منظور از طرح بازنشستگی مانده نقدی
طرح بازنشستگی مانده نقدی، طرحی است که در آن درصد معینی از دستمزد سالانه شرکت کنندگان به اضافه هزینه های بهره به حساب آنها واریز میشود.
در طرح موجودی نقدی، کارفرما به حساب شرکت کننده این طرح درصد مشخصی از دستمزد سالانه وی را به اضافه هزینه های بهره واریز میکند. محدودیت ها و الزامات تامین مالی و ریسک سرمایه گذاری بر اساس الزامات مزایای مشخص طرح تعیین میشوند. تغییرات سبد سرمایهگذاری مزایای نهایی را که شرکتکننده در زمان بازنشستگی یا خاتمه کار دریافت خواهد تحت تاثیر قرار نمیدهد و شرکت تمام سود و زیان ناشی از سرمایهگذاری را متحمل خواهد شد.
نکات کلیدی
این نوع طرح بازنشستگی به صورت حساب فردی نگهداری می شود و بسیار شبیه طرح بازنشستگی با سهم مشارکت معین کارفرما است.
مزیت این طرح ها این است که محدودیت های سهم مشارکت با افزایش سن افزایش می یابد.
افراد بالای 60 سال می توانند سالانه بیش از 200000 دلار را به صورت سهم مشارکت پیش از کسر مالیات را در این حسابها پسانداز کنند.
زمانی که این طرحها با طرح 401(k) ترکیب شوند سهم مشارکت کارفرما تقریبا 6.9% از دستمزد شرکتکننده خواهد شد در حالی که سهم مشارکت کارفرما در طرحهای 401(k) عادی معمولا 4.7% از حقوق شرکتکننده است.
درک طرح های بازنشستگی مانده ی نقدی
طرحهای مانده نقدی بر اساس حساب فردی نگهداری می شوند و از این نظر بسیار مشابه طرحهای با سهم مشارکت معین هستند. به این معنا که این طرح مشابه طرحهای معمولی با مزایای تعریف شده نیست. طرح مانده نقدی عملکردی دقیقاً مشابه طرح مشارکت تعیین شده دارد زیرا تغییرات ارزش سبد سرمایهگذاری شرکت کننده بر سهم سالانه آن تأثیر نمی گذارد.
ویژگی های طرح های بازنشستگی مانده نقدی مشابه برنامه های(k) 401 است. این سرمایه گذاری ها به صورت حرفه ای مدیریت می شوند و به شرکت کنندگان وعده دریافت مزایای مشخصی در زمان بازنشستگی داده می شود. با این حال، مزایای این طرح به سبک طرح 401(k) به جای جریان درآمد ماهانه بر حسب موجودی حساب بیان میشوند.
داشتن طرح بازنشستگی مانده نقدی علاوه بر طرح (k)401 ممکن است به افراد کمک کند تا صورتحساب های مالیاتی خود را کاهش دهند و اندوخته دوران بازنشستگی خود را تقویت کنند. با این حال، کسانی که به برنامه های بازنشستگی متعارف سخاوتمندانه وابسته هستند، اشتیاق کمتری نسبت به این طرحها دارند.
بسیاری از صاحبان مشاغل مسن تر به دلیل محدودیتهای مشارکت سخاوتمندانه این طرحها که همراه با سن افراد افزایش مییابد به دنبال این نوع برنامه ها هستند تا پس انداز بازنشستگی خود را با سرعت زیادی تقویت کنند.
افراد بالای 60 سال می توانند سالانه بیش از 200000 دلار به عنوان سهم مشارکت پیش از کسر مالیات برای دوران بازنشستگی پسانداز کنند. سهم مشارکت مرکب کارفرما و کارمند در طرحهای401(k) برای افراد بالای 50 سال بسیار محدودتر است. در سال 2022 حداکثر سهم مرکب 67500 دلار است که نسبت به حداکثر سهم 64500 دلاری در سال 2021 افزایش یافته است. این رقم شامل 6500 دلار کمک هزینه جبرانی برای افراد بالای 50 سال میشود.
مهم: قوانین مختلف فدرال مانند قانون امنیت درآمد بازنشستگی کارکنان (ERISA)از مزایای افرادی که در طرح های بازنشستگی بخش خصوصی شرکت می کنند محافظت میکنند.
ملاحظات ویژه
زمانی که از طرح موجودی نقدی در کنار طرح 401(k) استفاده شود سهم مشارکت کارفرما برای کارکنان عادی معمولا بالغ بر 6.9% از حقوق آنها میشود در حالی که سهم کارفرما برای طرحهای عادی 401(k) به تنهایی 4.7% است.
شرکت کنندگان این طرحها بهره سالانهای برای موجودی حساب خود دریافت می کنند. این بهره ممکن است با نرخ بهره ثابتی مانند 5 درصد یا نرخ بهره متغیری مانند نرخ بهره اوراق قرضه 30 ساله خزانه داری تعیین شود. شرکتکنندگان در زمان بازنشستگی میتوانند بر اساس موجودی حساب خود مستمری دریافت کنند یا کل مبلغ آن را به صورت یکجا دریافت کنند که میتوان آن را در ادامه به یک حساب بازنشستگی فردی یا طرح بازنشستگی دیگر کارفرما واریز کرد.
بااینحال، این طرح معایب خاص خود را دارند. طرحهای بازنشستگی مانده نقدی غالبا برای کارفرمایان پرهزینهتر از طرحهای متعارف پسانداز بازنشستگی تحت حمایت مالی کارفرما مانند طرحهای (k) 401 هستند. علت این است که این طرحها به گواهی تاییدیه برای تضمین از تامین مالی مناسب نیاز دارند. انواع و مبلغ هزینههای طرحهای مختلف با یکدیگر متفاوت است اما طرحهای مانده حساب نقدی معمولا هزینهی راهاندازی، هزینههای اجرایی سالانه و هزینههای مدیریت به نسبت بالاتری دارند.