نرخ تنزیل چیست و نحوه عملکرد آن در جریان نقدی چگونه است؟

نرخ تنزیل نرخ بهره ای است که از بانک های تجاری و سایر موسسات مالی برای وام های کوتاه مدتی که از بانک فدرال رزرو می گیرند، اخذ می شود.

نرخ تنزیل به نرخ بهره ای اشاره دارد که در تحلیل جریان نقدی تنزیل شده (DCF) برای تعیین ارزش فعلی جریان های نقدی آتی استفاده می شود.

نکات کلیدی

در زمینه بانکی، وام با نرخ تنزیل یکی از ابزارهای کلیدی سیاست پولی و بخشی از عملکرد فدرال رزرو به عنوان آخرین مرجع وام دهنده است.

این اصطلاح در تجزیه و تحلیل جریان نقدی تنزیل شده، نرخ تنزیل ارزش زمانی پول را بیان می کند و می تواند تفاوت بین عملی بودن یا نبودن یک پروژه سرمایه گذاری را ایجاد کند.

نحوه عملکرد نرخ تنزیل

بانک های تجاری در ایالات متحده برای تامین نیازهای عملیاتی کوتاه مدت خود دو راه اصلی برای استقراض پول دارند. آنها می توانند بدون نیاز به هیچ وثیقه ای و با استفاده از نرخ بهره بین بانکی مبتنی بر بازار از بانک های دیگر وام بگیرند یا به آن‌ها وام دهند یا پول مورد نیاز عملیات کوتاه مدت خود را از بانک فدرال رزرو قرض بگیرند.

وام های فدرال رزرو از طریق 12 شعبه منطقه ای فدرال رزرو پردازش می شود. مؤسسات مالی برای پوشش هرگونه کسری نقدینگی، جلوگیری از ایجاد هرگونه مشکل نقدینگی یا در بدترین حالت، جلوگیری از ورشکستگی بانک از این وام ها استفاده می‌کنند. این تسهیلات وامی که فدرال رزرو ارائه می‌کند به عنوان پنجره تنزیل شناخته می شود.

این وام ها بسیار کوتاه مدت هستند: 24 ساعته یا کمتر. نرخ بهره اعمال شده نیز نرخ تنزیل استاندارد است. این نرخ تنزیل توسط هیئت مدیره بانک فدرال رزرو تعیین و توسط شورای حکام آن تایید می شود.

سه طبقه مختلف وام های پنجره تنزیل فدرال رزرو

برنامه پنجره تنزیل فدرال رزرو دارای سه طبقه وام مختلف است که هر یک از آنها نرخ جداگانه اما مرتبطی دارند.

ردیف اول که برنامه اعتباری اصلی نامیده می شود، سرمایه ای را در اختیار بانک هایی قرار می دهد که از نظر مالی دارای سابقه اعتباری خوبی هستند. نرخ تنزیل این اعتبار اصلی معمولاً بالاتر از نرخ‌های بهره موجود در بازار است وام‌های دیگری است ممکن است بانک‌های دیگر یا سایر منابع بدهی کوتاه‌مدت ارائه کنند.

ردیف بعدی که برنامه اعتبار ثانویه نام دارد، وام های مشابهی را به مؤسساتی ارائه می دهد که واجد شرایط نرخ تنزیل اصلی نیستند. نرخ تنزیل این وام‌ها معمولاً 50 صدم درصد بالاتر از نرخ اصلی (1 درصد = 100 صدم درصد) تعیین می شود. مؤسسات این ردیف اندازه کوچکتری دارند و ممکن است به اندازه مؤسساتی که از وام‌های ردیف اولیه استفاده می کنند از نظر مالی سالم نباشند.

ردیف سوم برنامه اعتبار فصلی نامیده می شود و به مؤسسات مالی کوچکتری که تغییرات فصلی بیشتری را در جریان نقدی خود تجربه می کنند، ارائه می‌شود. بسیاری از این موسسات مالی بانک‌های منطقه‌ای هستند که نیازهای بخش‌های کشاورزی و گردشگری را تامین می‌کنند. تجارت آنها نسبتاً پرخطر در نظر گرفته می شود، بنابراین نرخ بهره ای که پرداخت می کنند بالاتر است.

مهم

هر سه نوع وام پنجره تنزیل فدرال رزرو با وثیقه پشتیبانی می‌شوند. بانک باید تضمینات یا وثیقه با ارزش مشخصی را در برابر وام ارائه کند.

