استراتژی آربیتراژ نقدی و آتی چیست؟

هدف این استراتژی استفاده از ناکارآمدی قیمت گذاری دارایی در بازار نقدی (یا لحظه‌ای) و بازار آتی برای کسب سود بدون ریسک است. به لحاظ نظری قرارداد آتی باید نسبت به قیمت فعلی دارایی پایه گران‌تر باشد در غیر این صورت آربیتراژ سودآور نخواهد بود.

نکات کلیدی

ایده اصلی این روش «تملک» دارایی برای تحویل فیزیکی تا تاریخ انقضای قرارداد آتی است.

آربیتراژ نقدی و آتی کاملاً بدون ریسک نیست زیرا ممکن است «تملک» فیزیکی یک دارایی تا زمان انقضا هزینه‌هایی  داشته باشد.

مبانی استراتژی مبادله ی آربیتراژ نقدی و آتی

در آربیتراژ نقدی و آتی آربیتراژ گیرنده معمولاً به دنبال «تملک» دارایی تا تاریخ انقضای قرارداد آتی است تا در آن زمان در ازای قرارداد آتی تحویل داده شود. بنابراین، این استراتژی تنها زمانی قابل اجرا است که جریان  ورودی وجه نقد ناشی از موقعیت آتی از هزینه خریداری و نگهداری در موقعیت خرید دارایی بیشتر باشد.

موقعیت‌های آربیتراژ نقدی و  آتی 100% بدون ریسک نیست، زیرا همچنان در آن خطر افزایش هزینه‌های تملک مانند افزایش نرخ مارجین کارگزاری وجود دارد. با این حال، ریسک تغییرات قیمت در بازار که جزء اصلی هر معامله خرید و فروش است، با این واقعیت که پس از شروع معامله، تنها رویداد بعدی تحویل دارایی در مقابل قرارداد آتی خواهد بود کاهش می‌یابد. در زمان انقضای قرارداد آتی، نیازی به دسترسی به هیچکدام از آن‌ها در بازار آزاد نیست.

دارایی‌های فیزیکی مانند بشکه‌های نفت یا مقادیر زیاد غلات نیاز به ذخیره‌سازی و بیمه دارند، اما شاخص‌های سهام مانند شاخص S&P 500، احتمالاً فقط به هزینه‌های تامین مالی مانند مارجین معامله نیاز خواهند داشت. بنابراین، در صورت ثابت بودن سایر شرایط آربیتراژگیری در این بازارهای غیرفیزیکی ممکن است سودآورتر. با این حال، از آنجا که برای شرکت در آربیتراژگیری موانع کمتری وجود دارد بازیکنان بیشتری اجازه پیدا می‌کنند تا چنین معامله‌ای را انجام دهند. در نتیجه قیمت گذاری بین بازارهای نقدی و آتی آن‌ها کارآمدتر می‌شود و مابه‌تفاوت قیمت آن‌ها کاهش می‌یابد. مابه‌التفاوت کمتر قیمت به معنای فرصت کمتر برای کسب سود است.

در بازارهایی که فعالیت معاملاتی کمتری دارند نیز تا زمانی که نقدینگی کافی در هر دو طرف بازار یعنی لحظه‌ای و آتی وجود داشته باشد همچنان ممکن است امکان آربیتراژگیری وجود داشته باشد.

نمونه ای از استراتژی آربیتراژگیری نقدی و آتی

مثال زیر از آربیتراژ نقدی و آتی را در نظر بگیرید. فرض کنید یک دارایی در حال حاضر 100 دلار معامله می شود، در حالی که قیمت قرارداد آتی یک ماهه آن 104 دلار است. علاوه بر این، هزینه های ماهانه تملک این دارایی مانند هزینه های ذخیره سازی، بیمه و تامین مالی آن نیز بالغ بر 3 دلار است.

در این حالت، آربیتراژگیرنده دارایی را به قیمت 100 دلار خریداری می کند (یا یک موقعیت خرید در آن باز می کند) و همزمان قرارداد آتی یک ماهه آن را به قیمت 104 دلار می فروشد (یعنی یک موقعیت فروش در آن ایجاد می کند). سپس این معامله‌گر دارایی را تا تاریخ انقضای قرارداد آتی نگهداری یا در تملک خود حفظ می‌کند و دارایی را در مقابل قرارداد آتی تحویل می‌دهد، در نتیجه سود آربیتراژی یا بدون ریسک 1 دلار را برای خود تضمین می‌کند.