کِی و چگونه اتاق کودک را از والدین باید جدا کرد؟

بهترین روش و زمان مناسب جدا کردن اتاق کودک

به گزارش اقتصاد آنلاین، اتاق خواب کودک به عنوان دنیای کوچکی برای کودک، مجزا و منحصر به فرد از بقیه اعضای خانه است. این مهم است که به آنها اجازه دهید تا زمانی که بزرگتر شدند این فضا را داشته باشند. اتاق آن ها به فضایی تبدیل می شود که در آن می خوابند، بازی می کنند، مطالعه می کنند و رویا می بینند بنابراین جدا کردن اتاق کودک از والدین امری بسیار مهم است و نباید آن را سرسری بگیرید و نسبت به آن کم اهمیت باشید.

در این مقاله هر چیزی که نیاز دارید در مورد جدا کردن اتاق کودک از والدین بدانید آورده شده است و به شما کمک می کند تا به بهترین شیوه این مرحله را طی کنید.

نکاتی در مورد جدا کردن محل خواب کودک از والدین

همه والدین در هر مرحله از رشد کودک با چالش های زیادی روبرو هستند، چالش هایی مثل آموزش دستشویی رفتن به کودک، از شیر گرفتن و جدا کردن جای کودک از والدین؛ برای هر کدام از این چالش های روش و شیوه ی حل مناسبی وجود دارد که با آگاهی از آن می توان بدون آسیب و مشکل آن ها را برطرف کرد.

امن ترین و بهترین سن برای جدا کردن اتاق کودک از والدین و جدا نمودن او از مادر برای تنها خوابیدن، ۳ تا ۵/۳ سالگی می باشد، زیرا در این سن کودک می تواند با والدین ارتباط کلامی خوبی برقرار کند و همچنین توانایی رفع مشکلات خود را به اندازه کافی دارد.

این سن در کودکان با رفتارهای رشد یافته و همراه با اعتماد به نفس است؛ آن ها نسبت به بچه های کوچک تر از خود مهربان هستند و از آن ها مراقبت می کنند و رفتارهایی که نشان دهنده ی مسئولیت پذیری است در آن ها دیده می شود.

نکات مهم برای جدا کردن اتاق خواب کودک

در جدا نشدن اتاق کودک از والدین، میلی دو طرفه وجود دارد، یعنی هم والدین و هم کودک تمایلی به جدا شدن اتاق و محل خوابشان نشان نمی دهند. اما باید این نکته به والدین یادآوری شود که برای حفظ سلامت کودک باید جدا کردن اتاق کودک از والدین را پیش بگیرید.

همچنین حضور بیش از اندازه کودک در اتاق خصوصی والدین می تواند باعث سردی میان زوجین شود که حتی برخوردها و اختلافاتی را نیز میان آن ها به وجود می آورد. از این رو جدا کردن اتاق کودک از والدین برای سلامت رابطه زوجی والدین نیز بسیار مهم خواهد بود.

مهم ترین و تأثیرگذارترین چیزی که برای جدا کردن اتاق کودک از والدین نیاز است، همراهی ویژه ی مادر است، زیرا او با آرامش مادرانه اش می تواند به رفع این مشکل و پشت سر گذاشتن این چالش کمک کند.

در ادامه این مطلب از مشاورانه، راه کارهایی ساده و کاربردی را بیان می کنیم که می تواند به جدا کردن اتاق کودک از والدین کمک کننده باشد.

شناسایی علت مقاومت کودک به جدا کردن اتاق کودک از والدین

جدا کردن اتاق کودک از والدین در شب های اول بسیار سخت خواهد بود و کودک مقاومت زیادی به اینکار نشان می دهد و هر کاری برای رساندن خودش به اتاق شما و خوابیدن کنار شما انجام می دهد.

باید مطمئن شوید که کودک شما به چه دلیل در مقابل جدا کردن اتاق کودک از والدین مقاومت می کند. در برخی موارد وابستگی کودک به شما باعث ایجاد این مقاومت می شود، در نتیجه کودک با این کار مخالفت می کند و ممکن است اعتراض خود را به این صورت نشان دهد که پشت در اتاق شما بخوابد.

در این حالت شما می توانید از تکنیک محرومیت استفاده کنید و با این روش به او نشان دهید که در این کار جدی هستید. برای مثال می توانید او را از دیدن برنامه تلویزیونی یا بازی مورد علاقه اش محروم کنید، با این کار به او می فهمانید که چاره ای جز انجام خواسته ی شما ندارد با این کار شما اهمیت جدا کردن اتاق کودک از والدین را به او یادآوری می کنید.