استفاده از نرخ تنزیل فدرال رزرو

موسسات وام گیرنده عمدتاً زمانی که نمی توانند وام دهندگان مشتاقی را در بازار پیدا کنند، از این تسهیلات استفاده می کنند. نرخ های تنزیلی که فدرال رزرو ارائه می‌کند در مقایسه با نرخ های استقراض بین بانکی به نسبت بالاتر هستند.

وام های تنزیلی در درجه اول به عنوان گزینه اضطراری برای بانک هایی که در تنگنا قرار گرفته‌اند در نظر گرفته شده است. استقراض از پنجره تنزیل فدرال رزرو حتی ممکن است برای سایر فعالان بازار و سرمایه گذاران نشانه‌ای از ضعف بانک باشد.

استفاده از این تسهیلات در دوره های مشکلات مالی به اوج خود می رسد.

مثالی از نرخ تنزیل فدرال رزرو

استفاده از پنجره تنزیل فدرال رزرو در اواخر سال 2007 و در سال 2008 افزایش یافت، زیرا شرایط مالی به شدت بدتر شد و بانک مرکزی اقداماتی را برای تزریق نقدینگی به سیستم مالی انجام داد.

نرخ تنزیل دو ردیف اول به طور مستقل توسط فدرال رزرو و نرخ تنزیل ردیف سوم بر اساس نرخ های رایج در بازار تعیین می‌شود.

در آگوست 2007، شورای حکام فدرال رزرو نرخ تنزیل اصلی را از 6.25% به 5.75% و صرف ریسک نرخ بهره وجوه فدرال رزرو را از 1% به 0.5% کاهش داد. در اکتبر 2008، یک ماه پس از فروپاشی بانکLehman Brothers، استقراض از پنجره تنزیل به سقف 403.5 میلیارد دلار رسید در حالی میانگین ماهانه آن از سال 1959 تا 2006 برابر 0.7 میلیارد دلار بود.

به دلیل بحران مالی، هیئت حکام فدرال رزرو همچنین دوره وام دهی را از یک شبه به 30 روز و سپس به 90 روز در مارس 2008 افزایش داد.

هنگامی که مجددا کنترل اقتصاد برقرار شد، این اقدامات لغو شدند و نرخ تنزیل فقط به وام یک شبه بازگشت.

خارج از ایالات متحده

در حالی که فدرال رزرو نرخ تنزیل خود را تحت برنامه پنجره تنزیل در ایالات متحده حفظ کرده است، سایر بانک های مرکزی در سراسر جهان نیز از اقدامات مشابه در انواع مختلف استفاده می کنند.

به عنوان مثال، بانک مرکزی اروپا تسهیلات دائمی را ارائه می دهد که به عنوان تسهیلات وام نهایی عمل می کنند. سازمان‌های مالی می‌توانند در ازای ارائه دارایی‌های واجد شرایط کافی به عنوان وثیقه، نقدینگی یک شبه را از بانک مرکزی دریافت کنند.

واقعیت سریع

معمولاً، وام‌های تنزیلی فدرال رزرو فقط یک شبه هستند، اما در دوره‌های بحران اقتصادی شدید، مانند بحران اعتباری 2008-2009، دوره وام ممکن است تمدید شود.

نحوه عملکرد نرخ تنزیل در تحلیل جریان نقدی

همان اصطلاح نرخ تنزیل، در تجزیه و تحلیل جریان نقدی تنزیل شده (DCF) نیز استفاده می شود.

تجزیه و تحلیل جریان نقدی تنزیل شده برای برآورد ارزش سرمایه گذاری بر اساس جریان های نقدی مورد انتظار آتی آن استفاده می شود. بر اساس مفهوم ارزش زمانی پول، تجزیه و تحلیل DCF با محاسبه ارزش فعلی جریان های نقدی مورد انتظار آتی با استفاده از نرخ تنزیل، به ارزیابی عملی بودن یک پروژه یا سرمایه گذاری کمک می کند.

چنین تحلیلی با تخمین میزان سرمایه گذاری لازم برای پروژه پیشنهادی آغاز می شود. سپس، بازده آتی مورد انتظار پروژه در نظر گرفته می شود. در مرحله بعد، با استفاده از نرخ تنزیل ارزش جاری تمام این جریان های نقدی آتی محاسبه می‌شود. اگر ارزش فعلی خالص آن‌ها مثبت باشد، پروژه قابل اجرا در نظر گرفته می شود. اگر منفی باشد، پروژه فاقد ارزش سرمایه گذاری به حساب خواهد آمد.

