منظور از دارایی بدون ریسک چیست؟

به گزارش اقتصاد آنلاین، بسیاری از دانشگاهیان معتقدند که وقتی صحبت از سرمایه گذاری می شود، هیچ چیز را نمی توان 100% تضمین کرد – و بنابراین چیزی به نام دارایی بدون ریسک وجود ندارد. به‌بیان دقیق‌تر، این گفته ممکن است درست باشد: همه دارایی‌های مالی درجات مختلفی از خطر را به همراه دارند – خطر کاهش ارزش یا بی‌ارزش شدن آنها. با این حال، سطح ریسک این دارایی‌ها آنچنان پایین است که یک سرمایه گذار عادی می‌تواند اوراق قرضه خزانه داری ایالات متحده یا هر بدهی دولتی صادر شده توسط کشورهای باثبات غربی را با اطمینان‌خاطر بالایی بدون ریسک در نظر بگیرد.

نکات کلیدی

دارایی بدون ریسک دارایی خاصی است که بازده آتی مشخصی داشته باشد و تقریباً هیچ احتمالی برای کاهش ارزش یا بی‌ارزش شدن آن وجود نداشته باشد.

دارایی‌ های بدون ریسک نرخ بازده پایینی دارند، زیرا ایمنی آن‌ها به این معناست که سرمایه‌گذاران نیازی به جبران پذیرش ریسک خریداری آن‌ها ندارند.

دارایی‌ های بدون ریسک در مقابل زیان اسمی تضمین شده هستند، اما در برابر زیان قدرت خرید تضمین نمی‌شوند.

در بلندمدت، دارایی‌ های بدون ریسک نیز ممکن است در معرض ریسک سرمایه‌گذاری مجدد قرار گیرند.

آشنایی با دارایی‌ های بدون ریسک

زمانی که سرمایه‌گذار سرمایه‌گذاری خاصی را انجام می‌دهد، بسته به مدت زمان نگهداری دارایی، نرخ بازده پیش‌بینی‌شده‌ای را از آن انتظار خواهد داشت. ریسک سرمایه‌گذاری نیز با این واقعیت نشان داده می شود که بازده واقعی و مورد انتظار دارایی ممکن است بسیار متفاوت از یکدیگر باشند. از آنجایی که پیش بینی نوسانات بازار دشوار است، جنبه ناشناخته بازده آتی سرمایه‌گذاری به عنوان ریسک در نظر گرفته می شود. به طور کلی، افزایش سطح ریسک نشان دهنده احتمال بالاتر ایجاد نوسانات بزرگ است که بسته به نتیجه نهایی ممکن است منجر به سود یا زیان بزرگی شود.

غالبا دست‌یابی به بازده پیش‌بینی‌شده‌ی سرمایه گذاری های بدون ریسک به طور معقولی قطعی در نظر گرفته می‌شود. از آنجایی که این سود اساساً شناخته شده است، نرخ بازده این ابزارهای سرمایه‌گذاری اغلب بسیار کمتر از ابزارهای دیگر است تا میزان ریسک کمتر آن‌ها را منعکس کند. بازده مورد انتظار و بازده واقعی این سرمایه‌گذاری‌ها احتمالاً تقریباً یکسان هستند.

در حالی که بازده یک دارایی بدون ریسک شناخته شده است، این مشخص بودن بازده به معنای تضمین سود سرمایه‌گذار از نظر قدرت خرید تعبیر نمی‌شود. بسته به مدت زمان باقی مانده تا سررسید، تورم ممکن است باعث از دست رفتن قدرت خرید دارایی شود حتی اگر ارزش دلاری آن طبق پیش بینی افزایش یافته باشد.

دارایی ها و بازده های بدون ریسک

بازده بدون ریسک، بازدهی نظری است که به سرمایه گذاری خاصی نسبت داده می شود که بازدهی تضمین شده و با ریسک صفر را فراهم می کند. نرخ بدون ریسک نشان دهنده بهره پول سرمایه گذار است که هنگام سرمایه گذاری در یک دارایی بدون ریسک در یک دوره زمانی مشخص از آن انتظار می رود. به عنوان مثال، سرمایه گذاران معمولاً از نرخ بهره اوراق قرضه سه ماهه ایالات متحده به عنوان نماینده ای برای نرخ بهره کوتاه مدت بدون ریسک استفاده می کنند.

بازده بدون ریسک نرخی است که بازده سایر دارایی‌ها با آن اندازه گیری می شوند. سرمایه گذارانی که اوراق بهاداری را با سطح ریسک بالاتر از دارایی های بدون ریسک (مانند اسناد خزانه داری ایالات متحده) خریداری می کنند، به دلیل ریسک بیشتری که می‌پذیرند طبیعتاً سطح بازده بالاتری را نیز از آن‌ها طلب می کنند. تفاوت بین بازده کسب شده و بازده بدون ریسک نشان دهنده صرف ریسک سرمایه‌گذاری در اوراق بهادار است. به عبارت دیگر، برای اندازه گیری کل بازده مورد انتظار یک سرمایه گذاری پرریسک‌تر بازده یک دارایی بدون ریسک به صرف ریسک اضافه می‌شود.

ریسک سرمایه گذاری مجدد

در حالی که دارایی های بدون ریسک از نظر احتمال نکول پرخطر به حساب نمی‌آیند، حتی این دارایی‌ها نیز ممکن است پاشنه آشیلی داشته باشند که این نقطه ضعف به عنوان ریسک سرمایه گذاری مجدد شناخته می شود.

برای اینکه یک سرمایه گذاری بلندمدت همچنان بدون ریسک باقی بماند، هرگونه سرمایه گذاری مجدد لازم در آن نیز باید بدون ریسک باشد. بااین‌حال، اغلب ممکن است پیش‌بینی نرخ بازده دقیق سرمایه‌گذاری از ابتدا برای کل مدت سرمایه گذاری امکان‌پذیر نباشد.

به عنوان مثال، فرض کنید شخصی دو بار در سال روی اسناد خزانه شش ماهه سرمایه گذاری می کند و در هر سررسید هر دسته را با دسته جدیدی جایگزین می‌کند. در این حالت، خطر عدم دستیابی به هر نرخ بازده مشخص شده برای شش ماهی که رشد یک دسته اسناد خزانه داری خاص را پوشش می دهد اساساً صفر خواهد بود. با این حال، نرخ‌های بهره ممکن است بین هر مرتبه سرمایه گذاری مجدد تغییر کنند. بنابراین نرخ بازده دومین سری از اسناد خزانه داری که به عنوان بخشی از فرآیند سرمایه گذاری مجدد شش ماهه خریداری شده است ممکن است با نرخ اولین سری اسناد خزانه خریداری شده برابر نباشد. نرخ بهره سری سوم نیز ممکن است برابر با بهره سری دوم برابر نباشد و غیره. در این راستا، ادامه این فرآیند در بلندمدت خطراتی را ایجاد می‌کند. در این حالت، بازده هر یک از اسناد شش ماهه خزانه‌داری تضمین شده خواهد بود، اما نرخ بازده بیش از یک دهه این سرمایه‌گذاری (یا هر مدت زمانی که سرمایه گذار این استراتژی را برای آن دنبال کند) تضمین شده نخواهد بود.