اما گاهی اوقات مساله وابستگی کودک نیست بلکه او از اینکه تنها بخوابد می ترسد. اگر با وجود زمان زیادی که اتاق کودک جدا شده، باز هم کودک درخواست های زیادی برای خوابیدن کنار والدین خود دارد و این خواسته اش را مدام تکرار می کند، به احتمال قوی عاملی باعث به هم خوردن آرامش کودک شده است، عواملی مثل ترس و کابوس های شبانه؛ این اتفاقات می تواند تمایل برگشتن به اتاق والدین را در کودک بیش تر کند.

تماشای بعضی از فیلم ها و برنامه ها برای کودک مناسب نیست، فیلم های ترسناک یا فیلم هایی با صحنه های خشن می تواند باعث ایجاد نگرانی و پریشانی به ویژه موقع خوابیدن، در کودک شود. والدین باید نسبت به این موضوع حساس بوده و اجازه دیدن چنین صحنه ها و فیلم هایی را به کودک خود ندهند.

لازم است که والدین هر نشانه ای را جدی بگیرند و عوامل استرس زا و پریشان کننده ی کودک خود را رفع کنند تا کودکشان نیز بتواند با آرامش خاطر در اتاقی جدا از آن ها بخوابد.

در چنین مواقعی بهتر است برای در شب های ابتدایی، زمان خواب کودک، کنار تختش بنشینید و هر شب میزان فاصله را بیشتر کنید و این کار را تا جایی ادامه دهید که کاملا از اتاق خارج شوید. بهتر است در دید کودک و جلوی در اتاقش بنشینید تا کودک بتواند شما را ببیند و با شما حرف بزند ولی بهتر است که در زمان اجرای این روش، با کودک خود ارتباط فیزیکی یا چشمی برقرار نکنید.

راه کارهای موثر بر جدا کردن اتاق خواب کودک از والدین

در زیر چند نکته و راه کار موثر در جدا کردن اتاق کودک از والدین بیان می کنیم.

بهترین زمان برای جدا کردن اتاق خواب کودک، وقتی است که کودک می تواند راه برود، زیرا در صورت لزوم می تواند پیش شما آمده و شما را از مشکلش مطلع سازد.

در شب های اول به صورت متوالی قبل از خوابیدن کودک تان، برایش قصه بگویید، کتاب خوانید، با او حرف بزنید و به حرف های او گوش دهید و حتی اگر لازم است کنار تخت کودک بمانید تا برای خوابیدن احساس امنیت و آرامش داشته باشد.

می توانید کنار کودک خوب بمانید تا زمانی که خوابش عمیق شود و او را به اتاقش ببرید.

برای تشویق کودک و ایجاد اشتیاق در او برای جدا خوابیدن می توانید از وسیله های جذاب مثل شب خواب قشنگ، جعبه موسیقی، ستاره ها و ماه شب نما و غیره برای تزئین اتاقش استفاده کنید.

می توانید برای کودک جایزه ای در نظر بگیرید و هر بار که کودک شما شب را به تنهایی در اتاقش خوابید، به او جایزه بدهید. مثلا می توانید از برچسب های ستاره ای یا عروسکی برای این کار استفاده کنید.

زمانی که می خواهید جدا کردن اتاق کودک از والدین را انجام بدهید باید به خاطر داشته باشید که او چندین مرتبه از خوب بیدار می شود نباید او را سرزنش کنید، بلکه باید او را تشویق کنید که دوباره بخوابد.

نکات مهم در جدا کردن اتاق کودک از والدین

بهتر است حتی قبل از اینکه بخواهید اتاق کودک خود را جدا کنید، او را برای این اتفاق آمده کنید و اجازه ندهید که به خوابیدن کنار شما وابستگی بیش از حد پیدا کنند. برای مثال هنگامی که کودک تان در سن ۲ سالگی است او را دورتر از خود بخوابانید و زمانی که نیاز به شیر دادن دارد به کنارش بروید، این رفتار باعث می شود که در کودک عاداتی مثل نوازش صورت مادر یا گرفتن دست مادر و غیره ایجاد نشود.

فواید جدا خوابیدن کودک

۱.استقلال و مسئولیت پذیری

داشتن فضایی برای خود از اوایل کودکی به کودکان کمک می کند تا همزمان با رشد خود مستقل و مسئولیت پذیر شوند. یادگیری تنها خوابیدن یکی از اولین گام های مستقل شدن است. آن ها به زودی یاد خواهند گرفت که از سنین پایین به خودشان تکیه کنند. علاوه بر این، تخصیص وظایف به کودکان به منظور مرتب کردن اتاق خود، تأثیرات ماندگاری بر شخصیت آن ها خواهد داشت.