در این زمینه از تجزیه و تحلیل جریان نقدی تنزیل شده، نرخ تنزیل به نرخ بهره ای اشاره دارد که برای تعیین ارزش فعلی جریان‌های وجوه نقد استفاده می شود. به عنوان مثال، اگر امروز در یک طرح پس اندازی که نرخ بهره 10٪ را ارائه می‌دهد 100 دلار سرمایه گذاری شود، میزان سرمایه به 110 دلار افزایش خواهد یافت. به عبارت دیگر، اگر ارزش 110 دلار (ارزش آتی) با نرخ تنزیل 10 درصد کاهش داده شود، ارزش 100 دلار امروزی را خواهد داشت.

اگر کسی از همه این جریان‌های نقدی آتی (مانند ارزش آتی 110 دلار) اطلاع داشته باشد یا بتواند به طور معقولی پیش‌بینی کند، آنگاه با استفاده از نرخ تنزیل مشخصی، می‌تواند ارزش فعلی چنین سرمایه‌گذاری را بدست آورد.

کدام نرخ تنزیل برای استفاده مناسب است؟

برای ارزیابی یک سرمایه گذاری یا یک پروژه تجاری استفاده از چه نرخ تنزیلی مناسب است؟ هنگام سرمایه گذاری در دارایی های استاندارد مانند اوراق قرضه خزانه داری، نرخ بازده بدون ریسک اغلب به عنوان نرخ تنزیل استفاده می شود.

از سوی دیگر، اگر کسب و کاری در حال ارزیابی احتمال موفقیت اجرای یک پروژه بالقوه باشد، می‌توند از میانگین موزون هزینه سرمایه (WACC) به عنوان نرخ تنزیل استفاده کند. این معیار میانگین هزینه ای را که شرکت برای تامین سرمایه از محل استقراض یا فروش سهام می پردازد نشان می‌دهد.

در هر صورت، برای اینکه سرمایه‌گذاری یا پروژه چراغ سبز دریافت کند بایستی ارزش فعلی خالص تمام جریان‌های نقدی مثبت باشد.

نرخ تنزیل بالاتر چه تأثیری بر ارزش زمانی پول دارد؟

ارزش جریان های نقدی آتی با نرخ تنزیل کاهش می یابد، بنابراین هر چه نرخ تنزیل بیشتر باشد، ارزش فعلی جریان های نقدی آتی کمتر می شود. نرخ تنزیل کمتر منجر به ارزش فعلی بالاتر می شود.

همانطور که از این قاعده مشخص می‌شود، زمانی که نرخ تنزیل بالاتر باشد ارزش پول در آینده کمتر از امروز خواهد بود و قدرت خرید کمتری خواهد داشت.

جریان نقدی تنزیل شده چگونه محاسبه می شود؟

سه مرحله برای محاسبه جریان نقدی تنزیل شده سرمایه گذاری وجود دارد:

جریان های نقدی مورد انتظار از سرمایه گذاری را پیش بینی کنید.

نرخ تنزیل مناسب را انتخاب کنید.

با استفاده از یک ماشین حساب مالی، یک صفحه گسترده یا محاسبات دستی، ارزش جریان های نقدی پیش بینی شده را به امروز کاهش دهید.

چگونه نرخ تخفیف مناسب را می‌توان انتخاب کرد؟

نرخ تنزیل استفاده شده به نوع تحلیل انجام شده بستگی دارد.

سرمایه گذار هنگام ارزیابی یک سرمایه گذاری باید از هزینه فرصتی که می‌توانست پول خود را در جای دیگری سرمایه‌گذاری کند برای انتخاب نرخ تنزیل مناسب استفاده کند. این نرخ بازدهی است که سرمایه‌گذار می‌توانست با سرمایه‌گذاری با اندازه و ریسک قابل مقایسه در بازار به دست آورد.

کسب و کارها می توانند از بین چندین نرخ تنزیل مختلف مناسب ترین گزینه را انتخاب کنند. این گزینه ممکن است نرخ تنزیل مبتنی بر هزینه فرصت، یا میانگین موزون هزینه سرمایه (WACC) یا میانگین بازده گذشته پروژه مشابهی باشد. در برخی موارد، ممکن است استفاده از نرخ بدون ریسک مناسب ترین گزینه باشد.