوریتمی کنترل کرد. نمونه ای از ارز مجازی توکن‌های شبکه بازی هستند که اقتصاد آن توسط توسعه دهندگان تعریف و کنترل می شود.

ارزهای دیجیتال بانک مرکزی

ارزهای دیجیتال بانک مرکزی (CBDC) ارزهای دیجیتالی تنظیم شده ای هستند که توسط بانک مرکزی یک کشور صادر می شوند. ارزهای دیجیتال بانک مرکزی ممکن است مکمل یا جایگزینی برای ارز کاغذی متعارف باشد. برخلاف ارز کاغذی که به دو صورت فیزیکی و دیجیتالی وجود دارد، ارزهای دیجیتال بانک مرکزی صرفا به شکل دیجیتالی وجود خواهند داشت. انگلستان، سوئد و اروگوئه از جمله کشورهای معدودی هستند که در حال بررسی برنامه هایی برای راه اندازی نسخه دیجیتالی ارزهای کاغذی بومی خود هستند.