۲. حریم خصوصی

بچه ها به حریم خصوصی خود نیاز دارند. با افزایش سن، تقاضای آن ها برای حفظ حریم خصوصی نیز افزایش می یابد. آن ها نمی خواهند جلوی پدر و مادر و خواهر و برادر خود لباس بپوشند. مهم است که به آن ها فضا و حریم خصوصی بدهید تا پشت درهای بسته راحت لباس بپوشند. در سال های نوجوانی، احتمالاً زمان آن رسیده است که به فکر اتاق های جداگانه برای هر کدام باشید. شخصیت آن ها تکامل می یابد و می خواهند اتاق خود را به محلی تبدیل کنند که شخصیت و علایق منحصر به فرد آن ها را منعکس کند.

۳. پیشرفت | جدا کردن اتاق کودک از والدین

کودکان برای اینکه بتوانند درس بخوانند و به پتانسیل کامل خود دست یابند، نیاز به مکانی ثابت دارند که مرتب و منظم باشد. فرض کنید فرزند شما می خواهد روی کار خود تمرکز کند با آمدن مهمانان چه اتفاقی خواهد افتاد؟ یا زمانی که اعضای خانواده می خواهند تلویزیون تماشا کنند؟ از هر مشاوری بپرسید به شما خواهند گفت که داشتن یک فضای شخصی چقدر مهم است. اتاقی با میزهای مطالعه مجزا برای بچه ها محیطی مثبت و بدون حواس پرتی را برای فرزند جوان شما فراهم می کند و به آن ها کمک می کند تا سرگرمی ها و علایق خود را آزمایش کرده و کشف کنند.

سن جدا شدن کودک از مادر

مطالعات در این زمینه نشان داده است نوزادانی که اتاق‌های جداگانه داشتند بیش تر از کودکانی که کنار والدین خود بودند می‌خوابیدند.

در حالی که سن مناسب و مشخصی برای انتقال کودک به اتاق خودش وجود ندارد، توصیه مشاوران این است که حداقل تا شش ماهگی صبر کنید، به یاد داشته باشید که شما کودک خود را بهتر از هرکسی می شناسید و اگر هنوز به نظر شما زمان آن نرسیده است که او را جدا کنید، بهتر است که صبر کنید تا زمانی که احساس آمادگی کنید. هیچ سن مناسبی برای انجام این کار وجود ندارد.

مراحل جدا کردن اتاق خواب کودک

۱. یک روال ثابت قبل از خواب ایجاد کنید

ثابت ماندن روال قبل از خواب به کودکتان کمک می‌کند تا ساختار و برنامه ای برای خوابیدن ایجاد کند. به طور مثال همیشه پیش از خواب برای کودک خود قصه بخوانید.

۲. اگر کودک شما عادت دارد که قبل از خوابیدن غذا بخورد، حتما در طول روز به برنامه غذایی او فکر کنید و پیش از هرچیزی برای او غذای مناسب و کافی را فراهم کنید.

۳. کودک خود را با اتاق خوابش آشنا کنید

آشنایی با اتاق جدید باعث اطمینان خاطر می شود، بنابراین کودک خود را به فضای جدید عادت دهید به طور مثال ساعت هایی را در اتاق با یکدیگر بازی کنید یا در مورد آن صحبت کنید تا کودک به آن عادت کند.

۴. فضا را برای خواب آماده کنید

حتما اتاق را در دمای بین ۶۸ تا ۷۲ درجه فارنهایت تنظیم کنید تا اتاق زیادی سرد یا گرم نباشد. اگر محله شما پر سر و صدا است سعی کنید آن را کاهش دهید به طور مثال از پنجره دوجداره استفاده کرده و اتاق را تاریک کنید (برای مثال با کشیدن پرده).

۵. همه چیز را به یکباره تغییر ندهید

تخت قدیمی کودک را به اتاق جدید ببرید تا با دیدن او کمی آرام شود سپس به مرور می توانید تخت جدیدی تهیه کنید ولی حتما صبر کنید تا به اتاق عادت کند.

۶.با آنها همراهی کنید

سعی کنید چند شب را با فرزند خود در اتاق جدید بخوابید. می توانید چند شب اول را کنار تخت او بنیشینید تا به خواب برود سپس به مرور کنار در بروید و  خارج بشوید تا کودک به مرور نبود شما را درک کند.