Accrue چیست و چگونه کار می کند؟​

به گزارش اقتصاد آنلاین، اصطلاح تعهدی اغلب به حسابداری تعهدی مربوط می‌شود که به روش  برای اکثر شرکت‌ها تبدیل شده است.

نکات کلیدی

Accrue عبارت است از انباشته شدن سود، درآمد یا هزینه در طول زمان – بهره در یک حساب پس‌انداز یک مثال رایج است.

زمانی که چیزی مالی به دست می‌آید، اساساً برای پرداخت یا دریافت در دوره‌های آینده ساخته می‌شود.

Accrue اغلب به مفاهیم حسابداری تعهدی اشاره دارد، جایی که درآمد انباشته و هزینه‌های تعهدی وجود دارد.

درآمد انباشته زمانی است که یک شرکت محصول یا خدماتی را فروخته است اما هنوز برای آن پولی پرداخت نشده است.

هزینه‌های تعهدی هزینه‌هایی هستند که قبل از پرداخت شناسایی می‌شوند، مانند هزینه‌های بهره یا حقوق معین

چگونه Accrue کار می‌کند؟

زمانی که چیزی مالی به دست می‌آید، اساساً برای پرداخت یا دریافت در دوره‌های آینده ساخته می‌شود. هم دارایی‌ها و هم بدهی‌ها می‌توانند در طول زمان افزایش پیدا کنند. اصطلاح “اقلام تعهدی” زمانی که به امور مالی مربوط می‌شود، مترادف با “اقلام تعهدی” تحت روش حسابداری است که توسط اصول پذیرفته شده حسابداری (GAAP) و استاندارد‌های بین‌المللی گزارشگری مالی (IFRS) مشخص شده است.

اقلام تعهدی تعدیل حسابداری است که برای پیگیری و ثبت درآمد‌هایی که به‌دست‌آمده اما دریافت نشده‌اند یا هزینه‌هایی که انجام شده اما پرداخت نشده‌اند استفاده می‌شود. ورودی‌های انباشته را برعکس ورودی‌های دریافت‌نشده در نظر بگیرید – با ورودی‌های انباشته، رویداد مالی مربوطه قبلاً رخ‌داده است، اما پرداختی انجام نشده یا دریافت نشده است.

اقلام تعهدی پذیرفته شده و اجباری توسط هیئت استاندارد‌های حسابداری مالی (FASB) که تفسیر‌های GAAP را کنترل می‌کند، تصمیم‌گیری می‌شود. اقلام تعهدی می‌تواند شامل حساب‌های پرداختنی، حساب‌های دریافتنی، سرقفلی، بدهی مالیاتی آتی و هزینه بهره آتی باشد.

انواع تعهدات

همه اقلام تعهدی به یکی از دودسته تقسیم می‌شوند – اقلام تعهدی درآمد یا هزینه.

درآمد تعهدی

اقلام تعهدی درآمد نشان‌دهنده درآمد یا دارایی‌ها (از جمله دارایی‌های غیرنقدی) است که هنوز دریافت نشده است. این اقلام تعهدی زمانی اتفاق می‌افتد که کالا یا خدماتی توسط یک شرکت فروخته شده باشد، اما پرداخت آن توسط مشتری انجام نشده باشد. شرکت‌هایی که مبالغ زیادی از تراکنش‌های کارت اعتباری دارند، معمولاً دارای سطوح بالایی از حساب‌های دریافتنی و سطوح بالایی از درآمد انباشته هستند.

فرض کنید که شرکت ABC شرکت مشاور XYZ را برای کمک به پروژه‌ای استخدام می‌کند که تخمین زده می‌شود تکمیل آن سه ماه طول بکشد. هزینه این کار 150000 دلار است که پس از اتمام پرداخت می‌شود. درحالی‌که ABC پس از هر نقطه عطف ماهانه 50000 دلار به XYZ بدهکار است، کل هزینه به‌جای پرداخت اقساطی در طول مدت پروژه تعلق می‌گیرد.

هزینه تعهدی

هرگاه یک کسب‌وکار هزینه‌ای را قبل از پرداخت واقعی شناسایی کند، می‌تواند در دفتر کل خود یک ثبت تعهدی کند. هزینه همچنین ممکن است به‌عنوان انباشته در ترازنامه درج شود و در صورت سود و زیان در برابر درآمد منظور شود. انواع متداول هزینه‌های تعهدی عبارتند از:

اقلام تعهدی هزینه بهره – این موارد زمانی اتفاق می‌افتد که قبل از دریافت صورت‌حساب ماهانه، بدهی به بدهی بدهکار است.

اقلام تعهدی تأمین‌کننده – این موارد در صورتی اتفاق می‌افتد که یک شرکت کالا یا خدماتی را از یک تأمین‌کننده به‌صورت اعتباری دریافت کند و قصد دارد در تاریخ بعدی به تأمین‌کننده پرداخت کند.

اقلام تعهدی دستمزد یا حقوق – این هزینه‌ها زمانی اتفاق می‌افتد که یک شرکت قبل از پایان ماه به کارمندان یک ماه کامل کار پرداخت می‌کند.

هر زمان که تعهدات پرداخت نشده در صورت‌های مالی شناسایی شود، گاهی اوقات لازم است بهره، مالیات و سایر پرداخت‌ها در ثبت‌های تعهدی وارد شوند. در غیر این صورت، هزینه‌های عملیاتی برای یک دوره معین ممکن است کمتر از مقدار واقعی اعلام شود که منجر به اغراق در درآمد خالص می‌شود.

زمانی که یک هفته کاری با گزارش‌های مالی ماهانه و حقوق و دستمزد مطابقت نداشته باشد، حقوق تعلق می‌گیرد. برای مثال، تاریخ حقوق و دستمزد ممکن است در 28 ژانویه باشد. اگر کارمندان مجبور باشند در 29،30، یا 31 ژانویه کار کنند، این روز‌های کاری همچنان جزء هزینه‌های عملیاتی ژانویه محسوب می‌شود. حقوق و دستمزد فعلی هنوز آن هزینه‌های حقوق را محاسبه نکرده است، بنابراین از حساب حقوق تعهدی استفاده می‌شود.

دلایل مختلفی برای ایجاد هزینه‌های خاص وجود دارد. هدف کلی حساب تعهدی تطبیق هزینه‌ها با دوره حسابداری است که طی آن انجام شده است. هزینه‌های تعهدی نیز در پیش‌بینی میزان هزینه‌هایی که شرکت می‌تواند انتظار داشته باشد در آینده ببیند مؤثر است.