حسابداری تعهدی چیست و چه تفاوتی با حسابداری نقدی دارد؟
حسابداری تعهدی یک روش حسابداری مالی است که به شرکت اجازه می‌دهد قبل از دریافت وجه برای کالاها یا خدمات فروخته شده درآمد را ثبت کند یا هزینه‌ها را قبل از پرداخت آن توسط شرکت به‌عنوان هزینه ثبت کند.
به گزارش اقتصاد آنلاین، به عبارت دیگر، درآمد کسب شده بدون توجه به زمان وقوع معاملات نقدی، در دفاتر حسابداری شرکت شناسایی می‌شود. حسابداری تعهدی یکی از دو روش حسابداری است. روش دیگر، حسابداری نقدی است. حسابداری نقدی تنها زمانی درآمد را ثبت می‌کند که تراکنش نقدی برای کالاها و خدمات انجام شده باشد.
نکات کلیدی
حسابداری تعهدی یک روش حسابداری است که در آن درآمد یا هزینه‌ها هنگام انجام معامله در مقابل دریافت یا پرداخت ثبت می‌شود.
این روش از اصل تطبیق پیروی می‌کند که می‌گوید درآمدها و هزینه‌ها باید در همان دوره شناسایی شوند.
حسابداری نقدی روش دیگر حسابداری است که معاملات را تنها در صورت انجام پرداخت شناسایی می‌کند.
واجد شرایط بودن برای حسابداری تعهدی
حسابداری تعهدی روش استاندارد حسابداری برای اکثر شرکت‌ها به جز برای مشاغل بسیار کوچک و افراد است. خدمات درآمد داخلی (IRS) به کسب‌وکارهای کوچک واجد شرایط اجازه می‌دهد تا روش موردنظر خودشان را انتخاب کنند. شرکت‌ها می‌توانند از روش حسابداری تعهدی استفاده کنند اگر درآمدشان کمتر از آستانه مشخصی باشد که توسط IRS به نام روش دریافت ناخالص مشخص شده است.
اگر میانگین درآمد ناخالص سالانه برای دوره 3 ساله مالیاتی منتهی به سال مالیاتی قبل از آن سال مالیاتی- مثلاً از 26 میلیون دلار در سال 2021 و 27 میلیون دلار در سال 2022- تجاوز نکند، با بررسی دریافتی‌های ناخالص برای هرسال مالیاتی روبرو می‌شود.
مزایای حسابداری تعهدی
روش تعهدی تصویر دقیق‌تری از شرایط فعلی شرکت ارائه می‌دهد، اما پیچیدگی نسبی آن، اجرای آن را گران‌تر می‌کند.
این روش از پیچیدگی فزاینده معاملات تجاری و تمایل به اطلاعات مالی دقیق‌تر ناشی می‌شود. فروش اعتباری و پروژه‌هایی که جریان‌های درآمدی را در یک دوره طولانی فراهم می‌کنند، بر وضعیت مالی شرکت در زمان معامله تأثیر می‌گذارند؛ بنابراین، منطقی است که چنین رویدادهایی باید در صورت‌های مالی در همان دوره گزارشگری که این معاملات رخ می‌دهد نیز منعکس شود.
تحت شرایط حسابداری تعهدی، شرکت‌ها یک بازخورد فوری از جریان‌های نقدی ورودی و خروجی مورد انتظار خود دارند که مدیریت منابع فعلی و برنامه‌ریزی برای آینده را برای کسب‌وکارها آسان‌تر می‌کند.
مهم
حسابداری تعهدی، تصویر دقیق‌تری از وضعیت مالی یک شرکت ارائه می‌دهد درحالی‌که برخی کسب‌وکارهای کوچک از حسابداری نقدی استفاده می‌کنند.
حسابداری تعهدی در مقابل حسابداری نقدی
حسابداری تعهدی را می‌توان در مقابل حسابداری نقدی قرارداد که معاملات را تنها در صورت مبادله وجه نقد شناسایی می‌کند. حسابداری تعهدی تقریباً همیشه برای شرکت‌هایی که موجودی کالا را حمل می‌کنند یا به صورت اعتباری فروش می‌کنند مورد نیاز است.
برای مثال، شرکت مشاوره‌ای را در نظر بگیرید که در 30 اکتبر به مشتری خدمات 5000 دلاری ارائه می‌دهد. مشتری صورت‌حساب خدمات ارائه شده را دریافت کرده و پرداخت نقدی را در 25 نوامبر انجام داده است. ورودی حسابداری به روش نقدی در مقابل روش تعهدی متفاوت ثبت می‌شود.
روش نقدی
درآمد حاصل از خدمات مشاوره تنها زمانی به روش نقدی شناسایی می‌شود که شرکت پرداخت را دریافت کند. در نتیجه، اگر شرکت از روش حسابداری نقدی استفاده کند، درآمد 5000 دلاری در 25 نوامبر ثبت می‌شود، زمانی که شرکت پرداخت را دریافت می‌کند.
روش تعهدی
بااین‌حال، حسابداری تعهدی می‌گوید که روش نقدی دقیق نیست، زیرا احتمالاً، اگر مطمئن نباشیم، شرکت وجه نقد را در مقطعی در آینده دریافت خواهد کرد، زیرا خدمات ارائه شده است.
روش تعهدی، درآمد 5000 دلاری شرکت مشاور را زمانی که خدمات مشتری به نتیجه رسیده باشد، شناسایی می‌کند، حتی اگر هنوز پرداخت نقدی از مشتری دریافت نشده باشد. در نتیجه، درآمد 5000 دلاری به‌عنوان درآمد در 30 اکتبر شناسایی می‌شود. فروش در حسابی به نام حساب‌های دریافتنی ثبت می‌شود که در بخش دارایی‌های جاری ترازنامه قرار دارد. حساب‌های دریافتنی نشان‌دهنده پول بدهکاری مشتریان است که هنوز دریافت نشده است. شرکتی که هزینه‌ای را متحمل می‌شود که هنوز آن را پرداخت نکرده است، هزینه‌های تجاری را در روزی که هزینه ایجاد می‌شود شناسایی می‌کند. طبق روش حسابداری تعهدی، شرکت دریافت‌کننده کالا یا خدمات به‌صورت اعتباری باید بدهی را حداکثر تا تاریخ دریافت کالا گزارش کند. هزینه تعهدی به‌عنوان حساب پرداختنی در بخش بدهی‌های جاری ترازنامه و به‌عنوان هزینه در صورت سود و زیان ثبت می‌شود. در دفتر کل، هنگام پرداخت صورت‌حساب، حساب‌های پرداختنی بدهکار و حساب نقدی بستانکار می‌شود.
انواع حساب‌های تعهدی چیست؟
انواع مختلفی از حساب‌های تعهدی وجود دارد. رایج‌ترین آنها شامل حساب‌های پرداختنی، حساب‌های دریافتنی، سرقفلی، سود انباشته و بدهی‌های مالیاتی انباشته است.
حساب‌های پرداختنی به بدهی‌هایی اطلاق می‌شود که شرکت وقتی کالاها یا خدماتی را از فروشندگانش دریافت می‌کند، قبل از اینکه واقعاً برای آنها پرداخت کند، متحمل می‌شود. با استفاده از روش حسابداری تعهدی، زمانی که یک شرکت هزینه‌ای را متحمل می‌شود، بدهی به‌عنوان بدهی حساب‌های پرداختنی و صورت سود و زیان به‌عنوان هزینه در ترازنامه ثبت می‌شود.
یک مثال از اینکه حسابداری تعهدی چیست؟
فرض کنید یک فروشگاه لوازم خانگی یک یخچال را به‌صورت اعتباری به مشتری می‌فروشد. بسته به شرایط قرارداد با مشتریانش، ممکن است چندین ماه یا سال طول بکشد تا فروشگاه به طور کامل وجه یخچال را از مشتری دریافت کند. با استفاده از روش حسابداری تعهدی، فروشگاه درآمد حاصل از فروش را هنگام خروج یخچال از فروشگاه ثبت می‌کند، نه در زمانی در آینده.
آیا آژانس خدمات درآمد داخلی انجام حسابداری تعهدی را برای شرکت‌ها الزامی می‌داند؟
درحالی‌که آژانس خدمات درآمد داخلی به یک روش حسابداری واحد برای همه مشاغل نیاز ندارد، محدودیت‌های خاصی را اعمال می‌کند که بر روش حسابداری که یک شرکت می‌تواند استفاده کند تأثیر می‌گذارد.
برای مثال، شرکتی غیر از شرکت Sبا میانگین درآمد ناخالص سالانه بیش از 26 میلیون دلار در سال 2021 و 27 میلیون دلار در سال 2022 نمی‌تواند از روش نقدی استفاده کند.
در این شرایط، آژانس خدمات درآمد داخلی از شرکت می‌خواهد که به روش حسابداری تعهدی تغییر روش بدهد.
حسابداری تعهدی اصلاح شده چیست؟
حسابداری تعهدی اصلاح شده یک روش حسابداری جایگزین است که عناصر حسابداری تعهدی را با حسابداری نقدی ترکیب می‌کند. شرکت‌های دولتی از آن استفاده نمی‌کنند زیرا حسابداری تعهدی اصلاح شده با اصول عمومی پذیرفته شده حسابداری (GAAP) مطابقت ندارد. بااین‌حال، این روش حسابداری به طور گسترده توسط سازمان‌های دولتی پذیرفته شده و مورداستفاده قرار می‌گیرد.
